Οι “αιώνιοι” φοιτητές και οι αιώνια άσχετοι…

Μέσα στο καλοκαίρι, η υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Διαμαντοπούλου προτίθεται να περάσει το νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και τον “εκσυγχρονισμό” της… Ένα από τα κυρίαρχα σημεία του εν λόγω νομοσχεδίου είναι και η διάρκεια φοίτησης στα Πανεπιστήμια και τα ΑΤΕΙ.

Τα παραδοσιακά, αλλά και τα διαδικτυακά, ΜΜΕ διθυραμβικά με τίτλους όπως “Τέρμα στους αιώνιους φοιτητές”, “Παρελθόν οι αιώνιοι φοιτητές” κ.ά. ανακοίνωσαν την πρόθεση της υπουργού Παιδείας να “πατάξει” αυτό το φαινόμενο που (κατά τη γνώμη της) αποτελεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη και ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστημίου και τις ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα γενικότερα… Ποιοί και πόσοι είναι, όμως, οι αιώνιοι φοιτητές; Είναι τα “εκτρώματα” της πανεπιστημιακής κοινότητας; Είναι αυτοί που σπαταλούν τον προϋπολογισμό των ελληνικών πανεπιστημίων;

Καταρχάς, θεωρητικά “αιώνιος” φοιτητής μπορεί να θεωρηθεί κάθε φοιτητής που δεν αποφοιτά από το πανεπιστήμιο στον προβλεπόμενο χρόνο σπουδών, είτε αυτός είναι ένα επιπλέον εξάμηνο, είτε δέκα χρόνια… Με άλλα λόγια, το 70-80% των Ελλήνων φοιτητών θεωρούνται “αιώνιοι”, αφού πολύ μικρό ποσοστό τελειώνει χωρίς παρέκκλιση ακριβώς στον προβλεπόμενο χρόνο. Αντίθετα, η συντριπτική πλειοψηφία “καθυστερεί” έστω και για ένα εξάμηνο να πάρει πτυχίο για πολλούς και διάφορους λόγους! Η κ. Διαμαντοπούλου θέλει, λοιπόν, να “πατάξει” όλους αυτούς που λυμαίνονται το κρατικό χρήμα των επιχορηγήσεων του υπουργείου προς τα πανεπιστήμια, όπως αφήνει να εννοηθεί…

Αυτός ο “μύθος” καταρρίπτεται! Όλοι οι προπτυχιακοί φοιτητές (που φοιτούν για την απόκτηση πρώτου πτυχίου) στα ελληνικά πανεπιστήμια δικαιούνται παροχές, όπως πάσο, ασφάλιση, σίτιση, στέγαση κτλ για χρόνο ίσο με τη διάρκεια των σπουδών τους προσαυξημένο κατά δυο χρόνια, δηλαδή ν+2 χρόνια αν ν διαρκούν οι σπουδές τους. Φυσικά, αυτές οι παροχές δίνονται σε ελάχιστους κάθε χρόνο και όχι καθολικά όπως θα έπρεπε να ισχύει! Επίσης, συγγράμματα δικαιούνται μέχρις ότου καλύψουν τον αριθμό μαθημάτων που απαιτούνται για τη λήψη πτυχίου. Δηλαδή, αν το πρόγραμμα σπουδών απαιτεί επιτυχή εξέταση σε 50 μαθήματα για τη λήψη πτυχίου, τότε είτε 4, είτε 20 χρόνια σπουδάζει κάποιος φοιτητής 50 συγγράμματα θα πάρει. Ούτε ένα παραπάνω! Τώρα μάλιστα με τον “Εύδοξο”, το ηλεκτρονικό σύστημα διαχείρισης συγγραμμάτων, εξασφαλίζεται πως ούτε ένας φοιτητής δεν μπορεί να πάρει επιπλέον συγγράμματα ακόμα και με πλάγια μέσα…

Πολλοί αναφέρουν πως οι “αιώνιοι” φοιτητές πιάνουν χώρο στα αμφιθέατρα και τα εργαστήρια των σχολών! Είναι δυνατόν κάποιος που έχει αφήσει τη σχολή του για 5-10 χρόνια να πιάνει θέσεις στα εργαστήρια; Αφού δεν συμμετέχει καν στην εκπαιδευτική διαδικασία… Όσοι φοιτητές 5^ου, 6^ου κτλ χρόνου ξαναπαρακολουθούν μαθήματα ή εργαστήρια, δεν είναι απαραίτητα από δική τους ευθύνη. Αλλά και να φταίνε οι ίδιοι, είναι ενθαρρυντικό που παρακολουθούν και πηγαίνουν στο αμφιθέατρο, καθώς τα αμφιθέατρα συνήθως είναι άδεια και αυτό, εκτός από στοιχεία για τους φοιτητές, δείχνει και την ποιότητα των σπουδών και των καθηγητών που διδάσκουν…

Οι λόγοι που μπορούν να κάνουν έναν φοιτητή “αιώνιο” είναι πολλοί και διάφοροι. Άλλοι αποφασίζουν να παρατήσουν τις σπουδές τους επειδή απογοητεύτηκαν ή άλλαξαν ενδιαφέροντα, άλλοι απλά δεν μπορούν να ανταποκριθούν στη δυσκολία της σχολής τους, ενώ τέλος πολλοί είναι αυτοί που εργάζονται για να εξασφαλίζουν τα προς το ζην και να συνεχίσουν (έστω και με καθυστέρηση) τις σπουδές τους. Ειδικά αυτή την εποχή της κρίσης, πολλοί φοιτητές εγκαταλείπουν τις σπουδές τους (είτε προσωρινά, είτε μόνιμα) και εργάζονται για να στηρίξουν οικονομικά την οικογένειά τους. Αυτοί δεν πρέπει σε 2-3 χρόνια αν θέλουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους; Δεν γίνεται φοιτητές που εισήχθησαν σε σχολές με 17-18.000 μόρια να θεωρούνται από την υπουργό ανίκανοι και τεμπέληδες…

Βλέποντας το θέμα εκτενέστερα, θα μπορούσαμε να πούμε πως οι “αιώνιοι” φοιτητές, ίσως τελικά, και να ωφελούν το κράτος από οικονομικής πλευράς! Αν όλοι αυτοί διαγραφούν από τα πανεπιστήμια θα πρέπει να καταγραφούν ως επίσημοι άνεργοι και θα δικαιούνται επίδομα από τον ΟΑΕΔ. Επίσης, δεν μπορούν να διεκδικήσουν πολλά όσο είναι στο μεταίχμιο μεταξύ εργασίας και εκπαίδευσης. Κυρίως, ενισχύουν τις τοπικές οικονομίες, αφού συνεχίζουν να ξοδεύουν χρήματα στην πόλη που σπουδάζουν, όσο έχουν ακαδημαϊκές εκκρεμότητες, στους τομείς της διατροφής, της διασκέδασης, των μεταφορών και της κατοικίας.

Το υπουργείο έχει ένα στόχο με όλα αυτά τα μέτρα. Να μειώσει τις χρηματοδοτήσεις των πανεπιστημίων εμφανίζοντάς τα με λιγότερους φοιτητές, αφού ο αριθμός των φοιτητών είναι ένα από τα κριτήρια των χρηματοδοτήσεων! Η λύση, όμως, δεν είναι η διαγραφή. Το υπουργείο και τα πανεπιστήμια είναι σε θέση να ελέγξουν πόσοι φοιτητές είναι ενεργοί και πόσοι ανενεργοί. Αν δεν μπορούν, τότε πρέπει να παραιτηθούν υπουργός και πρυτάνεις, αφού θα είναι ανίκανοι. Ούτως ή άλλως, όπως προείπα, οι ανενεργοί ή “αιώνιοι” φοιτητές δεν έχουν δικαίωμα χρήσης των φοιτητικών προνομίων! Οπότε, όλη αυτή η συζήτηση περί εκκαθάρισης των πανεπιστημίων από “αιώνιους” γίνεται τεχνηέντως για να αποπροσανατολιστεί η κοινή γνώμη από τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής ανωτάτης εκπαίδευσης και καθαρά για λαϊκισμό!

Οι Έλληνες φοιτητές απαιτούν τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για το πανεπιστήμιό τους. Χρειάζονται ισχυρό κίνητρο για να είναι απόλυτα συνεπείς στις σπουδές τους και να αποφοιτήσουν στον προβλεπόμενο χρόνο. Σίγουρα, η όλο και αυξανόμενη ανεργία των νέων δεν είναι ένα από αυτά! Η δαμόκλειος σπάθη της διαγραφής πάνω από το κεφάλι τους δεν βοηθά επίσης… Έτσι κι αλλιώς, πλέον, στα ελληνικά πανεπιστήμια φοιτούν ουσιαστικά μόνο τα παιδιά οικογενειών της μεσαίας και κατώτερης οικονομικής τάξης που κατέκτησαν επάξια με κόπο και μόχθο, δικό τους και της οικογένειάς τους, τη θέση αυτή. Τα περισσότερα, αν όχι όλα, παιδιά των “φωστήρων” της πολιτικής σπουδάζουν στο εξωτερικό σε ιδιαίτερα ακριβοπληρωμένα πανεπιστήμια! Τα ελληνικά πανεπιστήμια θα πρέπει, συνεπώς, να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις και τις επιθυμίες της πλειοψηφίας και όχι της (πολιτικής και οικονομικής) μειοψηφίας που τα απαξιώνει…

ΥΓ: Αν δούμε το θέμα με λίγο χιούμορ, η υπουργός θα έπρεπε όχι μόνο να μην διώχνει τους “αιώνιους” φοιτητές, αλλά να τους ενδυναμώνει δίνοντας κίνητρα, αφού είναι υπουργός Παιδείας, ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ και Θρησκευμάτων!