Δολοφονία Ν.Τεμπονέρα: 20 χρόνια μετά

8 Ιανουαρίου 1991. Ο καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας τραυματίζεται από τον Ι.Καλαμπόκα με λοστό που κυριολεκτικά τού ανοίγει το κρανίο. Μεταφέρεται στο νοσοκομείο κλινικά νεκρός και το επόμενο πρωί (9 Ιανουαρίου) παύουν όλες οι ζωτικές λειτουργίες του.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στα τέλη του 1990 η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ανακοινώνει πολυνομοσχέδιο για την παιδεία που προκάλεσε πολλές αντιδράσεις στην κοινωνία, καθώς αποτελούνταν από πολλά αναχρονιστικά στοιχεία. Τα κυριότερα από αυτά για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ήταν η κατάργηση αδικαιολόγητων απουσιών, η επιβολή ομοιόμορφης ενδυμασίας και πειθαρχικού ελέγχου της εξωσχολικής ζωής, η επανακαθιέρωση προσευχής και έπαρσης της σημαίας και εκκλησιασμού, ενώ για την τριτοβάθμια εκπαίδευση προβλέπονταν οι περικοπές κοινωνικών παροχών και η κατάργηση της δωρεάν παροχής συγγραμμάτων σε φοιτητές, η λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ κ.ά. Όπως είναι λογικό ο χώρος της παιδείας βρισκόταν σε αναβρασμό και το 70% των γυμνασίων και λυκείων της χώρας τελούσε υπό κατάληψη!

Ήδη από τις 7 Ιανουαρίου είχαν αρχίσει να εκδηλώνονται μικροεπεισόδια και μικροσυμπλοκές μεταξύ μαθητών και εξωσχολικών που ήθελαν να “σπάσουν” τις καταλήψεις. Σε ένα από αυτά τα επεισόδια, το απόγευμα της 8^ης Ιανουαρίου μέλη της ΟΝΝΕΔ, με επικεφαλής τον -τότε- πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και δημοτικό σύμβουλο Ι.Καλαμπόκα, επιτίθενται οπλισμένοι κατά των μαθητών του Πολυκλαδικού Λυκείου Πατρών. Τελικώς, καταφέρνουν να διώξουν τους μαθητές και να καταλάβουν το κτήριο.

Περίπου στις 22:30 το βράδυ, ομάδα γονέων και καθηγητών προσπαθούν να απωθήσουν από το κτήριο τους ΟΝΝΕΔίτες. Ανάμεσά τους και ο 38χρονος μαθηματικός Νίκος Τεμπονέρας. Οι τραμπούκοι της ΟΝΝΕΔ τους επιτέθηκαν με σιδερολοστούς, καδρόνια και τσιμεντόλιθους. Εκείνη τη στιγμή έπεσε τραυματισμένος και ο Τεμπονέρας. Οι αυτόπτες μάρτυρες καταγγέλλουν ως φυσικούς αυτουργούς τον Ι. Καλαμπόκα, καθώς και τα στελέχη της ΟΝΝΕΔ Α.Μαραγκό και Σ.Σπίνο. Από το δικαστήριο ένοχος κρίθηκε μόνο ο Καλαμπόκας και καταδικάστηκε σε 17 χρόνια κάθειρξη.

Τελικά, η εξέγερση κλιμακώθηκε τις επόμενες μέρες. Μάλιστα, στη μεγάλη διαδήλωση της 10^ης Ιανουαρίου τα ΜΑΤ επιτέθηκαν στους διαδηλωτές με σκοπό τη διάλυση της πορείας. Από βομβίδες αερίων των ΜΑΤ προκλήθηκε πυρκαγιά σε ένα κατάστημα με αποτέλεσμα τέσσερις πολίτες να βρουν το θάνατο, αφού οι πυροσβεστικές δυνάμεις εμποδίστηκαν από τις αστυνομικές αρχές στην προσπάθειά τους να κατασβέσουν τη φωτιά…

Οι αγώνες των αγωνιζόμενων μαθητών και φοιτητών απέδωσαν καρπούς και η κυβέρνηση Μητσοτάκη απέσυρε το νομοσχέδιο. Ο απολογισμός ήταν τραγικός, με τεσσέρις νεκρούς και πολλούς περισσότερους τραυματίες στα νοσοκομεία. Ήταν μια ακόμα πύρειος νίκη του φοιτητικού κινήματος ενάντια στην αυθαιρεσία της δεξιάς που προσπάθησε να υπονομεύσει το μέλλον της παιδείας! Απόρροια όλης αυτής της κοινωνικής εξέγερσης (για την παιδεία και την γενικότερη πολιτική) ήταν να πέσει η κυβέρνηση δύο χρόνια αργότερα.

Ο Τεμπονέρας καταγράφηκε στη συνείδηση όλων των προοδευτικών και δημοκρατικών πολιτών ως ήρωας που έδωσε τη ζωή του για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των μαθητών του, όπως κάθε σωστός εκπαιδευτικός θα έπρεπε να κάνει. Το όνομά του συνδέθηκε άρρηκτα με αυτά των Λαμπράκη και Πέτρουλα, ενώ μνημονεύονται σε κάθε ευκαιρία από τους σπουδαστές κατά τη διάρκεια των αγώνων τους. Ήρωες όλοι τους της δημοκρατίας και μεγάλοι αγωνιστές που πλήρωσαν με τη ζωή τους την πίστη τους στα δημοκρατικά ιδεώδη! Είναι αυτοί που συσπείρωσαν τους δημοκράτες πολίτες σε δύσκολες εποχές για την δημοκρατία στη χώρα μας. Το μόνο σίγουρο είναι ένα: όσα χρόνια κι αν περάσουν τα ονόματά τους δεν θα ξεχαστούν…

Read more...

Σκέψεις για το 2011

Άλλη μια χρονιά πέρασε και εισήλθαμε αισίως στο 2011. Πολλά συνέβησαν το 2010 και πολλά περισσότερα αναμένεται να συμβούν φέτος! Φαίνεται πως το 2010 είναι μια χρονιά που θα στιγματίσει την Ελλάδα και θα μείνει στην ιστορία της για όσα διαδραματίστηκαν εντός και εκτός συνόρων. Το 2011, όμως, θα είναι το έτος στο οποίο θα τροχοδρομηθούν και θα υλοποιηθούν πολλές αποφάσεις που πάρθηκαν ή συζητήθηκαν το 2010.

Αν μου ζητούσαν να επιλέξω μια λέξη που να περιγράφει και να χαρακτηρίζει το 2010 αυτή θα ήταν: τρόικα. Η τρόικα είναι ρώσικη λέξη (тройка) που σημαίνει τριάδα. Εισέβαλλε στο λεξιλόγιο μας “βίαια” και έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Από την Αθήνα μέχρι το πιο απόμακρο ορεινό χωριό δεν υπάρχει Έλληνας πολίτης που να μην έχει μάθει αυτή τη λέξη! Και πως θα μπορούσε άλλωστε; Όλοι έχουν ήδη αρχίσει να νιώθουν στο πετσί τους τις συνέπειες από τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, καθώς και τις αυξήσεις σε βασικά είδη με την αύξηση του ΦΠΑ… Το μνημόνιο και τα επακόλουθά του θα μας ταλαιπωρούν και το 2011!

Η πολιτική κατάσταση στη χώρα μας δεν φαίνεται να είναι και η πιο εύρυθμη. Η κοινωνία “βράζει” ήδη και πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν πως η κατάσταση μοιάζει με ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί! Το ηφαίστειο Eyjafjallajökull εξερράγη τον προηγούμενο Απρίλιο, αλλά μια ενδεχόμενη έκρηξη της ελληνικής κοινωνίας, ειδικά των οικονομικά χαμηλότερων στρωμάτων, θα έχει πολύ πιο ηχηρές συνέπειες που κανείς δεν ξέρει που θα οδηγήσουν εν τέλει… Ποιος μπορεί, άλλωστε, να ξεχάσει τους 3 νεκρούς (μια εξ αυτών έγκυος) στην τράπεζα Marfin στις αρχές του Μαΐου 2010; Ήταν ουσιαστικά οι “παράπλευρες απώλειες” ενός ακήρυχτου πολέμου στους δρόμους της Αθήνας σε στιγμές που ακροβατούν ανάμεσα στο θρίαμβο και την ταπείνωση: θρίαμβο για τη νίκη του λαού που απεργούσε κι έδειξε την αντίθεσή του στην κυβέρνηση, ταπείνωση για το θάνατο αθώων συμπολιτών μας χωρίς λόγο!

Βέβαια, η πολιτική είχε μερικές ευχάριστες στιγμές το 2010, αφού επιτέλους μετά από δεκαετίες αναλαμβάνουν τις δημαρχιακές θέσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκοι προοδευτικοί άνθρωποι! Ο Καλλικράτης εφαρμόστηκε κι όλοι αναμένουμε να δούμε τα θετικά που έχει να προσφέρει στον τόπο μέσω της πιο ορθολογικής διαχείρισης στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Ας ξεφύγουμε, όμως, λίγο από την πολιτική. Το 2010 έδωσε και κάποια θετικά γεγονότα στην Ελλάδα. Τον όρο “θετικά” αρκετοί μπορεί να τον αναφέρουν “κατ’ ευφημισμόν θετικά”, αφού η θλιβερή πραγματικότητα σαφώς και προέχει σε σημαντικότητα από όλα τα δευτερευούσης σημασίας θεάματα… Το καλοκαίρι που μας πέρασε, λοιπόν, η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου κατάφερε να πραγματοποιήσει μια αρκετά αξιόλογη πορεία στο Μουντιάλ και να πάρει την πρώτη νίκη της ιστορίας της!

Άλλο αξιόλογο γεγονός-παρακαταθήκη για το μέλλον του ελληνικού αθλητισμού ήταν ο Κλασσικός Μαραθώνιος της Αθήνας, όπου συμμετείχαν περισσότεροι από 20.000 δρομείς! Η αφορμή του εορτασμού των 2.500 χρόνων από την ιστορική μάχη του Μαραθώνα έδωσε ξανά αίγλη σε αυτόν τον αγώνα-θεσμό και εξασφάλισε την επιτυχία του και για τα επόμενα χρόνια…

Αυτά ήταν λίγα από τα γεγονότα που σημάδεψαν τη χρονιά που μας πέρασε και θα καθορίσουν την πορεία μας στη χρονιά που υποδεχτήκαμε! Τα πράγματα στην οικονομία και την κοινωνία γενικότερα δεν δείχνουν αρκετά ευοίωνα, το αντίθετο μάλιστα. Το ζήτημα είναι μέσα στο νέο έτος ο καθένας από εμάς να κάνει κάτι που θα είναι θετική συμβολή για τον τόπο. Σίγουρα έτσι κάτι αλλάξει προς το καλύτερο! Άλλωστε, όπως έλεγε ο μεγάλος Πορτογάλος συγγραφέας José Saramago: “Ως πολίτες, έχουμε την υποχρέωση να παρεμβαίνουμε και να συμμετέχουμε – είναι ο πολίτης αυτός που αλλάζει τα πράγματα”. Ας ελπίσουμε τελειώνοντας το 2011 να μας αφήσει μια άλλη ρώσικη λέξη, την περεστρόικα. Έχει συνθετικό την “τρόικα”, αλλά σημαίνει ανασυγκρότηση! Οψόμεθα…

Read more...

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Greenpeace

Το 1970, μετά από πρωτοβουλία των Jim Bohlen, Irving Stowe και Paul Cote ιδρύθηκε η επιτροπή «Μην ταράζετε τα νερά» (Dont't Make a Wave) με έδρα το Βανκούβερ του Καναδά. Μοναδικός της σκοπός ήταν να οδηγήσει ένα μικρό σκάφος με 12 άτομα μέσα στη ζώνη των πυρηνικών δοκιμών που πραγματοποίησαν οι Η.Π.Α. στην περιοχή Amchitka της Αλάσκα. Οι ακτιβιστές δεν κατάφεραν να σταματήσουν τις δοκιμές και συνελήφθησαν, αλλά το τολμηρό εγχείρημά τους έγινε γνωστό σε ολόκληρο τον πλανήτη, αναγκάζοντας τις αμερικανικές αρχές να τους απελευθερώσουν και να μη χρησιμοποιήσουν ποτέ ξανά την περιοχή σαν πεδίο πυρηνικών δοκιμών.

Το 1971 πλέον, ιδρύθηκε η Greenpeace, μία ανεξάρτητη, μη κερδοσκοπική περιβαλλοντική οργάνωση. Τα μέλη της οργάνωσης αποφάσισαν την μετονομασία της ώστε να εξυπηρετεί καλύτερα το σκοπό τους: τη δημιουργία ενός πράσινου και ειρηνικού κόσμου. Όμως οι λέξεις green (πράσινο) και peace (ειρήνη) δεν χωρούσαν στην πρώτη κονκάρδα που σχεδιάστηκε και έτσι γεννήθηκε το όνομα «Greenpeace» ως μια λέξη. Έχοντας ως αρχές τη μη-βία, την άμεση δράση και την ανεξαρτησία από κόμματα, κυβερνήσεις και οικονομικά συμφέροντα, αγωνίζεται για νερό και τροφή χωρίς τοξικές ουσίες και μεταλλαγμένα, για κλίμα που ευνοεί την ανάπτυξη ζωής αντί να την καταστρέφει, για θάλασσες και δάση πλούσια σε ζωή, για έναν ειρηνικό κόσμο, όπου ο πυρηνικός εφιάλτης θα ανήκει οριστικά στο παρελθόν.

Το 1979 τα γραφεία της Greenpeace στην Αυστραλία, στον Καναδά, στην Γαλλία, στην Ολλανδία, στη Νέα Ζηλανδία, στην Μεγάλη Βρετανία και στις Η.Π.Α. συνέπραξαν για τη δημιουργία του «Greenpeace International», της διεθνούς οργάνωσης. Από το Μάιο του 1989 το διεθνές γραφείο είναι εγκατεστημένο στο Άμστερνταμ. Η Greenpeace έχει εθνικά γραφεία σε 42 χώρες (ουσιαστικά έχει σε 38 χώρες απλά σε άλλες 4 χώρες που δεν είναι δημοκρατικές υπάρχουν ομάδες που συντηρούνται οικονομικά από την Greenpeace International), το καθένα οικονομικά ανεξάρτητο από το άλλο. Η Greenpeace International εκτός απο τις ομάδες στις χώρος εθνικά γραφεία, είναι υπεύθυνη για τον στόλο της οργάνωσης που αποτελείται από τρία πλοία, εκ των οποίων το ένα είναι το ιστορικό Rainbow Warrior. Τα άλλα δύο είναι το Esperanza και το Artic Sunrise.

Η Greenpeace χρηματοδοτείται ολοκληρωτικά από τις συνδρομές των 3.000.000 υποστηρικτών της σε 158 χώρες γεγονός που την κάνει ανεξάρτητη από οποιοδήποτε παράγοντα (κυβερνήσεις, οργανισμούς, εταιρείες κ.α.). Σε μικρότερο βαθμό η Greenpeace εισπράττει έσοδα από τις πωλήσεις ειδών όπως μπλούζες, βιβλία και κονκάρδες.

Από την αρχή της ιστορίας της, η Greenpeace βρέθηκε αντιμέτωπη με κυβερνήσεις, πολυεθνικές εταιρίες-κολοσσούς, τεράστια οικονομικά αλλά και πολιτικά συμφέροντα. Παρόλα αυτά, κατάφερε να σημειώσει πολλές και σημαντικές νίκες για το περιβάλλον:

• Οι Η.Π.Α. σταματούν τις πυρηνικές δοκιμές στην Αλάσκα.
• Κηρύττεται διεθνές μορατόριουμ για την εμπορική φαλαινοθηρία.
• Απαγορεύεται διεθνώς η καύση αποβλήτων στη θάλασσα.
• Απαγορεύεται κάθε βιομηχανική εκμετάλλευση της Ανταρκτικής ως το 2041.
• Απαγορεύει οριστικά η πόντιση ραδιενεργών και βιομηχανικών αποβλήτων στη θάλασσα.
•  Αποφασίζεται η οριστική απαγόρευση της πόντισης εξεδρών πετρελαίου στον Ατλαντικό.
•  Η Γαλλία σταματά οριστικά τις πυρηνικές δοκιμές,
•  Τα Ηνωμένα Έθνη απονέμουν το Βραβείο Όζοντος στην Greenpeace για την προώθηση των “πράσινων ψυγείων” (Greenfreeze), που δεν καταστρέφουν το όζον και δεν απειλούν το κλίμα της Γης.
•  Απαγορεύονται τα αφρόδιχτα, ένα από τα πιο καταστροφικά αλιευτικά εργαλεία.
•  Υπογράφεται το Πρωτόκολλο για τη Βιοασφάλεια, το οποίο βάζει διεθνείς φραγμούς στο εμπόριο μεταλλαγμένων οργανισμών.
•  Καταργούνται οι πιο επικίνδυνες και τοξικές ενώσεις (γνωστές και ως POPs).
•  Υπογράφεται το Πρωτόκολλο του Κιότο που θέτει διεθνή όρια στις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου για την αποτροπή των κλιματικών αλλαγών.
•  Η Ελλάδα γίνεται η πρώτη χώρα στον κόσμο που ανακηρύσσεται “Ζώνη Ελεύθερη από Μεταλλαγμένα”
•  Αρχίζει η μεταφορά των επικίνδυνων τοξικών από τις εγκαταστάσεις της βιομηχανίας “ΔΙΑΝΑ” στη Θεσσαλονίκη.

Περισσότερες πληροφορίες:

Greenpeace

Κλεισόβης 9, 10677 Αθήνα

Τηλ.:  2103840774-5

Fax:   2103804008

www.greenpeace.org/greece/

Read more...

Δημοκρατικές διασπάσεις

Είναι σε όλους γνωστή η οικονομική κρίση που διέρχεται η χώρα μας, καθώς και οι διαρκείς κρίσεις του πολιτικού μας συστήματος εδώ και χρόνια. Τα κόμματα του κοινοβουλίου δέχονται τα πυρά της πλειοψηφίας πολιτών για τους πολιτικούς τους χειρισμούς και η εν γένει απαξίωση του πολιτικού συστήματος τούς πιστώνεται στο μεγαλύτερο βαθμό! Με αυτές τις συνθήκες τα κόμματα προσπαθούν να περισώσουν ό,τι μπορούν από αυτή την κατάσταση, ενώ είναι όλο και πιο συχνό και έντονο το φαινόμενο των εσωτερικών διαφωνιών, που πολλές φορές καταλήγουν σε διάσπαση.

Πέρασε σχεδόν ένας μήνας από την ίδρυση της Δημοκρατικής Συμμαχίας, του κόμματος (ή κινήματος) της Ντόρας Μπακογιάννη. Με τις υπογραφές 3500 πολιτών επισφράγισε την αποχώρησή της από τη Νέα Δημοκρατία με τον πιο ηχηρό τρόπο. Ή μήπως όχι; Πολλοί κατηγορούν την Ντόρα Μπακογιάννη πως αυτή είναι μια κίνηση επίδειξης δύναμης προς τον Αντώνη Σαμαρά με σκοπό μελλοντικές προεκλογικές (ή μετεκλογικές) διαπραγματεύσεις… Η αλήθεια είναι πως οι κατηγορίες αυτές δεν είναι αβάσιμες, αφού και στο παρελθόν ανάλογες διασπάσεις από την Νέα Δημοκρατία έχουν αποτελέσει διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια των Δ. Αβραμόπουλου και Α. Σαμαρά. Όπως και να έχει, το ζήτημα με το συγκεκριμένο κόμμα είναι άλλο και πιο σημαντικό. Στη διακήρυξή του τονίζει πως πρεσβέυει το νέο, τη διαφάνεια, την κατάργηση των πελατειακών σχέσεων…

Πιστεύω πως τίποτα από τα παραπάνω δεν πρεσβέυει αυτό το νέο κόμμα! Πως είναι δυνατόν το νέο να το φέρνει μια πρόεδρος που βρίσκεται σε θέσεις εξουσίας (κομματικής και εθνικής) τα τελευταία είκοσι χρόνια; Πως είναι δυνατόν να πρεσβεύει τη διαφάνεια και την κατάργηση των πελατειακών σχέσεων όταν τα στελέχη του κόμματος έχουν αποδείξει εδώ και χρόνια πως χάρη σε αυτές τις πελατειακές σχέσεις κατάφεραν να ανέλθουν κοινωνικά και κομματικά; Τα ερωτήματα νομίζω πως δεν επιδέχονται διαφορετικών απαντήσεων… Επίσης, στην ιδρυτική διακήρυξη αναφέρεται πως “η εξουσία δεν αποτελεί αυτοσκοπό”, ενώ η (προσωρινή, κατά δήλωσή της) πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας έχει αποδείξει πως είναι ικανή να κάνει τα πάντα προκειμένου να κερδίσει κάποιο αξίωμα. Τρανή απόδειξη η αποχώρησή της από τη Νέα Δημοκρατία, αφού ηττήθηκε στις εσωκομματικές διαδικασίες! Τέλος, αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν να θεωρούνται “διαμορφωτές του μέλλοντος” άνθρωποι που έχουν αποτύχει παταγωδώς σε όσους τομείς κατήχαν εξουσία…

Εκ διαμέτρου αντίθετης λογικής από αυτή της Ν. Μπακογιάννη ήταν η αποχώρηση του Φώτη Κουβέλη από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και η ίδρυση (από κοινού με άλλα στελέχη) της Δημοκρατικής Αριστεράς. Είναι ξεκάθαρο πως η διάσπαση αυτή δεν έγινε για την εξυπηρέτηση προσωπικών επιδιώξεων, αλλά για καθαρά ιδεολογικοπολιτικούς λόγους! Ο Φ. Κουβέλης έχει αποδείξει, με τη συνεπή του στάση του όλα αυτά τα χρόνια, πως δεν αποτελεί “κυνηγό θέσεων εξουσίας” αν και πολλοί είναι αυτοί που τον κατηγορούν πως με αυτή τη διάσπαση στοχεύει στην ένταξή του στο ΠΑ.ΣΟ.Κ… Το σίγουρο είναι πως το κόμμα του έχει ξεκάθαρη ιδεολογική βάση που ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσεις του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού. Είναι ένα κόμμα που θα έχει διάρκεια και θα ήταν καλό για το πολιτικό μας σύστημα να υπάρχει ένα τέτοιο ισχυρό αριστερό κόμμα στο κοινοβούλιο.

Πέρα, όμως, από τις διασπάσεις αυτές που οδήγησαν σε δημιουργία νέων κομμάτων, υπάρχουν και οι τρεις αποχωρήσεις από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. των βουλευτών που δεν υπερψήφισαν το μνημόνιο, άλλες διαγραφές από τη Νέα Δημοκρατία, καθώς και επικείμενες αποχωρήσεις στο άμεσο μέλλον από τα δύο μεγάλα κόμματα και όχι μόνο.

Απ’ ότι φαίνεται, η κρίση επηρεάζει σημαντικά τα πολιτικά κόμματα και οδηγεί σε τριβές στο εσωτερικό τους. Η πεντακομματική βουλή, ίσως, στις επόμενες εθνικές εκλογές γίνει εξακομματική ή ακόμα και επτακομματική! Αυτό είναι ένα ισχυρό μήνυμα από τους πολίτες προς τις ηγεσίες των ισχυρών κομμάτων για αλλαγή πορείας και στροφή σε πιο φιλοκοινωνική διοίκηση. Όπως και να έχει πάντως, η δημοκρατία μόνο οφελημένη μπορεί να βγει από την ύπαρξη αρκετών (δημοκρατικών) κομμάτων, αρκεί αυτά να μην χρησιμοποιούνται για ίδιον όφελος…

Read more...

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Κάνε-Μια-Ευχή

Ο μη-κερδοσκοπικός φιλανθρωπικός οργανισμός Μake-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος) πραγματοποιεί τις ευχές παιδιών με απειλητικές για την ζωή τους ασθένειες ενισχύοντας τον αγώνα τους για ζωή με χαρά, δύναμη και ελπίδα. Ιδρύθηκε το 1980 όταν μία ομάδα εθελοντών βοήθησαν ένα νέο παιδί, τον Chris, να πραγματοποιήσει το όνειρό του να γίνει αστυνομικός. Το Μake-A-Wish Foundation είναι σήμερα ο μεγαλύτερος φιλανθρωπικός οργανισμός πραγματοποίησης ευχών παγκοσμίως. Το Μake-A-Wish Foundation of America εκπληρώνει μέσω των 65 παραρτημάτων του τις ευχές παιδιών στην Αμερική, ενώ το Μake-A-Wish International εκπληρώνει τις ευχές παιδιών εκτός Αμερικής, σε 35 χώρες και στις 5 ηπείρους. Με την γενναιόδωρη βοήθεια των υποστηρικτών του και των 30,000 εθελοντών του σε όλο τον κόσμο, το Μake-A-Wish Foundation έχει καταφέρει να πραγματοποιήσει πάνω από 240,000 ευχές παιδιών σε όλο τον κόσμο. O Οργανισμός, ο οποίος έχει αναγνωριστεί και από τον Ο.Η.Ε, είναι σήμερα ένας από τους πιο γνωστούς κι αξιόπιστους φιλανθρωπικούς οργανισμούς στον κόσμο.

Το Μake-A-Wish Foundation μπορεί να υπερηφανεύεται για την κατάκτηση του Seal of Excellence, ένα βραβείο με κύρος που απονέμεται σε μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς που πληρούν τα υψηλά κριτήρια της Αμερικάνικης Κυβέρνησης. Τη διάκριση αυτή απολαμβάνουν μόνο 2.000 οργανισμοί, ανάμεσα σε περισσότερους από 1.000.000 που λειτουργούν σήμερα, οι οποίοι επιδεικνύουν καλή διαχείριση των οικονομικών τους, ακεραιότητα και αποτελεσματικότητα στην επίτευξη των στόχων τους. Για τους ίδιους λόγους βραβεύτηκε επίσης από το Charity Navigator, το μεγαλύτερο ανεξάρτητο ελεγκτή Φιλανθρωπικών Οργανώσεων, με την ανώτερη διάκριση των 4 αστεριών.

Στην Ελλάδα, το Μake-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος) δραστηριοποιείται από το 1996 και έχει πραγματοποιήσει πάνω από 670 ευχές σοβαρά άρρωστων παιδιών. Το Μake-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος)  χαρακτηρίζεται από άρτια οργάνωση και επαγγελματικές διαδικασίες, με ανθρωποκεντρική προσέγγιση προς τα παιδιά και τις οικογένειες τους. Το έργο του, βάσει των αξιών που πρεσβεύει, δημιουργεί ένα μαγικό κόσμο τόσο για τα παιδιά και τις οικογένειές τους, όσο και για τους εθελοντές, κινητήριο δύναμη του Μake-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος), τους εργαζόμενους καθώς και την ευρύτερη κοινωνία που αγκαλιάζει τον Οργανισμό. Οι αξίες αυτές είναι το έντονο κίνητρο προσφοράς, η αφοσίωση, η σωστή διαχείριση, η πολιτική ίσων ευκαιριών, η ακεραιότητα, η εχεμύθεια και ο επαγγελματισμός.

Περισσότερες πληροφορίες

Make-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος)

Περγάμου 33, 16675 Γλυφάδα

Τηλ.: 2109637660

Fax:  2109637774

e-mail: info@makeawish.gr

makeawish.gr

Read more...