Πολιτικές για τη νεολαία κατά την Λουξεμβουργιανή Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ασκούν εκ περιτροπής την Προεδρία του Συμβουλίου ανά εξάμηνο. Κατά τη διάρκεια της εξάμηνης περιόδου, η Προεδρία προεδρεύει των συνεδριάσεων σε κάθε επίπεδο του Συμβουλίου, συμβάλλοντας στην εξασφάλιση της συνέχειας των εργασιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο του Συμβουλίου. Για το δεύτερο εξάμηνο του 2015, το Μέγα Δουκάτο του Λουξεμβούργου θα ασκήσει την Προεδρία καθοδηγώντας με αυτό τον τρόπο τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά τη διάρκεια της Λουξεμβουργιανής Προεδρίας υπάρχει μια ατζέντα για τον τομέα της νεολαίας, η οποία θα κυριαρχήσει των εργασιών του Συμβουλίου.

Η παρούσα τριάδα Προεδριών (Ιταλία-Λετονία-Λουξεμβούργο) έχει κοινή θεματική προτεραιότητα για τους 18 μήνες της διάρκειάς του: την ενδυνάμωση των νέων ανθρώπων. Πάνω σε αυτή τη θεματική θα βασιστούν οι προτεραιότητες και οι εργασίες το διάστημα Ιούλιος 2014-Δεκέμβριος 2015. Η θεματική θα ασχοληθεί ιδιαιτέρως με την πρόσβαση των νέων στα δικαιώματά τους, καθώς και τη σημασία της πολιτικής ενασχόλησης των νέων στην Ευρώπη! Βασική κατευθυντήρια αρχή της ευρωπαϊκής συνεργασίας στον τομέα της νεολαίας είναι η διασφάλιση του δικαιώματος των νέων να συμμετέχουν στην ανάπτυξη των πολιτικών που τους αφορούν. Προς την κατεύθυνση αυτή, έχει καθιερωθεί από το 2009 ο Δομημένος Διάλογος με τους νέους και τις οργανώσεις νεολαίας. Ο Δομημένος Διάλογος της Λουξεμβουργιανής Προεδρίας αποτελεί μέρος του 4ου κύκλου διαβουλεύσεων σε όλα τα κράτη μέλη, στις οποίες συμμετείχαν περισσότεροι από 40.000 νέοι.

Πιο συγκεκριμένα, η Λουξεμβουργιανή Προεδρία επιδιώκει να ενισχύσει την πολιτική συμμετοχή των νέων και να αναπτύξει, για το σκοπό αυτό, τις αναγκαίες ευρωπαϊκές συνέργιες και συνεργασίες. Στο πλαίσιο αυτό, ο υπάρχων Δομημένος Διάλογος επιτρέπει στους νέους να εκφράσουν τις απόψεις τους σχετικά με τα θέματα που τους αφορούν, ιδίως μέσα από τις εθνικές διαβουλεύσεις και τις Ευρωπαϊκές Διασκέψεις Νεολαίας. Όσον αφορά τον τομέα της εκπαίδευσης, πρωταρχικός στόχος είναι να ληφθεί υπόψη η γλωσσική πολυμορφία των μαθητών. Η Προεδρία αυτή θα επικεντρωθεί επίσης στην παροχή εκπαίδευσης και ποιοτικής φροντίδας των παιδιών κατά τη διάρκεια της πρώιμης παιδικής ηλικίας.

Τα συμπεράσματα της διαδικασίας του Δομημένου Διαλόγου διαμόρφωσαν την ατζέντα της Ευρωπαϊκής Διάσκεψης Νεολαίας με τίτλο “Ενδυνάμωση των νέων για την πολιτική συμμετοχή στη δημοκρατική ζωή στην Ευρώπη” που διεξήχθη στο Λουξεμβούργο το διάστημα 22-24 Σεπτεμβρίου. Η Διάσκεψη αυτή αποτελεί τη σημαντικότερη εκδήλωση για τη νεολαία στα πλαίσια της Προεδρίας και σε αυτή συμμετείχαν περισσότερα από 200 άτομα, εκπρόσωποι οργανώσεων νεολαίας και κυβερνητικοί παράγοντες προερχόμενοι από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις υποψήφιες προς ένταξη χώρες, τις χώρες της Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελευθέρων Συναλλαγών, ενώ συμμετείχαν επίσης αρκετοί εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Νεολαίας και άλλων αρμόδιων φορέων.

Ως αποτέλεσμα της Διάσκεψης καταρτίστηκαν συνολικά 15 συστάσεις στους παρακάτω 8 θεματικούς άξονες προς τα κράτη μέλη:

• Δημιουργία μιας κουλτούρας συμμετοχής στο σχολείο
• Συμμετοχή των νέων στη διαδικασία λήψης των πολιτικών αποφάσεων
• Ενίσχυση της δέσμευσης των φορέων χάραξης πολιτικής με τους νέους
• Ενίσχυση του ρόλου του youth work για την πολιτική ενδυνάμωση όλων των νέων
• Ανάπτυξη εργαλείων που είναι φιλικά προς τους νέους για την πολιτική συμμετοχή
• Ανάπτυξη της τοπικής και άμεσης δημοκρατίας
• Ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών συμμετοχής
• Αύξηση των συνεργιών και της συνεργασίας μεταξύ των διαφόρων παραγόντων

Όλα τα παραπάνω εποπτεύονται και καθοδηγούνται από το Συμβούλιο Παιδείας, Νεολαίας, Πολιτισμού και Αθλητισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Συμβούλιο αυτό αποτελείται από τους υπουργούς Παιδείας, Νεολαίας, Πολιτισμού και Αθλητισμού και συνεδριάζει τρεις έως τέσσερις φορές το χρόνο. Οι 15 συστάσεις θα υποβληθούν και στη συζήτηση των Υπουργών Νεολαίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 23-24 Νοεμβρίου.

Μέσα σε μια τόσο σημαντική περίοδο για την Ευρώπη, η Λουξεμβουργιανή Προεδρία τολμά και θίγει σημαντικά ζητήματα για τη νεολαία, όπως η μείωση του ορίου ηλικίας ψήφου στα 16 έτη, η μεταφορά τεχνογνωσίας μέσω συνεργασιών στον τομέα των ΜΚΟ νεολαίας και την προώθηση μιας κουλτούρας ενεργούς συμμετοχής στο σχολείο. Η Ευρώπη των 8,7 εκατ. ανέργων νέων και των 13,7 εκατ. ΝΕΕΤs χρειάζεται άμεσες και καίριες τομές άλλωστε. Μόνο με ανάλογες προοδευτικές, σαρωτικές μεταρρυθμίσεις θα καταφέρουμε να αντιστρέψουμε την κατάσταση και να δημιουργήσουμε την ευημερούσα Ευρώπη του μέλλοντος που οραματιζόμαστε!

Read more...

Το τέλος ενός μαχητή...

Χτες ξεκίνησε στο Πεκίνο της Κίνας το 15ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου, στο οποίο δέκα κορυφαίοι αθλητές θα εκπροσωπήσουν την Ελλάδα. Υπάρχει όμως ένας πολύ σημαντικός απών ύστερα από έξι συμμετοχές σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα, ο Περικλής Ιακωβάκης!

Οι αθλητικές επιτυχίες του Ιακωβάκη στην 20ετή καριέρα του είναι αναμφισβήτητες: χάλκινο μετάλλιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (Παρίσι 2003) και χρυσό σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (Göteborg 2006), χρυσό (Τύνιδα 2001) και χάλκινο (Μερσίνη 2013) σε Μεσογειακούς Αγώνες, χρυσό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων (Annecy 1998), ασημένιο (Άμστερνταμ 2001) και χάλκινο (Göteborg 1999) στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων, 16 Πανελλήνια Πρωταθλήματα. Μόνο σε Ολυμπιακούς Αγώνες δεν κατάφερε να κατακτήσει κάποιο μετάλλιο, παρ’ ότι συμμετείχε τέσσερις φορές.

Όμως, δεν γράφτηκε αυτό το άρθρο για να υμνήσει τόσο τις αθλητικές επιτυχίες του Ιακωβάκη (που είναι ευρέως γνωστές και αναγνωρισμένες), όσο τις εξωαγωνιστικές επιτυχίες του. Από πολλούς, ο Ιακωβάκης έχει χαρακτηριστεί ως ο σημαντικότερος Έλληνας αθλητής στίβου των τελευταίων ετών. Δεν είναι όμως μόνο οι διακρίσεις και οι επιδόσεις που πέτυχε σπουδαίες. Ανάλογες ή και καλύτερες διακρίσεις έχουν καταφέρει πολλοί αθλητές ως σήμερα, χωρίς όμως να καθιερωθούν στη συνείδηση των φιλάθλων.  Ο Ιακωβάκης ξεχώριζε για το αδαμάντινο ήθος και την αξιοπρέπειά του που τον συνόδευαν σε κάθε στιγμή της καριέρας του, στις επιτυχίες και τις αποτυχίες.

Ο Ιακωβάκης είναι από τους λίγους αθλητές με τεκμηριωμένο λόγο και ορθότατη χρήση της ελληνικής. Κάθε συνέντευξή του μετά από αγώνα είναι ένα “μάθημα” για τους τηλεθεατές. Ακόμα και λαχανιασμένος και κουρασμένος από την υπερπροσπάθεια, καταφέρνει να κάνει εξαιρετική ανάλυση του αγώνα, να κάνει κριτική στην απόδοσή του και να εκφέρει άποψη για οτιδήποτε άλλο ερωτηθεί από τους δημοσιογράφους. Αποφεύγει τις κλισέ εκφράσεις (όπως οι περισσότεροι αθλητές) και υπομένει τη διαδικασία αποπνέοντας ευγένεια και σεβασμό.

Ο Ιακωβάκης είναι ο πιο αυστηρός και δίκαιος κριτής του εαυτού του! Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα πως ακόμα και στον τελευταίο του αγώνα, έκανε κριτική στην τεχνική του... Δεν επιρρίπτει ευθύνες ποτέ σε άλλους παρ’ ότι μπορεί όντως συνθήκες και γεγονότα να εμπόδισαν τον αγώνα ή την προετοιμασία του. Δεν θα τον άκουγες ποτέ να λέει πως πέρα από τον ίδιο έφταιξε η ομοσπονδία, ο αέρας, το ταρτάν ή οποιαδήποτε άλλη δικαιολογία “εφευρίσκουν” πολλοί αθλητές για να δικαιολογήσουν μια αποτυχία τους. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου πως σε όλη του την καριέρα είχε την ίδια προπονήτρια, τη Μαρία Σωτηρακοπούλου.

Αντίστοιχα πράος και συνετός είναι και εκτός στίβου. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη μια φορά που τον έχω συναντήσει, το 2006 στις εξέδρες του ΟΑΚΑ στο 10ο Παγκόσμιο Κύπελλο στίβου. Ο Ιακωβάκης βρέθηκε εκεί για να παρακολουθήσει τους αγώνες, όμως οι θεατές τον αναγνώρισαν αμέσως και έσπευσαν να φωτογραφηθούν μαζί του. Ήταν πολύ φιλικός με όλους και δεν αρνήθηκε να φωτογραφηθεί μαζί τους ή να συζητήσει. Αποτέλεσμα; Δεν παρακολούθησε ούτε λεπτό τους αγώνες μιας και ο κόσμος ήταν τόσος πολύς που δεν του έμεινε χρόνος. Προτίμησε υπομονετικά να ευχαριστήσει τους θεατές, παρά να ακολουθήσει τη σνομπ τακτική άλλων αθλητών και να απολαύσει με την ησυχία του τους αγώνες.

Ο Ιακωβάκης με τις επιδόσεις και διακρίσεις του έχει περάσει στο πάνθεον των μεγάλων Ελλήνων αθλητών. Με τη συμπεριφορά, το ήθος και την ευγένειά του, όμως, έχει περάσει στην ψυχή των Ελλήνων φιλάθλων! Δεν έδωσε ποτέ δικαιώματα ούτε με την προσωπική του ζωή, ούτε με ζητήματα ντόπινγκ. Έκανε σε όλους τους αγώνες ό,τι καλύτερο μπορούσε και έδινε το 100% των δυνάμεών του ακόμα και τραυματίας. Κανείς δεν μπορεί να του καταλογίσει πως δεν αγωνίστηκε σκληρά. Υπήρξε μαχητής μέχρι την τελευταία κούρσα της λαμπρής καριέρας του, στα 36 του. Και την κέρδισε και αυτήν, αφήνοντας πίσω του νεότερους αθλητές και δίνοντας μια προειδοποίηση πως το άθλημα στερείται καλών νέων αθλητών.

Αυτά έκανε ως τώρα ως αθλητής ο Ιακωβάκης. Το σημαντικό είναι φυσικά και το μετά, ποιο θα είναι το follow-up αυτής της μεγάλης καριέρας. Είναι ήδη μέλος της Επιτροπής Αθλητών στην Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία (ΕΑΑ), αλλά σίγουρα αυτό δεν αρκεί. Θα πρέπει οι αρμόδιοι φορείς (ΕΟΕ, ΣΕΓΑΣ, Πολιτεία κλπ) να αξιοποιήσουν παραπάνω την αναγνωρισιμότητα, τις γνώσεις και την εμπειρία του για να χτίσουν στα πρότυπά του τις μελλοντικές γενιές αθλητών. Αποτελεί ένα από τα καλύτερα πρότυπα αθλητών στην Ελλάδα και εμπνέει σεβασμό και ήθος σε όλους. Αν καταφέρουμε να έχουμε περισσότερους αθλητές με το ήθος και την αξιοπρέπειά του, θα είναι πολύ μεγαλύτερη επιτυχία από τα ολυμπιακά μετάλλια! Αθλητές με αμιγώς αθλητική ψυχή που τερματίζουν πάντα με το κεφάλι ψηλά και ξεπερνούν όλα τα εμπόδια φτάνοντας στο στόχο τους. Η μάχη τώρα αρχίζει...

Read more...

Διεθνής Ημέρα Νεολαίας 2015

Η 12η Αυγούστου έχει οριστεί ως Διεθνής Ημέρα Νεολαίας με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Ο.Η.Ε. το 1999. Η ημέρα αυτή παρέχει μια σημαντική ευκαιρία να εισακουστούν σε ανώτερο επίπεδο οι εκκλήσεις των οργανώσεων νεολαίας και των κρατών σε όλο τον κόσμο για να ενισχυθούν οι πολιτικές για τους νέους και οι μηχανισμοί συνεργασίας με τους νέους μέσα από καινοτόμους τρόπους.

Κάθε χρόνο, η ημέρα αυτή (και οι εορτασμοί της) είναι αφιερωμένη σε ένα συγκεκριμένο θέμα. Χρησιμοποιείται ένα κεντρικό σύνθημα για να μεταδώσει την κατεύθυνση και τους στόχους των πρωτοβουλιών για τη νεολαία στα πλαίσια της Διεθνούς Ημέρας Νεολαίας, αλλά και για να εμπνεύσει τους νέους να αναλάβουν ενεργό δράση. Το θέμα φετινών εκδηλώσεων και διεργασιών είναι “Συμμετοχή της Νεολαίας στα Κοινά”.

Η εμπλοκή και η συμμετοχή των νέων είναι απαραίτητη για την επίτευξη της βιώσιμης ανθρώπινης ανάπτυξης. Παρ’ όλα αυτά, σε πολλές περιπτώσεις, οι ευκαιρίες για τους νέους να συμμετάσχουν πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά είναι ελάχιστες ή εντελώς ανύπαρκτες. Η ανάπτυξη της νεολαίας βρίσκεται στο επίκεντρο της συνολικής ανάπτυξης. Το 2015 είναι ένα σημαντικό έτος για την αύξηση της επένδυσης στη νεολαία, αφού συμπίπτει και με την 20η επέτειο του “Παγκόσμιου Προγράμματος Δράσης για τη Νεολαία (World Programme of Action for Youth)”.

Καθώς η παγκόσμια κοινότητα παρακολουθεί στενά την πρόοδο στην επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας και βάζει μπρος ένα φιλόδοξο και εφικτό όραμα για την Αναπτυξιακή Ατζέντα μετά το 2015 (Post-2015 Development Agenda) και τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (Sustainable Development Goals - SDGs), είναι σημαντικό να εξασφαλιστεί ότι οι προτεραιότητες των νέων και οι ανησυχίες τους αντικατοπτρίζονται σε αυτά. Οι SDGs είναι ιδιαιτέρως σημαντικοί για τη νεολαία, καθώς και η συμμετοχή των νέων είναι ακόμη πιο επιτακτική από ποτέ στη δημιουργία ενός πλαισίου για την ανάπτυξη, η οποία τοποθετεί τους ανθρώπους στον πυρήνα του.

Ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός είναι κάτω των 30 ετών! Κι όμως, ο μέσος όρος ηλικίας στα κοινοβούλια είναι τα 53 έτη... Μόνο το 1,65% των μελών των κοινοβουλίων είναι μεταξύ 20 και 30 ετών, ενώ στο 1/3 των κρατών το δικαίωμα του εκλέγεσθαι αποκτάται στα 25 έτη. Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι πως τα 2/3 των κρατών παγκοσμίως δεν συμβουλεύονται τη γνώμη των νέων πολιτών τους κατά τη διαδικασία προετοιμασίας στρατηγικών μείωσης της φτώχειας ή εθνικών αναπτυξιακών σχεδίων. Όλα τα παραπάνω στατιστικά καταδεικνύουν με τον πιο καταφανή τρόπο πως η νεολαία υποεκπροσωπείται στους πολιτικούς θεσμούς, παρόλο που οι πολιτικές αποφάσεις που παίρνονται σε αυτούς έχουν αντίκτυπο στη ζωή και το μέλλον τους!

Αντίστοιχες καταστάσεις μπορούμε να παρατηρήσουμε και στη χώρα μας. Οι νέοι “ακούγονται” ελάχιστα από τους πολιτικούς και τους φορείς λήψης των αποφάσεων, υποεκπροσωπούνται στους πολιτικούς θεσμούς και τίθενται στο περιθώριο του κοινωνικού διαλόγου. Τα υψηλά ποσοστά της νεανικής ανεργίας έχουν επίσης συμβάλλει στο να είναι όλο και λιγότερο ανεξάρτητοι και αυτάρκεις, πράγμα που επηρεάζει τη βούληση και τις επιλογές τους σε μεγάλο βαθμό!

Η εργασία, η συμμετοχή στα κοινά, η εκπαίδευση, η υγεία, το περιβάλλον και η κλιματική αλλαγή είναι μερικοί μόνο από τους τομείς στους οποίους η νεολαία μπορεί να έχει (και πρέπει να έχει) καθοριστικό ρόλο όχι μόνο στο μέλλον, αλλά και στο παρόν. Η επένδυση στη νέα γενιά θα “χτίσει” κοινωνίες περισσότερο βιώσιμες με μεγαλύτερη ανάπτυξη, καλύτερη παιδεία και ευημερία. Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας και ας δράσουμε συντονισμένα για την επίτευξη αυτών των στόχων!

Read more...

22 Ιουλίου: Ευρωπαϊκή Ημέρα για τα Θύματα των Εγκλημάτων Μίσους

22 Ιουλίου 2011: Ο Anders Behring Breivik έχει βάλει σε εφαρμογή το σχέδιό του να αιματοκυλήσει τη Νορβηγία. Στις 15:26 εξερράγη βόμβα στο κέντρο του Όσλο σκοτώνοντας 8 άτομα και τραυματίζοντας περισσότερα από 200. Μόλις δυο ώρες αργότερα, στις 17:26, ο δράστης ντυμένος ως αστυνομικός, μπήκε στην κατασκήνωση της πολιτικής νεολαίας του Εργατικού Κόμματος που γινόταν στο νησί Utøya και άνοιξε πυρ. Ο απολογισμός αυτής της επίθεσης ήταν 69 νεκροί και περισσότεροι από 100 τραυματίες.

Οι επιθέσεις αυτές αποτελούν μαύρη σελίδα στην ιστορία όχι μόνο της Νορβηγίας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης. Έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τις αξίες της πολυπολιτισμικότητας, της ανοχής στο διαφορετικό και της αλληλεγγύης. Πλήττουν τη συνεργασία των ευρωπαϊκών κρατών με τις χώρες του υπόλοιπου κόσμου και δίνουν λάθος εντυπώσεις για τις αντιλήψεις και τα πιστεύω των Ευρωπαίων.

Για να θυμηθούμε και να τιμήσουμε τα θύματα των εγκλημάτων μίσους, αλλά και όσους έχουν πέσει θύματα αυτών των επιθέσεων, οι ακτιβιστές της εκστρατείας No Hate Speech  καλούν τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης να αναγνωρίσουν την 22α Ιουλίου ως Ευρωπαϊκή Ημέρα για τα Θύματα των Εγκλημάτων Μίσους. Η μέρα αυτή είναι χρήσιμη επίσης για να δείξουμε αλληλεγγύη προς εκείνους οι οποίοι στοχοποιούνται, να υπάρξει μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση και καλύτερη εκπαίδευση του κοινού σχετικά με τα εγκλήματα μίσους και τις συνέπειές τους ευρύτερα στην κοινωνία.

Η εκστρατεία “Οι Νέοι καταπολεμούν τη ρητορική μίσους στο διαδίκτυο” (No Hate Speech Movement) είναι ένα πρόγραμμα που υλοποιείται από τον τομέα της νεολαίας του Συμβουλίου της Ευρώπης από το 2012. Αποσκοπεί στην καταπολέμηση του ρατσισμού και των διακρίσεων στην ηλεκτρονική έκφραση της ρητορικής μίσους, εφοδιάζοντας τους νέους και τις οργανώσεις νεολαίας με τις αναγκαίες ικανότητες για να αναγνωρίζουν και να ενεργούν κατά αυτών των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γεννήθηκε ύστερα από πρόταση των εκπροσώπων της νεολαίας στο Advisory Council on Youth και εγκρίθηκε από το Joint Council on Youth (στο οποίο οι εκπρόσωποι των οργανώσεων νεολαίας και οι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων λαμβάνουν αποφάσεις για τις πολιτικές, τις προτεραιότητες και τα προγράμματα στα πλαίσια του co-management) του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η πρώτη φάση της ευρωπαϊκής εκστρατείας ξεκίνησε τυπικά από το Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης Thorbjørn Jagland στις 22 Μαρτίου 2012 και τελείωσε επίσημα στις 31 Μαρτίου 2015. Παρ’ όλα αυτά, λόγω της μεγάλης επιτυχίας και αναγνωρισιμότητάς της, η εκστρατεία θα συνεχιστεί έως και το 2017! Ήδη υλοποιούνται από μη κυβερνητικές οργανώσεις και κυβερνητικούς εταίρους περισσότερες από 40 εθνικές εκστρατείες σε διάφορες χώρες.

Εγκλήματα που παρακινούνται από το μίσος και τις προκαταλήψεις συμβαίνουν καθημερινά σε κάθε χώρα της Ευρώπης. Μια έκθεση του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δείχνει ότι οι μειονοτικές ομάδες παραμένουν οι πιο ευάλωτοι στόχοι, ενώ μεταξύ των πιο στοχευμένων είναι οι Ρομά, οι ΛΟΑΤ και οι μετανάστες. Μια έρευνα μεταξύ των θυμάτων των εγκλημάτων μίσους δείχνει ότι πολλά από τα εγκλήματα μίσους δεν καταγγέλλονται, καθώς η αστυνομία θεωρείται ανίκανη να δράσει κυρίως λόγω του εκφοβισμού από τους δράστες.

Τα θύματα του εγκλήματος μίσους δεν είναι μόνο αριθμοί σε στατιστικές έρευνες, αλλά απλοί καθημερινοί άνθρωποι των οποίων η αξιοπρέπεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν παραβιαστεί ασύστολα. Υπόκεινται επιθέσεις μόνο και μόνο εξαιτίας της καταγωγής τους, της θρησκείας τους ή των σεξουαλικών προτιμήσεών τους. Υπομένουν σιωπηρά ένα καθημερινό μαρτύριο μέσα στην κοινωνία που ζουν και δραστηριοποιούνται.

Ήδη στη διαδικτυακή εκστρατεία έχουν συγκεντρωθεί περισσότερες από 4500 υπογραφές από όλη την Ευρώπη για τον ορισμό της 22ας Ιουλίου ως Ευρωπαϊκής Ημέρας για τα Θύματα των Εγκλημάτων Μίσους! Σίγουρα ο αριθμός είναι σχετικά μικρός και η προσπάθεια θα πρέπει να ενταθεί περαιτέρω. Η Ευρώπη της δημοκρατίας, της διαφορετικότητας και της πολυπολιτισμικότητας δεν μπορεί να ανέχεται στους κόλπους της εξτρεμιστές και ακραίους ρατσιστές. Η εκπαίδευση και η παιδεία εν γένει αποτελούν σίγουρα ένα “όπλο” στην πολυετή και δύσκολη αυτή μάχη...

Read more...

Greek referendum: The aftermath

The result of Greece’s referendum could not be any clearer as the overwhelming majority of Greeks (61,31%) rejected the agreement plan submitted by the European Commission, the European Central Bank and the International Monetary Fund to the Eurogroup of 25 June 2015. Greek people decided to follow the “tough way” against austerity policies and poverty. They decided once again to oppose against technocrats’ ultimatums and hope for development.

Last week Greeks experienced a lot of challenges: immoral propaganda in the media, capital controls in the banks and high polarization. Many people stated that a national division is ongoing and civil war situations are observed. The vote result contrariwise shows that for the first time in history the election map is painted with a single color! Throughout Greece people voted for more democracy and dignity by sending their clear message both to Greek, as well as to European politicians for the future.

Soon the same night Antonis Samaras, former Prime Minister and current Leader of the Opposition, resigned as chairman of New Democracy (ND) party as he is considered the main culprit for the failure of the YES campaign. Early the next day popular Minister of Finance Yanis Varoufakis stepped down too in a very surprising move! He stated that “[he] was not welcome in the Eurogroup meetings by some of the other participants” and his resignation could be potentially helpful to Tsipras in reaching an agreement.

Alexis Tsipras, Prime Minister of Greece, was one of the big winners of the referendum’s results in and out of Greece. The popular support on him was confirmed massively. Most of the Greeks on the face of Tsipras recognize the first politician who did not “betray” their vote and fights for their interests. Also at European level, Tsipras’ speech in European Parliament on 8 July impressed many of the MEPs and was welcomed very warmly. During his short term as active in EU (and candidate for European Commission president) Tsipras has achieved to influence positively the Party of the European Left and the GUE/NGL group. He (along with Pablo Iglesias) is the main reference person of the European left in the last few years and the first leftist to govern a big EU country.

On 6 July Tsipras made a gesture of cooperation and called for a meeting of party leaders (except Golden Dawn) with the presence of the President of Greece. All, except the Communist Party leader, agreed to authorize him to continue the negotiations with the institutions in order to reach an agreement having as sole requirement Greece not to leave the Eurozone or the EU. It seems that the resignation of Samaras (ND) and Venizelos (PASOK) from the chairmanship of their parties helped to strengthen the spirit of cooperation among the party leaders.

But the main outcome of the Greek referendum is the lack of serious and strong leadership in the European Union. Juncker, Schulz, Dijsselbloem and other EU officials intervened openly in a major political issue in Greece without being impartial or objective. They interpreted the referendum’s question as a YES/NO to the Eurozone or YES/NO to the European Union. It was Schulz who called for the removal of Greece’s elected government in favour of a technocratic government! After the referendum they refused to accept the democratic result of it. They pretended that it was all for nothing and just “forgot” about their initial interpretation of the question. Fench President François Hollande beforehand stated that Tsipras is “inappropriate” to hold the negotiations and then called him for further negotiations...

Greeks during the referendum vote showed also their anger against European leaders for their timidity to take initiatives that could end the debt problem. They feel punished from the EU and blackmailed to sign their economic death. A few days ago (5 July) Spiegel’s Mathieu von Rohr tweeted that “Those who actually think Merkel can just close a deal with Tsipras now know absolutely nothing about German politics and public opinion”. This is the major problem that EU faces nowadays: the whole Union lies upon a person and his/her decisions or will. In addition, Germans or other Europeans who think that Greeks can be threatened by ultimatums know absolutely nothing about Greek politics and public opinion. During the years when a foreign power put ultimatums, Greeks always refused them! They prefer not to be told (or taught) what to vote or what opinion to support. This is the main reason why the YES campaign failed totally: corrupted Greek former politicians, EU officials and media oligarchs waved a finger to citizens guiding them on what to vote. All this by showing full ignorance of people’s everyday life and the problems they face.

All in all, it is very optimistic that people across Europe supported Greeks and their decision. Everyone should understand that the fight against austerity is not a Greek problem, but a European one as Italy or Spain could follow. It is also very important for EU’s future integration not to put countries against each other and (despite a few exceptions) this was achieved. Now Tsipras holds a strong popular legitimacy to reach a more fair agreement with the institutions.

Read more...