Η «Βουλή των Εφήβων» και η πολιτική των γηραιών…

Η «Βουλή των Εφήβων» πήρε σάρκα και οστά περίπου 14 χρόνια πριν, το 1995. Ένα όνειρο πολλών νέων σε ηλικία, αλλά κυρίως σε πνεύμα, ανθρώπων υλοποιήθηκε με πρωτεργάτη τον αιώνιο έφηβο της ελληνικής λογοτεχνίας Αντώνη Σαμαράκη!

Ας δούμε συνοπτικά την ιστορία της. H «Bουλή των Εφήβων» είναι ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που διοργανώθηκε για πρώτη φορά από τη Bουλή των Ελλήνων το σχολικό έτος 1995-1996 και από τότε λειτουργεί σε ετήσια βάση, με τη συνεργασία των υπουργείων Παιδείας της Ελλάδας και της Kύπρου. Από το 2002 συνεργάζεται και το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας. Το πρόγραμμα απευθύνεται στους μαθητές της B’ τάξης όλων των ενιαίων λυκείων και τεχνικών επαγγελματικών εκπαιδευτηρίων (TEE, νυν ΕΠΑΛ) της χώρας, στους μαθητές των ελληνικών λυκείων της Αλλοδαπής, καθώς και στους μαθητές της B’ τάξης των λυκείων και τεχνικών σχολών της Kύπρου. Οι μαθητές που μετέχουν στο Πρόγραμμα δεν πρέπει να είναι άνω των 20 ετών. Από τη Ζ’ Σύνοδο (2001-2002) της «Bουλής των Εφήβων» δικαίωμα συμμετοχής έχουν και οι μαθητές των ΤΕΕ Μαθητείας Α’ κύκλου του OΑΕΔ, ενώ από τη Θ’ Σύνοδο (2003-2004) το πρόγραμμα διοργανώνεται από το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία.

Την οργάνωση και τη λειτουργία του προγράμματος εποπτεύει ειδική επιτροπή προσωπικοτήτων και εκπαιδευτικών, η Επιτροπή του Προγράμματος «Bουλή των Eφήβων». Από την προεδρεία, αλλά και τη σύνθεση της Επιτροπής αυτής έχουν περάσει αξιόλογοι επιστήμονες και άνθρωποι των τεχνών και των γραμμάτων! Πρώτος πρόεδρος της Επιτροπής του Προγράμματος υπήρξε ο αείμνηστος συγγραφέας Αντώνης Σαμαράκης έως το θάνατό του το 2003. Στη συνέχεια, ανέλαβε ο συγγραφέας-λογοτέχνης, ακαδημαϊκός Ιάκωβος Καμπανέλλης έως τον Οκτώβριο του 2007. Από τότε μέχρι σήμερα πρόεδρος της Επιτροπής έχει οριστεί ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γεώργιος Μπαμπινιώτης.

Ξεκάθαρος σκοπός του προγράμματος είναι η ενεργοποίηση των νέων σε ζητήματα τοπικού και γενικότερου ενδιαφέροντος και κατ’ επέκταση η ενασχόλησή τους με τα κοινά. Όλα αυτά τα χρόνια λειτουργίας του θεσμού –που δυστυχώς τελευταία φθίνει και χάνει την αίγλη του- έχουν εκφραστεί διάφορες απόψεις για τη χρησιμότητά του και την απήχησή του. Πολλοί εκφράζουν επιφυλάξεις και αντιθέσεις σχετικά με τη διαδικασία επιλογής των έφηβων βουλευτών (αξιολόγηση + κλήρωση) και το κατά πόσο είναι αδιάβλητη και αξιοκρατική η όλη διαδικασία! Πιστεύω, όμως, πως οι ενστάσεις θα πρέπει να εστιάζουν κυρίως στο περιεχόμενο αυτού του θεσμού.

Στα 14 αυτά χρόνια λειτουργίας της «Βουλής των Εφήβων» έχουν περάσει από τα έδρανα του κοινοβουλίου χιλιάδες νέοι από την Ελλάδα, την Κύπρο και την υπόλοιπη ομογένεια. Νέοι με οράματα για το μέλλον, με δίψα και πάθος για αλλαγές σε όλα τα επίπεδα και τις δομές της κοινωνίας. Νέοι που με τον αντισυμβατικό τους λόγο αμφισβητούν το κατεστημένο και αγωνίζονται για έναν καλύτερο και πιο δίκαιο κόσμο με ίσες ευκαιρίες για όλους! Ο νεανικός τους ενθουσιασμός, η δημιουργικότητά τους αποτελούν τα «όπλα» τους για την επίτευξη των σκοπών τους.

Οι έφηβοι βουλευτές παρουσιάζουν κάθε χρόνο στις συνεδριάσεις της «Βουλής των Εφήβων» πολλές αξιόλογες εργασίες για πολλά θέματα που μας απασχολούν καθημερινά, αλλά και γενικότερου περιεχομένου. Από την ανάλυση της ανάγκης διαπλάτυνσης τμήματος της Εθνικής Οδού έως τις επιπτώσεις του φαινομένου του θερμοκηπίου! Θέλουν να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο και το αποδεικνύουν έμπρακτα. Στερούνται μερικό από τον ελεύθερό τους χρόνο ή ξεκλέβουν λίγο χρόνο από τις υποχρεώσεις τους για να ασχοληθούν με κάτι που θα έπρεπε να καταπιάνονται οι «επαγγελματίες» πολιτικοί του τόπου…

Τι γίνονται, όμως, όλες αυτές οι εργασίες; Βλέπουμε σε κάθε σύνοδο της «Βουλής των Εφήβων» τους πολιτικούς να παρακολουθούν «με προσοχή» τις ομιλίες και τις τοποθετήσεις των νέων και κατόπιν να κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις. Δυστυχώς, η μέχρι τώρα πείρα έχει δείξει πως όχι μόνο δεν αξιοποιείται προς όφελος της κοινωνίας και της χώρας ο κόπος και η διάθεση των νέων, αλλά αντιθέτως πάνε χαμένες τόσο αξιόλογες εργασίες! Κανείς πολιτικός δεν τις παίρνει στα σοβαρά παρόλο που διακηρύσσουν το αντίθετο… Οι γερασμένοι πολιτικοί δεν αντέχουν την φρεσκάδα των ιδεών που προτείνουν οι έφηβοι. Φυσικά, ο όρος «γερασμένοι» δεν αφορά μόνο την ηλικία, αλλά κυρίως τον τρόπο σκέψης. Υπάρχουν αρκετοί νέοι σε ηλικία πολιτικοί με συντηρητικές απόψεις γηραιών ανθρώπων. Ευτυχώς, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Μια από τις πιο λαμπρές εξαιρέσεις, αν και δεν υπήρξε πολιτικός, είναι ο Αντώνης Σαμαράκης. Η «Βουλή των Εφήβων» αποτελεί «παιδί» του, ένα από αυτά που αγάπησε πολύ και αγωνίστηκε μέχρι το θάνατό του για να το αναδείξει. Χωρίς τη δική του συμβολή ο θεσμός αυτός πιθανότατα δεν θα υπήρχε.

Στα κουρασμένα πολιτικά μυαλά του τόπου οφείλονται και οι ταραχές του περασμένου Δεκεμβρίου. Οι νέοι «φωνάζουν», αλλά κανείς δεν τους ακούει. Δηλώνουν παρών, αλλά τους αφήνουν έξω από το παιχνίδι. Αν δεν δοθεί προσοχή στα νιάτα του τόπου, τότε οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στην απαξίωση των θεσμών από τη μεριά τους! Οι νέοι έχουν τις λύσεις και προσπαθούν να τις προωθήσουν και να τις εφαρμόσουν. Ακόμα και λάθη να κάνουν έχουν μπροστά τους όλο το χρόνο να τα διορθώσουν. Ας τους δοθεί επιτέλους η ευκαιρία να αποδείξουν τι αξίζουν…