Παγκόσμιο Φόρουμ Δημοκρατίας 2014

Το Παγκόσμιο Φόρουμ Δημοκρατίας είναι μια ετήσια συνάντηση ηγετών, διαμορφωτών της κοινής γνώμης, ακτιβιστών της κοινωνίας των πολιτών, καθώς και εκπροσώπων των επιχειρήσεων, της ακαδημαϊκής κοινότητας και των μέσων ενημέρωσης για να συζητήσουν τις βασικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η δημοκρατία σε όλο τον κόσμο. Οι ιδέες και απόψεις που συγκεντρώνονται κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων του Φόρουμ προωθούνται στα όργανα Συμβουλίου της Ευρώπης και τους εταίρους του στον τομέα της δημοκρατίας και της δημοκρατικής διακυβέρνησης. Ο θεσμός ξεκίνησε το 2012 στο Στρασβούργο και φέτος (3-5 Νοεμβρίου) πραγματοποιήθηκε η 3η συνάντηση με 1500 συμμετέχοντες.

Είναι γεγονός πως η δημοκρατία σε όλο τον κόσμο δοκιμάζεται διαρκώς. Αυτό επηρεάζει έντονα τους νέους ανθρώπους! Η αποχή τους από τις εκλογικές διαδικασίες αυξάνεται, η συμμετοχή τους στους πολιτικούς θεσμούς μειώνεται, η δυσπιστία τους απέναντι στα μέσα ενημέρωσης κορυφώνεται, ενώ παράλληλα απορρίπτουν τις παραδοσιακές εφαρμογές της πολιτικής εξουσίας όλο και περισσότερο. Από την άλλη, οι νέοι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των λαϊκών κινημάτων που μάχονται τη διαφθορά και την εκλογική νοθεία σε πολλά κράτη! Για το λόγο αυτό, κεντρική θεματική του φετινού Φόρουμ αποτέλεσε η νεολαία. Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που το Φόρουμ ασχολείται ουσιαστικά με τους νέους και τα προβλήματά τους. Το 2012 πραγματοποιήθηκε η Συνέλευση Νεολαίας, κατά την οποία 170 νέοι συμμετέχοντες αντάλλαξαν εμπειρίες σχετικά με τις δημοκρατικές διαδικασίες στον τόπο τους και την εμπλοκή των νέων σε αυτές, προσδιόρισαν τις κυριότερες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι νέοι στην Ευρώπη σήμερα και αναζήτησαν πιθανούς τρόπους αντιμετώπισής τους, μοιράστηκαν καλές πρακτικές στον τομέα της νεολαίας και του ακτιβισμού, διατύπωσαν συγκεκριμένες συστάσεις σχετικά με το ρόλο και το χώρο των νέων στις δημοκρατικές διαδικασίες στην Ευρώπη και εξέτασαν πιθανούς τρόπους μελλοντικής συνεργασίας και δικτύωσης.

Φέτος, υπό τον τίτλο “Από τη συμμετοχή στην επιρροή: μπορεί η νεολαία να αναζωογονήσει τη δημοκρατία;”, έγινε προσπάθεια να βρεθούν τρόποι αύξησης της συμμετοχής των νέων στα κοινά εν μέσω οικονομικής κρίσης, καθώς και να συζητηθεί ο πραγματικός ρόλος της εκπαίδευσης στην ευημερία και ασφάλεια των κρατών, αλλά και ως εγγύηση εισόδου στην αγορά εργασίας που αυτή προσφέρει.

Κατά τη διάρκεια του Φόρουμ, παρουσιάστηκαν 21 “εργαστήρια” και 6 unconferences που ακολουθούσαν 4 κύριες θεματικές:

• Επηρεάζοντας τη γνώμη
• Επηρεάζοντας τη λήψη αποφάσεων
• Επηρεάζοντας τις πολιτικές
• Επηρεάζοντας τους θεσμούς

Τα “εργαστήρια” ουσιαστικά αποτελούν μικρές συνεδρίες εργασίας, στις οποίες γίνονται εισαγωγικές ομιλίες και ακολουθεί συζήτηση με τους παριστάμενους πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα, ενώ τα unconferences ακολουθούν μια ελεύθερη, ανοιχτή μορφή οργάνωσης που διαμορφώνεται από τους ίδιους τους συμμετέχοντες.

Φυσικά, από ένα τέτοιο Φόρουμ δεν μπορούν να λείψουν οι ομιλίες υψηλού επιπέδου. Κεντρικός ομιλητής της φετινής εκδήλωσης ήταν ο Jeremy Rifkin, Αμερικανός οικονομολόγος και ένας από τους πιο διακεκριμένους στοχαστές της εποχής μας. Στην ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ομιλία του ανέλυσε την κοινωνία του μηδενικού οριακού κόστους, η οποία πιστεύεται πως θα αποτελέσει το κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο στο μέλλον αντικαθιστώντας τον καπιταλισμό. Μια άλλη αξιόλογη παρουσία ήταν κι αυτή της καθηγήτριας Chantal Mouffe μεταξύ άλλων.

Τον κύριο ρόλο, όμως, στη φετινή διοργάνωση τον είχε η νεολαία! Το Συμβούλιο της Ευρώπης προσκάλεσε και φιλοξένησε στο Στρασβούργο περίπου 250 νέους από περισσότερες από 120 χώρες του πλανήτη. Εκεί συζήτησαν για τη δημοκρατία, τα προβλήματά της και τις καταστάσεις που αντιμετωπίζουν στη χώρα τους. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και μαζικότερη εκδήλωση νεολαίας που έχει διοργανώσει ως τώρα το Συμβούλιο της Ευρώπης, δίνοντάς της για πρώτη φορά παγκόσμια διάσταση και φέρνοντας τους νέους του κόσμου πιο κοντά στην Ευρώπη και τους θεσμούς της.

Μέχρι την επόμενη διοργάνωση (Νοέμβριος 2015), οι νέοι ακτιβιστές και δημοκράτες θα συνεχίσουν τις μάχες τους για την υπεράσπιση και εδραίωση της δημοκρατίας ο καθένας στον τόπο του. Όλοι όμως ελπίζουμε, σε ένα χρόνο από τώρα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε συνεχώς και το διαρκές έλλειμμα δημοκρατίας να έχουν εξαλειφθεί και να μιλήσουμε σε νέες βάσεις. Η πρόβλεψη αυτή φαντάζει πολύ αισιόδοξη αν αναλογιστούμε τις σημερινές συνθήκες όμως...