(Ξανα)κάηκε η Ελλάδα!

Τις τελευταίες μέρες όλοι μας γινόμαστε μάρτυρες μιας χαόδους κατάστασης που επικρατεί σε όλη τη χώρα και έχει γίνει γνωστή σε όλο σχεδόν τον πλανήτη. Δακρυγόνα, ΜΑΤ, λεηλασίες καταστημάτων, εικόνες καταστροφής συνθέτουν το μόνιμο σκηνικό των τηλεοπτικών μας δεκτών. Από τη μια η μάχη ΜΑΤ-«αναρχικών», από την άλλη καταστηματάρχες και μικρομεσαίοι έμποροι να «θρηνούν» τη χαμένη περιουσία τους. Κι όμως ζούμε στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, της ανάπτυξης και της προόδου που συνεχώς μας υπενθυμίζει η κυβέρνηση στις εξαγγελίες της. Πως, λοιπόν, η ανάπτυξη οδήγησε στην απορρύθμιση του κράτους δικαίου;

Σίγουρα η δολοφονία του 15χρονου μαθητή δεν είναι η μόνη και αποκλειστική αιτία του κακού, όσο κι αν αυτό θέλουν να προβάλλουν. Είναι όμως η αφορμή («η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι», όπως συνηθίζουν να λένε στα πάνελς των εκπομπών). Τα αίτια είναι πολύ βαθύτερα και επεκτείνονται σε πολλούς τομείς της καθημερινότητας.

Πρώτα απ’ όλα, η οικονομική κατάσταση που επικρατεί –ειδικά- τα τελευταία πέντε χρόνια και έχει οδηγήσει τους πολίτες στην εξαθλίωση. Χρεωμένοι από τα δάνεια και μην έχοντας τα χρήματα να περάσουν το μήνα και να προσφέρουν στην οικογένεια και κυρίως στα παιδιά τους τα απαραίτητα, αφού ο μισθός τελειώνει στις 20 μήνα, έχουν φτάσει στην απελπισία. Το ίδιο και οι νέοι. Η λεγόμενη γενιά των 700 € αποτελείται από οφελειμένους νέους… Ο λόγος; Υπάρχουν άλλοι νέοι (που σε 2-3 χρόνια θα αποτελούν την πλειοψηφία) που αμοίβονται με 300 €, κι όχι από τους ιδιώτες, αλλά από το ίδιο το κράτος. Ναι, υπάρχουν πτυχιούχοι νέοι που αμοίβονται με 300 € από τα προγράμματα Stage του ΟΑΕΔ κι αντί να γίνει προσπάθεια να αυξηθούν οι μισθοί ακούμε κυβερνητικά στελέχη να δηλώνουν: «Να είναι ευχαριστημένοι που παίρνουν 300 € γιατί θα μπορούσαν να μην παίρνουν τίποτα». Τα σχόλια είναι περιττά! Να μην σχολιάσουμε βέβαια και τις δηλώσεις επιχειρηματιών για τριήμερη δουλειά… Αυτοί, λοιπόν, οι νέοι δεν ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία, αλλά συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και προσπαθούν να βρουν διέξοδο με την αντίδραση.

Άλλη κατηγορία εξεγερμένων πολιτών είναι οι φοιτητές. Βλέπουν τα πτυχία τους να χάνουν την αξία τους στην αγορά εργασίας εξαιτίας των δύο τελευταίων υπουργών Παιδείας. Με την αναθεώρηση του άρθρου 16, την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και την αναγνώριση των ΚΕΣ η Παιδεία μας δεν αναβαθμίζεται, αλλά υποβαθμίζεται όλο και περισσότερο. Ας δωθεί βάρος στη ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ Παιδεία και ύστερα συζητάμε για τους ιδιώτες. Πως είναι δυνατόν να δηλώνεις πως βελτιώνεις την Παιδεία και οι φοιτητές θα πάνε στην εξεταστική σε ένα μήνα χωρίς βιβλία;

Άλλη μια αιτία της εξέγερσης είναι η διαρκώς αυξανόμενη αστυνομική βία. Μια μερίδα αστυνομικών που δεν τιμούν σε καμία περίπτωση το Σώμα και τη στολή με το εθνόσημο που φορούν έχει καταφέρει να ριζώσει μίσος ανάμεσα στην Αστυνομία και πολλές κοινωνικές ομάδες. Ο λόγος είναι η απρεπέστατη συμπεριφορά τους. Παραδείγματα πολλά: Η δολοφονία του Αλέξανδρου, ο άγριος ξυλοδαρμός του Κύπριου φοιτητή στη Θεσσαλονίκη που αποδόθηκε σε …ζαρντινιέρα, ο βασανισμός μεταναστών στο Α.Τ. Ομονοίας, η παρακολούθηση και σύλληψη συνδικαλιστών της ΔΕΗ σε διαδήλωση και τόσα άλλα… Όμως αυτό που ενοχλεί περισσότερο την κοινωνία είναι η ατιμωρησία των υπευθύνων! Αυτό το κλίμα πρέπει να αντιστρέψουν οι «σωστοί» αστυνομικοί που μπήκαν στο Σώμα για να προσφέρουν στην κοινωνία και να εργάζονται για την ασφάλειά μας κι όχι για να ρίχνουν δακρυγόνα σε μαθητικές πορείες και να αναλώνονται σε πετροπόλεμο με βάνδαλους.

Όλα τα παραπάνω συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα που ήταν θέμα χρόνου να σκάσει. Η στυγνή δολοφονία του Αλέξανδρου ήταν η σπίθα που άναψε το φυτίλι. Μετά από αρκετά χρόνια κατέβηκαν μαζί σε πορεία εργάτες, μαθητές, γονείς, φοιτητές, απλοί πολίτες. Όσο τραγικό κι αν ακούγεται ένας θάνατος μας ένωσε σαν μια γροθιά απέναντι σε ένα σύστημα που καθημερινά μας κατασπαράσει.

Δυστυχώς, όμως, και πάλι δόθηκαν αφορμές για να κατηγορηθεί αυτό το παλλαϊκό κίνημα. Ορισμένοι βάνδαλοι, γιατί ακόμα και οι αναρχικοί δεν συμμερίζονται τις πράξεις τους σύμφωνα με δημόσιες δηλώσεις τους, βρήκαν ευκαιρία να δράσουν. Έκαψαν, έσπασαν και γενικώς κατέστρεψαν αυτοκίνητα, δίκυκλα και καταστήματα. Όλα αυτά σε αντίθεση με την ιδεολογία των αναρχικών που, όπως υποστηρίζουν, έχουν ως μοναδικό στόχο τράπεζες και καταστήματα πολυεθνικών εταιρειών, δηλαδή «κέντρα καπιταλισμού». Άρα, δεν θεωρούνται ύποπτες όλες αυτές οι καταστροφές; Μπορεί, όντως, κάποιοι ανεγκέφαλοι να προκάλεσαν τις καταστροφές. Πολλοί, όμως, υποστηρίζουν δημόσια πως είδαν «κουκουλοφόρους» να είναι μαζί με άνδρες των ΜΑΤ, ενώ επιπλέον υποστήριξαν πως μετά από καταφατικά νεύματα των αστυνομικών οι κουκουλοφόροι αυτοί «δρούσαν αναλόγως». Υπάρχουν και φωτογραφίες που κυκλοφορούν ευρέως στο διαδίκτυο και δικαιώνουν τα λεγόμενά τους. Γι’ αυτό θα πρέπει να προβληματιστούμε βαθύτατα και να αναρωτηθούμε: «Μήπως πρόκειται για προβοκάτσια;» Φυσικά, η ενδεχόμενη προβοκάτσια δεν έχει ως μοναδικό στόχο τους αναρχικούς, αλλά και τη δυσφήμιση του γενικότερου μαθητικού και φοιτητικού κινήματος.

Τα ερωτήματα από αυτή την υπόθεση είναι τεράστια. Στην Ελλάδα του 2008 δυστυχώς το παρασκήνιο συνεχίζει τη δράση του ακάθεκτο. Σε ένα blog δεν έχεις τη δυνατότητα να αναλύσεις με λεπτομέρειες πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις. Σίγουρα στο (άμεσο και έμμεσο) μέλλον θα γραφούν αρκετά βιβλία για αυτή την υπόθεση που συγκλόνισε την Ελλάδα και θα φωτίζουν άγνωστες πτυχές της. Μπορεί, ακόμη, να μην μάθουμε ποτέ την πλήρη αλήθεια και τα πραγματικά γεγονότα. Ας κρατήσουμε, όμως, αυτή τη σπίθα του αγώνα που ξανάναψε μέσα μας και θα μας φωτίζει στους μελλοντικούς μας δύσκολους αγώνες.

Κι ένα ερώτημα για κλείσιμο. Μου το έθεσε φίλος με βαθύτατη πολιτική οξυδέρκεια: «Μήπως ο Αλέξανδρος πέθανε για να ξεχαστεί το Βατοπαίδι;» Σε καμία περίπτωση δεν εννοούσε πως ο φόνος ήταν προσχεδιασμένος. Τα γεγονότα που ακολούθησαν όμως;

Υ.Γ.: Η εξεταστική επιτροπή ολοκλήρωσε τις εργασίες της. Αναμένουμε τα πορίσματα…