To vote or not to vote

Παραφράζοντας τη γνωστή φράση από το μονόλογο στον Άμλετ του William Shakespeare, επιχειρώ να καταγράψω την κατάσταση στο πολιτικό σκηνικό λίγες ώρες πριν από τις κρίσιμες εκλογές της 17ης Ιουνίου. Τις εκλογές που έχουν χαρακτηριστεί ως οι πιο κρίσιμες στην ιστορία της Ελλάδας.

Είναι κοινώς αποδεκτό πως οι εκλογές αυτές θα καθορίσουν το μέλλον της χώρας μας και όχι μόνο όσον αφορά το ευρώ. Η επόμενη μέρα των εκλογών θα είναι σίγουρα πολύ δύσκολη για όλους μας ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Αυτό που θα δείξουν τα εκλογικά αποτελέσματα είναι η θέληση και η βούληση του λαού για αλλαγές και μεταρρυθμίσεις κι όχι για την παραμονή στο ευρώ ή την επιστροφή στη δραχμή.

Η παραμονή στην ευρωζώνη είναι ένα από τα ψευτοδιλήμματα που έθεσαν στην προεκλογική ατζέντα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ για να επιτεθούν στο ΣΥΡΙΖΑ, επειδή κάποιες από τις συνιστώσες του είναι υπέρ της επιστροφής στη δραχμή. Προτείνουν δε την άνευ όρων και πάση θυσία παραμονή στο ευρώ παρομοιάζοντας την επιστροφή στη δραχμή σαν ανεπανόρθωτη καταστροφή και όλεθρο! Συμφωνώ κι εγώ (όπως και οι περισσότεροι πολίτες) με την παραμονή στο ευρώ, αλλά όχι με κάθε τίμημα. Δεν έχει νόημα να μείνουμε στην ευρωζώνη με μισθούς 200€. Δεν έχει νόημα να μείνουμε στην ευρωζώνη με νοσοκομεία που δεν έχουν φάρμακα για τους ασθενείς. Δεν έχει νόημα να μείνουμε στην ευρωζώνη όταν οι συνταξιούχοι αυτοκτονούν επειδή δεν μπορούν να αυτοσυντηρηθούν. Δεν έχει νόημα να μείνουμε στην ευρωζώνη όταν μαθητές λιποθυμούν στα σχολεία εξαιτίας της ασιτίας. Δεν έχει νόημα να μείνουμε στην ευρωζώνη αν η ανεργία φτάσει στο 60-70%. Όταν ένας λαός ολόκληρος δεν έχει εργασία, δεν έχει φάρμακα και δεν μπορεί να ταΐσει τα παιδιά του, δεν τον ενδιαφέρει αν τα ΑΤΜ βγάζουν εικοσάευρα ή πεντοχίλιαρα. Αδιαφορεί αν το ψωμί θα το παίρνει με δίευρω που απεικονίζει την Ευρώπη ή με κατοστάρικο που έχει το Μέγα Αλέξανδρο, πολύ απλά γιατί δεν θα έχει τη δυνατότητα να το αγοράσει ανεξάρτητα από το νόμισμα!

Ένα άλλο ζήτημα που μονοπώλησε τις προεκλογικές συζητήσεις είναι η υπεράσπιση ή εναντίωση στο Μνημόνιο! Εκεί είχαμε το εξής παρανοϊκό και τραγελαφικό: αποτυχημένοι πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που εδώ και δυο χρόνια διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους πως το Μνημόνιο είναι ευλογία για τον τόπο και μοχλός ανάπτυξης, ξαφνικά μετά την εκλογική επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ άρχισαν να βρίσκουν αρνητικά σε αυτό. Οι ίδιοι που υποστήριζαν πως το Μνημόνιο δεν επιδέχεται διαπραγμάτευσης, σήμερα επιζητούν την ψήφο του λαού για να διαπραγματευτούν τους όρους του. Μάλιστα, ο Βενιζέλος που λειτούργησε ως “yes man” μπροστά στους Ευρωπαίους αξιωματούχους και δεν μπήκε στον κόπο να διαπραγματευτεί το οτιδήποτε, σήμερα υποστηρίζει πως είναι ο μόνος που μπορεί να συμμετέχει σε επιτυχή διαπραγμάτευση του Μνημονίου. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου...

Φέτος όλοι ανακάλυψαν πως η Ελλάδα είναι πλούσια χώρα σε κοιτάσματα! Μιλούν όλοι για ΑΟΖ, εξορύξεις πετρελαίου και αερίου κτλ. Και όλοι δεσμεύονται πως θα τα υλοποιήσουν αν εκλεγούν. Είναι οι ίδιοι που τόσα χρόνια που κυβερνούσαν δεν έκαναν καμία κίνηση σε αυτή την κατεύθυνση, ενώ “χάρισαν” τα μεταλλεία της Χαλκιδικής... Αυτοί που μιλούσαν για πράσινη ανάπτυξη, ξαφνικά το γυρίζουν σε εξόρυξη πετρελαίων που όλοι ξέρουν πως είναι οικολογικά μη βιώσιμη και θα αποδώσει κέρδη σε 15-20 χρόνια από σήμερα!

Λόγω της Χρυσής Αυγής, το μεταναστευτικό χρησιμοποιήθηκε αρκετά για ψηφοθηρικούς λόγους από τα συντηρητικά δεξιά κόμματα. Ξαφνικά, όλοι ανακάλυψαν πως στην Ελλάδα υπάρχουν μετανάστες και λαθρομετανάστες και προτείνουν ακραίες και ρατσιστικές λύσεις, ενώ τόσα χρόνια τους χρησιμοποιούσαν για φθηνό εργατικό δυναμικό, κυρίως στα ολυμπιακά έργα! Κατηγορούν  το ΣΥΡΙΖΑ πως τους υποθάλπει, ενώ αυτοί ως κυβερνώντες απέτυχαν να ελέγξουν τη λαθρομετανάστευση και την εργασιακή εκμετάλλευση των αλλοδαπών από εγχώριους μεγαλοεργολάβους. Είναι αυτοί που ενώ δηλώνουν αριστεροί ή κεντροαριστεροί εκφράζουν ακροδεξιές απόψεις και δικαιολογούν τις ρατσιστικές επιθέσεις σε αλλοδαπούς!

Είναι προφανές πως στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή συντελείται μια μεγάλη κοινωνική αλλαγή. Οι πολίτες στην πλειοψηφία τους τάσσονται ενάντια σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που έφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού με τις αποτυχημένες και λανθασμένες πολιτικές που εφάρμοσαν όλα αυτά τα χρόνια. Ενδεικτικό του πανικού τους είναι και το δημοσίευμα της Financial Times Deutschland στα ελληνικά που ουσιαστικά έκανε διάγγελμα στους Έλληνες και τους καλούσε να μην ψηφίσουν το “δημαγωγό” Τσίπρα, αλλά τον Σαμαρά που το κόμμα του “άσκησε επί δεκαετίες λάθος πολιτική και είναι συνυπεύθυνη για τη σημερινή μιζέρια” (sic). Ανάλογα διαγγέλματα εξαγγέλλονταν στην Ελλάδα κατά την κατοχή και τη χούντα για να φοβίσουν και να καθοδηγήσουν τους πολίτες!

Ο αλαζόνας Βενιζέλος και ο τζογαδόρος (σύμφωνα με τη Ντόρα Μπακογιάννη) Σαμαράς είναι άκρως επικίνδυνοι για τον τόπο και το λαό! Αμετανόητοι για τα χρόνια λάθη τους καλούν τους πολίτες να τους ξαναψηφίσουν για να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο. Δυστυχώς, όμως, δεν είναι οι μόνοι επικίνδυνοι. Όλοι γνωρίζουν πλέον το βίο και την πολιτεία των στελεχών της Χρυσής Αυγής. Επίσης, ο νεοφιλελεύθερος Τζήμερος δείχνει απίστευτη δουλοπρέπεια στη Μέρκελ και “απαξιώνει” να πάρει πτυχίο από την ΑΣΟΕΕ που σπούδαζε...

Το πρόσωπο που, κατά την άποψή μου, ευθύνεται για την μη συγκρότηση κυβέρνησης το προηγούμενο διάστημα είναι ο Φώτης Κουβέλης. Ενώ προεκλογικά είχε δηλώσει πως δεν πρόκειται να συμμετέχει σε κυβέρνηση με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ξαφνικά επιτίθεται στο ΣΥΡΙΖΑ επειδή δεν συμμετέχει κι αυτός και δηλώνει πως δεν θα συνεργαστεί με το ΣΥΡΙΖΑ στο μέλλον! Άλλωστε αν η ΔΗΜΑΡ ήθελε το σχηματισμό κυβέρνησης, θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί αφού μαζί και με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είχαν συνολικά 168 βουλευτές. Πρώτη φορά στην ιστορία ένα κόμμα καλείται να συμμετέχει σε κυβέρνηση και αρνείται ρίχνοντας την ευθύνη σε ένα άλλο κόμμα επειδή δεν συμμετέχει κι αυτό! Η ανευθυνότητα σε όλο της το μεγαλείο...

Όσοι πιστεύουν πως ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, αν εκλεγούν πρώτοι και σχηματίσουν κυβέρνηση, ως Μεσσίες θα αλλάξουν τα πάντα αμέσως και η Ελλάδα θα γίνει παράδεισος πλανώνται πλάνην οικτράν. Το επόμενο διάστημα είναι πολύ κρίσιμο και δύσκολο ανεξάρτητα από την κυβέρνηση που θα προκύψει. Το γεγονός, όμως, είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει το μέσο Έλληνα και τις ανησυχίες του. Είναι αυτός που άλλαξε την ατζέντα της πολιτικής διαμάχης και έβαλε ως πρώτο θέμα την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, όταν όλοι οι νεοφιλελεύθεροι υποστήριζαν πως είναι αδιαπραγμάτευτο! Είναι αυτός που έχει κάνει τους νεοφιλελεύθερους ηγέτες της Ευρώπης να τρέμουν πως μπορεί να φέρει την ανάπτυξη στην Ελλάδα χωρίς την εφαρμογή Μνημονίων κι εφαρμοστικών νόμων. Είναι αυτός που έχει στρέψει τα εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ (που εξυπηρετούν επιχειρηματικά συμφέροντα) εναντίον του και δέχεται απροκάλυπτες και (πολλές φορές) αναίτιες επιθέσεις! Το θέμα δεν είναι αν ο Τσίπρας μιλάει καλά αγγλικά ή κοιτάζει λοξά στην κάμερα. Το θέμα είναι αν ο Τσίπρας θα καταφέρει να βγάλει την Ελλάδα από την ύφεση και να την βάλει και πάλι σε τροχιά ανάπτυξης. Καλώς ή κακώς αυτό το ρόλο καλείται να παίξει ο Τσίπρας.

Σε μια πρόσφατη συνέντευξή μου στη βρετανική Daily Telegraph, η Αγγλίδα δημοσιογράφος μου ζήτησε ένα σχόλιο για την επόμενη μέρα των εκλογών στην Ελλάδα. Αυτό ήταν “οι Έλληνες να μείνουν ενωμένοι και να παλέψουν τη λιτότητα που τους επιβάλλεται”. Ελπίζω όλοι οι Έλληνες να ψηφίσουν ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που τους έφεραν σε αυτή την άθλια κατάσταση. Η αλλαγή για όλη την Ευρώπη μπορεί να ξεκινήσει από εδώ. Το μέλλον θα είναι δύσκολο, αλλά πρέπει να το παλέψουμε όσο αντέχουμε και να μην παραδώσουμε τα όπλα. Καλές εκλογές και καλή δύναμη...