Αναγνώριση της μη τυπικής εκπαίδευσης στον τομέα της νεολαίας: αναδρομή και σημασία

Η εκπαίδευση αναμφισβήτητα παίζει κυρίαρχο ρόλο στη διαμόρφωση του ατόμου, καθώς -εκτός από την επαγγελματική του πορεία- επηρεάζει την προσωπικότητα και το χαρακτήρα του. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η εκπαίδευση χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες: την τυπική, την άτυπη και τη μη τυπική. Η τυπική εκπαίδευση αναφέρεται στη μάθηση που προσφέρεται μέσα στο αναγνωρισμένο, οργανωμένο και ιεραρχημένο εκπαιδευτικό σύστημα, ενώ η άτυπη εκπαίδευση αναφέρεται στη μάθηση που αποκτά το άτομο μέσα από τις καθημερινές δραστηριότητες και τις επιδράσεις που δέχεται από το περιβάλλον του, όπως η οικογένεια ή η εργασία. Τα δυο αυτά είδη εκπαίδευσης αποτελούν τις κυρίαρχες μορφές απόκτησης δεξιοτήτων και προσόντων.

Τα τελευταία χρόνια, όμως, η τρίτη κατηγορία εκπαίδευσης, η μη τυπική, αποκτά όλο και μεγαλύτερο κοινό και περισσότερους θιασώτες. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η μη τυπική μάθηση “αφορά τη μάθηση που πραγματοποιείται μέσω σχεδιασμένων δραστηριοτήτων, όπου υπάρχει κάποια μορφή στήριξης της μάθησης. Μπορεί να καλύπτει προγράμματα για τη μετάδοση σχετικών με την εργασία δεξιοτήτων, τον αλφαβητισμό των ενηλίκων και τη βασική εκπαίδευση για όσους εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο”. Χαρακτηριστικά παραδείγματα μη τυπικής μάθησης είναι, μεταξύ άλλων, η ενδοεπιχειρησιακή κατάρτιση, καθώς και τα οργανωμένα εκπαιδευτικά προγράμματα που διοργανώνονται από μη κυβερνητικές οργανώσεις.

Η μη τυπική εκπαίδευση προσαρμόζεται στις ανάγκες της ομάδας-στόχου και επικεντρώνεται σε ξεκάθαρους προκαθορισμένους σκοπούς. Έτσι, προσδίδει στα άτομα ελεύθερο χώρο και χρήσιμα εφόδια για την προσωπική και επαγγελματική τους εξέλιξη, προωθεί την κινητικότητα και την προσαρμοστικότητα και ενισχύει την αυτοπεποίθηση. Ο Δανός ερευνητής Søren Kristensen υποστηρίζει ότι “Μπορούμε να ισχυριστούμε πως, κατά μια έννοια, η μη τυπική εκπαίδευση φτάνει στα μέρη που η τυπική εκπαίδευση δεν μπορεί να φτάσει”. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως η μια μορφή μάθησης αναιρεί την άλλη! Αντιθέτως, η μη τυπική εκπαίδευση είναι συμπληρωματική της τυπικής, είναι μεταξύ τους αλληλένδετες και αλληλοεπηρεάζονται.

Σύμφωνα με έρευνα της Eurostat (2007), οι λόγοι για τη συμμετοχή στη μη τυπική εκπαίδευση και κατάρτιση  στην Ελλάδα είναι οι παρακάτω:

• 76,7% απόκτηση γνώσεων/δεξιοτήτων σχετικά με ενδιαφέροντα ζητήματα
• 74,8% καλύτερη εργασιακή απόδοση ή βελτίωση των προοπτικών επαγγελματικής σταδιοδρομίας
• 52,4% απόκτηση γνώσεων/δεξιοτήτων που είναι χρήσιμα στην καθημερινή ζωή
• 48,6% απόκτηση προσόντων
• 25,5% αύξηση της πιθανότητας εύρεσης/αλλαγής εργασίας

Από την ίδια έρευνα προκύπτει πως οι πάροχοι μη τυπικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα είναι σε ποσοστό 36% οι εργοδότες, ενώ ακολουθούν με ποσοστό 14,6% τα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Η μη τυπική μάθηση αποτελεί κεντρικό θέμα της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη “Λευκή Βίβλο: Μια νέα πνοή για την ευρωπαϊκή νεολαία” του 1995 για την εκπαίδευση και την κατάρτιση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αναγνωρίζοντας τη σημαντικότητα της μη τυπικής εκπαίδευσης για το τομέα της νεολαίας, θέσπισε το 2007 το πρόγραμμα “Νέα Γενιά σε Δράση” (2007-2013): ένα πρόγραμμα που συνέβαλε τα μέγιστα στην αύξηση της κινητικότητας των νέων, την προώθηση του διαπολιτισμικού διαλόγου και την απόκτηση χρήσιμων δεξιοτήτων. Η “Νέα Γενιά σε Δράση” αποτελεί συνέχεια του προγράμματος “Νεολαία” (2000-2006). Η απήχησή των προγραμμάτων αυτών ήταν τόσο μεγάλη, ώστε το Δεκέμβριο του 2006 δημιουργήθηκε το πιστοποιητικό Youthpass, ένα εργαλείο που αναγνωρίζει όσα αποκομίζουν οι νέοι από την ενεργό συμμετοχή τους στο πρόγραμμα. Το Youthpass παρόλο που δεν αποτελεί επίσημη πιστοποίηση ικανοτήτων, εντούτοις άνοιξε διάπλατα το δρόμο για την αναγνώριση της μη τυπικής εκπαίδευσης.

Η αναγνώριση της μη τυπικής μάθησης βασίζεται στην ιδέα πως η μάθηση δεν λαμβάνει χώρα μόνο μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά μέσα σε διαφόρων ειδών καταστάσεις και περιβάλλοντα. Κάθε είδους γνώση θεωρείται πολύτιμη και έτσι θα πρέπει να καταγράφεται και να αναγνωρίζεται, ανεξάρτητα από τον τρόπο απόκτησής της. Τα οφέλη της αναγνώρισης για το άτομο μπορούν να είναι οικονομικά, μαθησιακά, κοινωνικά και προσωπικά. Αντίστοιχα οφέλη, σύμφωνα με μελέτη του ΟΟΣΑ, υπάρχουν επίσης για τους παρόχους της εκπαίδευσης/πιστοποίησης, τους εργοδότες, τα σωματεία και τους κοινωνικούς εταίρους και τέλος τις κυβερνήσεις.

Η συζήτηση για την αξία και την αναγνώριση της μη τυπικής μάθησης δεν άνοιξε πρόσφατα. Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης διακήρυξε ήδη από το 1996 τη στρατηγική του για τη “διά βίου μάθηση για όλους”. Περιλαμβάνει 23 χώρες, μεταξύ των οποίων βρίσκεται και η Ελλάδα, από τις πέντε ηπείρους, οι οποίες θα πρέπει να διευκρινίσουν και να αναγνωρίσουν όλες τις μορφές μάθησης, συμπεριλαμβανομένης της τυπικής, της μη τυπικής και της άτυπης. Ανάλογες πολιτικές έχει αναπτύξει και η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία δίνει ιδιαίτερο βάρος στην αναγνώριση και πιστοποίηση της μη τυπικής μάθησης που λαμβάνει τόπο στον εργασιακό χώρο.

Πιο συγκεκριμένα, η πρώτη αναφορά για την αναγνώριση της μη τυπικής μάθησης στον τομέα της νεολαίας έγινε τον Απρίλιο του 1998 από το Συμβούλιο της Ευρώπης στα πλαίσια της 5ης Διάσκεψης των Ευρωπαίων Υπουργών αρμόδιων για τη νεολαία στο Βουκουρέστι. Ακολούθησε μια πρόταση της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης το 2000, η οποία συστήνει την αναγνώριση τη μη τυπική εκπαίδευσης ως de facto εταίρου στη διαδικασία της δια βίου μάθησης και στην πολιτική για τη νεολαία. Το Συμβούλιο της Ευρώπης εξέδωσε τον Απρίλιο του 2003 σύσταση της Επιτροπής Υπουργών για την προώθηση και την αναγνώριση της μη τυπικής εκπαίδευσης/μάθησης των νέων. Σε αυτήν καλεί, μεταξύ άλλων, τις κυβερνήσεις των κρατών μελών να εξασφαλίσουν την υψηλή ποιότητα της εκπαίδευσης, να λάβουν μέτρα στήριξης των μαθησιακών πρωτοβουλιών  και να δημιουργήσουν ένα ευρωπαϊκό χαρτοφυλάκιο καταγραφής των μαθησιακών αποτελεσμάτων. Στην τελική δήλωση της συνάντησης υπουργών νεολαίας τον Οκτώβριο του 2008 στο Κίεβο, τονίζεται ότι η πρόσβαση των νέων στην εκπαίδευση, την κατάρτιση και την αγορά εργασίας πρέπει να βελτιωθεί, ιδίως με την προώθηση και την αναγνώριση της μη τυπικής μάθησης. Τέλος, στο “Χάρτη του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Παιδεία της Δημοκρατίας και την Εκπαίδευση στα Ανθρώπινα Δικαιώματα” που υιοθετήθηκε το 2010 τονίζεται πως “Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενισχύσουν το ρόλο των μη κυβερνητικών οργανώσεων και των οργανώσεων νεολαίας στην παιδεία της δημοκρατίας και την εκπαίδευση στα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδίως στο πλαίσιο της μη τυπικής εκπαίδευσης”.

Κινούμενο στο ίδιο πλαίσιο, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης το Μάρτιο του 2005 έθεσε ως έναν από τους στόχους του “Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Νεολαία” την ανάπτυξη στενότερης συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών για την αναγνώριση της μη τυπικής και της άτυπης μάθησης. Τον Ιούλιο του 2006 εξέδωσε ψήφισμα σχετικά με την αναγνώριση της αξίας της μη τυπικής και άτυπης μάθησης στον τομέα της νεολαίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Σε αυτό αναγνωρίζεται η αξία της μη τυπικής μάθησης και η συμβολή της στον τομέα της νεολαίας, ενώ καλεί τα κράτη-μέλη και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποστηρίξουν πρωτοβουλίες συνεργασίας μεταξύ της τυπικής και της μη τυπικής εκπαίδευσης και να ενθαρρύνουν την έρευνα σε αυτό το πεδίο. Η πιο πρόσφατη σύσταση έγινε το Δεκέμβριο του 2012 και καλεί τα κράτη μέλη να θεσπίσουν, το αργότερο ως το 2018, ρυθμίσεις για την επικύρωση της μη τυπικής και άτυπης μάθησης. Προς το παρόν, μόνο η Γαλλία, το Λουξεμβούργο, η Ολλανδία και η Φινλανδία έχουν θεσπίσει ολοκληρωμένα συστήματα για την επικύρωση της μη τυπικής και της άτυπης μάθησης.

Η πιο ουσιαστική και αξιόλογη προσπάθεια από την πλευρά της ελληνικής Πολιτείας για την αναγνώριση της μη τυπικής εκπαίδευσης είναι ο νόμος 3879/2010 που ορίζει τη δημιουργία συνεκτικού εθνικού πλαισίου αξιολόγησης και πιστοποίησης για όλες τις μορφές κατάρτισης και γενικής εκπαίδευσης ενηλίκων, καθώς και τη συγκρότηση ενιαίου εθνικού πλαισίου αναγνώρισης προσόντων και πιστοποίησης γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων.

Η αναγνώριση της μη τυπικής εκπαίδευσης, όμως, δεν είναι πανάκεια και πολλοί είναι αυτοί που εκφράζουν ενστάσεις και επιφυλάξεις για την αξία και τον τρόπο επικύρωσής της. Αρκετοί δε υποστηρίζουν πως η κοινωνική αναγνώριση είναι αρκετή και πως η τυπική πολιτική αναγνώριση δεν έχει να προσφέρει τίποτα το αξιόλογο. Τονίζουν πως ένα πιστοποιητικό εργασίας στον τομέα της νεολαίας δεν μπορεί να οδηγήσει σε πρόσληψη, ενώ οι “επαγγελματίες” του χώρου δεν το χρειάζονται για να συμπληρώσουν το βιογραφικό τους. Τα 120.000 πιστοποιητικά Youthpass που έχουν συμπληρωθεί δεν έχουν προσφέρει, παρά ελάχιστα, στην αναζήτηση εργασίας, ενώ η αυτοαξιολόγηση και η αυτογνωσία προσφέρουν περισσότερα στην εξέλιξη του ατόμου. Υπάρχει, όντως, ο κίνδυνος να γίνονται όλοι εθελοντές και youth workers, όχι για τη χαρά και το αίσθημα της προσφοράς, αλλά για τη συλλογή πιστοποιητικών εμπειρίας με αντίκρισμα έναν πιθανό διορισμό ή πρόσληψη. Αν αυτό συμβεί τότε ο τομέας της νεολαίας θα αλλοτριωθεί πλήρως...

Γνωρίζοντας την ανάγκη αναγνώρισης της μη τυπικής μάθησης, αλλά ταυτόχρονα και τους κινδύνους που ελλοχεύουν, το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Νεολαίας στήριξε εξαρχής την εκστρατεία αναγνώρισης, αλλά έριξε το βάρος στην εξασφάλιση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης από τους οργανισμούς. Δημιούργησε το “Non-Formal Education Quality Assurance Network”, ένα δίκτυο που στοχεύει στην αύξηση της ποιότητας της μη τυπικής εκπαίδευσης στην Ευρώπη και την αύξηση της αναγνώρισης αυτής της ποιότητας. Το δίκτυο λειτουργεί σε τρία σκέλη: την τεχνογνωσία, την ανάπτυξη ικανοτήτων και την πολιτική και υποστηρίζει τα μέλη του στο να διασφαλίσουν την ποιότητα της εκπαίδευσής τους και να αυξήσουν την κατανόησή τους από άλλους φορείς της κοινωνίας.

Σίγουρα, έχει πέσει πολύ νερό στο μύλο των συζητήσεων για την αναγνώριση της μη τυπικής εκπαίδευσης. Θα πρέπει, όμως, όλοι οι φορείς να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις μελλοντικές  κινήσεις και αποφάσεις τους και να διασφαλίζουν την υψηλή ποιότητα της παρεχόμενης μάθησης. Ο τομέας της νεολαίας προσφέρει ήδη πολλά στους νέους και την κοινωνία ανεξάρτητα από την πολιτική αναγνώρισή του και θα συνεχίσει απτόητος να το κάνει στο μέλλον.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στο 3ο τεύχος του περιοδικού νεολαίας YMagazine.

Read more...

Επιβραβεύοντας τον εθελοντισμό

Στις αρχές Ιουλίου το Youthnet Hellas (Δίκτυο Νέων Ελλάδας) βραβεύτηκε με το Βραβείο Ευρωπαίου Πολίτη για το 2013 από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ύστερα από πρόταση του Ευρωβουλευτή της Γερμανίας κ. Γ.Χατζημαρκάκη, αναγνωρίζοντας το έργο της οργάνωσης στον τομέα της Νεολαίας.

Το Βραβείο Ευρωπαίου Πολίτη είναι ένας θεσμός που καθιερώθηκε το 2008 από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και απονέμεται ετησίως για εξαιρετικά επιτεύγματα σε διάφορους τομείς ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος. Με τη διάκριση αυτή επιβραβεύονται δραστηριότητες ή δράσεις πολιτών, ομάδων, σωματείων ή οργανώσεων που έχουν επιδείξει εξαιρετική προσήλωση στην προαγωγή μιας καλύτερης αμοιβαίας κατανόησης και στενότερης ολοκλήρωσης μεταξύ των πολιτών των κρατών μελών, ή στη διευκόλυνση της διασυνοριακής ή διεθνικής συνεργασίας, εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μπορούν επίσης να περιλαμβάνονται δραστηριότητες ή δράσεις πολιτών που εμπλέκονται σε μακροπρόθεσμη, διασυνοριακή ή διεθνική πολιτιστική συνεργασία που συμβάλει στην ενίσχυση ενός ευρωπαϊκού πνεύματος.

Το Youthnet Hellas ιδρύθηκε το 2009 και έχει καταφέρει, μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια που δραστηριοποιείται, να αναδειχθεί σε μια από τις πιο σημαντικές και ενεργές ελληνικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις νεολαίας. Για την επίτευξη των σκοπών του και τη δικτύωση των μελών του χρησιμοποιούνται όλες οι σύγχρονες τεχνολογίες επικοινωνιών. Πολλά από τα μέλη και τους εθελοντές ζουν σε διαφορετικές πόλεις σε όλη την Ελλάδα και αυτό δίνει στο Youthnet Hellas εθνική διάσταση και προβολή! Πέρα από την επίσημη ιστοσελίδα που διατηρεί και ανά τακτά διαστήματα αναβαθμίζει, το Youthnet Hellas διαθέτει blog, facebook group & fanpage με περισσότερα από 5100 μέλη, twitter, ενώ χρησιμοποιεί διαδικτυακές εφαρμογές για να κρατάει τα παραπάνω αυτόματα συγχρονισμένα.

Μια από τις σημαντικότερες δράσεις της οργάνωσης και αφορμή της βράβευσης αποτελεί η “Ετήσια Αναφορά για τον Τομέα της Νεολαίας”. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που όμοιά της δεν έχει ξαναϋπάρξει στην Ελλάδα από κανένα φορέα, πόσο μάλιστα από μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση και σε εθελοντική βάση. Η Αναφορά ξεκίνησε το 2010 και μέσα από τις σελίδες της, αποτυπώνεται κάθε χρόνο πλήρως η κατάσταση στον τομέα της Νεολαίας στην Ελλάδα. Αναδεικνύει την οργανωμένη δουλειά που γίνεται στο χώρο της Νεολαίας, προβάλλει τις κυριότερες δράσεις και το έργο που πραγματοποιούν ελληνικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και φορείς νεολαίας. Έτσι, οι οργανώσεις αυτές βλέπουν το έργο και τους κόπους τους να αναγνωρίζονται.

Η δουλειά αυτή δεν δημοσιεύεται απλά στο διαδίκτυο, αλλά αποστέλλεται έντυπη σε Δημόσιες Βιβλιοθήκες και Βιβλιοθήκες Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων σε όλη τη χώρα προσδίδοντάς της μεγαλύτερο κύρος και ευρεία δημοσιότητα. Η όλη προσπάθεια πραγματοποιείται εξολοκλήρου σε εθελοντική βάση. Σήμερα, η Ομάδα Εργασίας αριθμεί περίπου 30 άτομα από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Σε αυτούς και μόνο οφείλεται η επιτυχία και η αναγνώριση της Αναφοράς. Πρόκειται για άτομα με υψηλή ακαδημαϊκή μόρφωση και πολλές δεξιότητες. Όλοι όσοι συμμετέχουν στη συγγραφική ομάδα είναι φοιτητές ή απόφοιτοι ανώτατης εκπαίδευσης, ενώ πολλοί εξ αυτών κατέχουν μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς τίτλους σπουδών! Το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης και κατάρτισης των συγγραφέων αποτελεί ένα μόνο μικρό δείγμα της προσέγγισης που επιδιώκεται.

Η Αναφορά αυτή, όμως, δεν είναι κάτι στατικό. Διαμορφώνεται κάθε χρόνο από τις προτεραιότητες και τις ιδέες που έχουν οι εθελοντές. Νέες ενότητες προστίθενται και νέα δεδομένα συμπεριλαμβάνονται. Μπορούμε να ισχυριστούμε πως η Αναφορά είναι μια πρωτοποριακή δράση του Youthnet Hellas που έχει εξελιχθεί σε καλή πρακτική, καθώς εκτός των άλλων καλλιεργεί την τάση για κριτική αξιολόγηση των πεπραγμένων στο χώρο της νεολαίας στην Ελλάδα.

Σαφώς, η Αναφορά δεν είναι η μόνη δράση της οργάνωσης. Ένας άλλος σημαντικός τομέας δραστηριοποίησης του Youthnet Hellas είναι τα ευρωπαϊκά προγράμματα. Μέσα από αυτά, από το 2010 έως σήμερα πάνω από 440 νέοι και νέες από όλη την Ελλάδα είχαν την ευκαιρία να ταξιδέψουν σε μια χώρα του εξωτερικού για 5-10 μέρες με μηδαμινό κόστος και να γνωρίσουν νέους ανθρώπους, τοπία, μνημεία, πολιτισμούς, διαφορετικές αντιλήψεις, να ανταλλάξουν απόψεις και να αναπτύξουν τις δεξιότητές και την προσωπικότητά τους.

Το Youthnet Hellas ανταποκρινόμενο στις απαιτήσεις των νέων για ουσιαστικές και ποιοτικές δράσεις από τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις έχει δημιουργήσει το δικό του περιοδικό, το Y-Magazine. Πρόκειται για ένα περιοδικό που περιλαμβάνει πολλές και διαφορετικές ενότητες, με γνώμονα πάντα τους νέους, τα ενδιαφέροντά τους και τις ανησυχίες τους. Καλεί τους νέους από όλη την Ελλάδα να το διαβάσουν, να το διαδώσουν, αλλά κυρίως να συμμετάσχουν σε αυτό. Στις στήλες του περιοδικού μπορεί να βρει κανείς άρθρα για ταξίδια, εθελοντισμό, καλλιτεχνικά και τεχνολογικά νέα, μικρές ιστορίες, πολιτικές για τη νεολαία, αλλά και συνεντεύξεις με ανθρώπους που είναι νέοι ή βρίσκονται κοντά στους νέους και έχουν κάτι ενδιαφέρον να πουν. Το περιοδικό είναι διμηνιαίο και αποτελείται από εθελοντική συντακτική ομάδα. Σε κάθε τεύχος φιλοξενούνται, εκτός από τις σταθερές στήλες, άρθρα προσκεκλημένων συντακτών. Μέχρι στιγμής, για την έκδοση του περιοδικού έχουν ασχοληθεί περισσότεροι από 25 νέοι από όλες τις γωνιές της Ελλάδας.

Σε μια δύσκολη εποχή για τη χώρα και τους νέους, την ώρα που η ανεργία των νέων ξεπερνά το 62%, κάποιοι από αυτούς δεν το βάζουν κάτω, αλλά πασχίζουν για ένα καλύτερο παρόν και μέλλον. Μετά από μερικά χρόνια, η προσπάθειά τους αυτή αναγνωρίζεται σε υψηλό επίπεδο. Ειδικότερα, αν αναλογιστούμε πως η αναγνώριση αυτή προέρχεται από το εξωτερικό, καταλαβαίνουμε εύκολα την αξία και τη σημαντικότητά της. Η προσπάθεια αυτή ξεπέρασε τα σύνορα, έγινε γνωστή και αναγνωρίστηκε όπως της αρμόζει από τους θεσμικούς φορείς της Ευρώπης.

Μετά από όλα αυτά, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να επισημάνουμε ότι στην εκδήλωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δεν βραβεύθηκε μια απρόσωπη Μη Κυβερνητική Οργάνωση. Στο όνομα του Youthnet Hellas βραβεύθηκαν νέοι άνθρωποι, οι οποίοι στην Ελλάδα της κρίσης έχουν ικανότητες, δημιουργικότητα και διάθεση για προσφορά και το αποδεικνύουν έμπρακτα σε κάθε ευκαιρία που τους δίνεται. Ας τους δώσουμε, λοιπόν, την προσοχή που αξίζουν!

Read more...

Socialist turmoil: Progressive Alliance vs Socialist International

Last May, the German Social Democratic Party (SPD) hosted an event in Leipzig to celebrate its 150th anniversary, during which the “Progressive Alliance” was launched. The Progressive Alliance is an international network of progressive, democratic, social democratic, socialist and labour parties that share the same values and principles. So far, almost 70 parties from across the world support and participate in this new initiative.

The establishment of this new organization rocked the boat in the international socialist field and caused tensions and rifts between them and the Socialist International. Founded in 1951 in Frankfurt, the Socialist International (SI) includes more than 160 parties and is the dominant political international. During its existence, the SI engaged notable political figures such as Willy Brandt, Lionel Jospin and Aung San Suu Kyi, among others.

The first dark clouds appeared earlier. In January 2012, the SPD suspended the £100,000 yearly membership fee payment to the Socialist International and in December of that year, the formation conference of the Progressive Alliance took place in Rome.

According to its founders, there are many reasons behind the new initiative. Sigmar Gabriel, the SPD chairman, along with the French Socialist Party criticized the SI’s leaders for mismanagement and the inclusion of undemocratic political parties into the organization. They also underline the SI’s inability to advocate effectively during these times of great change, economic crisis, social inequality and austerity.

Indeed, the Socialist International has been for decades the international affiliation of many African political parties which turned out to be criminal regimes; Ben Ali in Tunisia, Mubarak in Egypt, Gbagbo in Côte d'Ivoire are some of them. The SI proved to be an organization consisted of disparate political parties and movements.

Additionally, the SI leadership is accused of irresponsibility and lack of socialist ideals. More specifically, during a meeting of SI’s Council in Cascais, Portugal; Beatriz Talegón, Secretary General of the IUSY (International Union of Socialist Youth), expressed outrage at the privileges that SI’s politicians enjoy, while demonstrations against austerity and poverty take place worldwide. She stated her surprise at how to actually “promote revolution from a five star hotel in Cascais, arriving in luxury cars”...

It is widely believed that the Progressive Alliance aims to replace the SI in the following years, although none of the parties participating in the Progressive Alliance has openly expressed dividing intentions. The leaders of Socialist International consider the SPD’s initiative as hostile and disruptive for the socialist movement. For this reason, George Papandreou, President of the SI, didn’t attend Leipzig’s event and sent a harsh open letter prior to it. In this letter, Papandreou accused the SPD leaders of seeking the division of the global progressive movement, and of unfair criticizing. He cited various German press articles and uttered his point of view.

Behind the scenes, the “Progressive Alliance” initiative is considered as part of the Europe’s “Germanisation” plan. The President of the European Parliament Martin Schulz, the President of the group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament Hannes Swoboda and the President of the Party of European Socialists Sergei Stanishev are counted as strong promoters of Germany’s sovereignty in European politics. Along with Sigmar Gabriel, they are accused of imposing Germany’s agenda and interests in the European institutions. This fact irritates more the conflict between north and south, which spreads quickly in a global level.

It is more than clear that the Socialist International, and thus the global socialist movement, face a deep and painful split. While the austerity and recession beset Europe, while people in Africa and Asia fight for fundamental rights and freedom, while people in South America strive to achieve development, the Socialist leaders from both sides are involved in petty quarrels.

Today, 57 out of the 161 SI member parties are in power or in a coalition government. However, the prestige of socialist and social democratic parties is not as high as expected or intended. The criticism is increasing rapidly and people around the world need inspiration and motivation that the current leaders seem not to be able to provide. The fighting socialist movement does not approve appointed leaders, but instead indicates leaders through its struggles. Most analysts highlight that reform, in both people and structures, is necessary, while unity should be protected by all means. This political conflict will bring in a new era. It is only a matter of time to detect whether this new era will bring unity or partiality in the socialist movement.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Open Society

Read more...

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Υδροναύτες

Η Μη Κυβερνητική Οργάνωση Υδροναύτες ιδρύθηκε το 2010 από μια ομάδα ανθρώπων που επί σειρά ετών πραγματοποιούσε έναν μεγάλο αριθμό περιβαλλοντικών δράσεων σε ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια που προκάλεσαν ιδιαίτερα μεγάλη αίσθηση καθώς αυτές επικεντρώνονται στον βυθό των θαλασσών και λιμνών. Η ιδιαιτερότητα των δράσεων αυτών έχει αναδείξει τους “Υδροναύτες” στην συνείδηση του κόσμου ως “φρουρούς” των βυθών της Ελλάδας. Η συχνότητα με την οποία πραγματοποιούνται οι δράσεις τους, αλλά και τα αποτελέσματα αυτών έχουν κάνει απολύτως ξεκάθαρο τον χαρακτήρα της οργάνωσής, αλλά και την πίστη στο όραμά τους.

Η οργάνωση βασίζεται αποκλειστικά στον εθελοντισμό και δεν λαμβάνει κανενός είδους οικονομική ενίσχυση από δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς, ενώ οι δραστηριότητές της πραγματοποιούνται με ιδία μέσα και περιλαμβάνουν:

• Οικολογικές δράσεις
• Ομιλίες και σεμινάρια
• Ηλεκτρονικές και έντυπες εκδόσεις
• Έρευνες και μελέτες
• Ραδιοφωνικές εκπομπές
• Eπιμορφωτικές εκδηλώσεις
• Αρθρογραφία
• Οπτικοακουστικές επιμορφωτικές παραγωγές
• Εκδηλώσεις και δραστηριότητες κοινωνικού χαρακτήρα

Το όραμα των Υδροναυτών περιλαμβάνει τρεις αρχές.

Την ανάδειξη:

• Της Ελληνικής θαλασσινής ιστορίας και πολιτιστικής κληρονομιάς  καθώς και του ιδιαίτερου φυσικού κάλλους που κρύβουν οι Ελληνικές θάλασσες, τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν πόλο έλξης μιας ιδιαίτερα αναπτυσσόμενης μορφής τουρισμού, αυτής του καταδυτικού τουρισμού. Τα οφέλη από μια ενδεχόμενη ανάπτυξη του είναι πολλαπλά, και δεν έχουν μόνο να κάνουν με την ενίσχυση του τουρισμού, καθώς θεωρούν πως περισσότερο ωφελημένο θα βρεθεί το ίδιο το περιβάλλον.
• Του ρόλου θεματοφυλακής που μπορούν να έχουν οι αυτοδύτες και της κοινωνικής προσφοράς που προκύπτει από την πολυδιάστατη καταδυτική δραστηριότητα. Η οργάνωση, πέραν των οικολογικών δράσεων, έχει συμβάλει και στην προστασία του περιβάλλοντος καταγγέλλοντας παράνομες δραστηριότητες, έχει εντοπίσει επικίνδυνα αντικείμενα (πολεμικό υλικό, αντικείμενα που αποτελούν σπουδαίο κίνδυνο για την δημόσια ασφάλεια) και έχει συνεργαστεί με τις αρχές για την καταγραφή και εξουδετέρωση τους, ενώ έχει εργαστεί και σε έρευνες διάσωσης οπουδήποτε ζητήθηκε η συνδρομή της.

 Την προώθηση:

• Των πρακτικών ασφαλούς κατάδυσης, την ανάπτυξη της καθώς και την προώθηση της ως μια από τις ασφαλέστερες δραστηριότητες που προσφέρει πραγματικά μοναδικές συγκινήσεις στους ενασχολούμενους με αυτήν.
• Του εθελοντισμού, της συνεργασίας και της συμμετοχής σε ενέργειες που μπορούν να θέσουν τις βάσεις για ένα καλύτερο περιβαλλοντικό αύριο.
• Της ανάγκης για οικολογική ευαισθητοποίηση, για αλλαγή κάθε νοοτροπίας και πρακτικής που λειτουργεί εις βάρος του περιβάλλοντος, της βιοποικιλότητας και του υδάτινου οικοσυστήματος.

 Την προστασία:

• Της υδάτινης χλωρίδας και πανίδας, αναδεικνύοντας κάθε επιβαρυντικό για αυτήν παράγοντα.
• Της πολιτιστικής μας κληρονομιάς που βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, των Ελληνικών ναυαγίων και κατ’ επέκταση της ίδιας της ναυτικής ιστορίας μας.
• Της ίδιας της ασφάλειας των αυτοδυτών από ιδιαίτερα επικίνδυνους παράγοντες, όπως οι παράνομοι τρόποι αλιείας  και η μη τήρηση των κανόνων ναυσιπλοΐας.

Οι “Υδροναύτες” στηρίζονται στα μέλη που πιστεύουν ότι η αυτόνομη κατάδυση είναι μια δραστηριότητα που χρειάζεται να προβληθεί περισσότερο, καθώς έχει πολλά περιθώρια ανάπτυξης στην χώρα μας και επίσης μπορεί διά μέσου οργανωμένων δράσεων να ωφελήσει το δημόσιο συμφέρον γενικότερα. Η οργάνωση “Υδροναύτες” παραμένει ανεξάρτητη, μη κυβερνητική, μη κερδοσκοπική, χωρίς συντεχνιακά χαρακτηριστικά. Στηρίζεται στις δωρεές των μελών της και στις εισφορές των εταίρων της και δεν διαθέτει αμειβόμενα στελέχη. Τα μέλη είναι αυτοδύτες όλων των βαθμίδων ή άνθρωποι που επιθυμούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε οικολογικές και άλλες δράσεις. Λειτουργεί συμμετοχικά και δημοκρατικά και σε αυτό το πλαίσιο βασική επιδίωξη του Δ.Σ. και κατ’ επέκταση των ίδιων των εταίρων είναι να ενεργοποιούνται όσο το δυνατόν περισσότερα μέλη.

Η οργάνωση έχει δηλώσει ξεκάθαρα πως επιδιώκει τη συνεργασία με οποιοδήποτε φορέα μοιράζεται το ίδιο όραμα με αυτή ή επιθυμεί να συμβάλλει με κάθε τρόπο στους στόχους που έχει θέσει. Τη θέση αυτή την επιβεβαιώνουν οι συνεργασίες που έχουν πραγματοποιηθεί κατά καιρούς, οι οποίες περιλαμβάνουν από δημόσιες και δημοτικές αρχές, επιστημονικούς φορείς και εθελοντικές ομάδες μέχρι πολιτικά κόμματα και ιδιωτικούς φορείς.

Οι “Υδροναύτες” τιμήθηκαν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια με το βραβείο “Νησίδες Ποιότητας 2011”, το οποίο αφορά οργανώσεις με πρωτοποριακή, διαρκή και πρωτότυπη εθελοντική κοινωνική προσφορά.

Περισσότερες πληροφορίες:

Υδροναύτες

Τηλ.:  6946254452

e-mail:  info@ydronaftes.gr

www.ydronaftes.gr

Read more...