Δολοφονία Ν.Τεμπονέρα: 20 χρόνια μετά

8 Ιανουαρίου 1991. Ο καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας τραυματίζεται από τον Ι.Καλαμπόκα με λοστό που κυριολεκτικά τού ανοίγει το κρανίο. Μεταφέρεται στο νοσοκομείο κλινικά νεκρός και το επόμενο πρωί (9 Ιανουαρίου) παύουν όλες οι ζωτικές λειτουργίες του.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στα τέλη του 1990 η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ανακοινώνει πολυνομοσχέδιο για την παιδεία που προκάλεσε πολλές αντιδράσεις στην κοινωνία, καθώς αποτελούνταν από πολλά αναχρονιστικά στοιχεία. Τα κυριότερα από αυτά για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ήταν η κατάργηση αδικαιολόγητων απουσιών, η επιβολή ομοιόμορφης ενδυμασίας και πειθαρχικού ελέγχου της εξωσχολικής ζωής, η επανακαθιέρωση προσευχής και έπαρσης της σημαίας και εκκλησιασμού, ενώ για την τριτοβάθμια εκπαίδευση προβλέπονταν οι περικοπές κοινωνικών παροχών και η κατάργηση της δωρεάν παροχής συγγραμμάτων σε φοιτητές, η λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ κ.ά. Όπως είναι λογικό ο χώρος της παιδείας βρισκόταν σε αναβρασμό και το 70% των γυμνασίων και λυκείων της χώρας τελούσε υπό κατάληψη!

Ήδη από τις 7 Ιανουαρίου είχαν αρχίσει να εκδηλώνονται μικροεπεισόδια και μικροσυμπλοκές μεταξύ μαθητών και εξωσχολικών που ήθελαν να “σπάσουν” τις καταλήψεις. Σε ένα από αυτά τα επεισόδια, το απόγευμα της 8^ης Ιανουαρίου μέλη της ΟΝΝΕΔ, με επικεφαλής τον -τότε- πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και δημοτικό σύμβουλο Ι.Καλαμπόκα, επιτίθενται οπλισμένοι κατά των μαθητών του Πολυκλαδικού Λυκείου Πατρών. Τελικώς, καταφέρνουν να διώξουν τους μαθητές και να καταλάβουν το κτήριο.

Περίπου στις 22:30 το βράδυ, ομάδα γονέων και καθηγητών προσπαθούν να απωθήσουν από το κτήριο τους ΟΝΝΕΔίτες. Ανάμεσά τους και ο 38χρονος μαθηματικός Νίκος Τεμπονέρας. Οι τραμπούκοι της ΟΝΝΕΔ τους επιτέθηκαν με σιδερολοστούς, καδρόνια και τσιμεντόλιθους. Εκείνη τη στιγμή έπεσε τραυματισμένος και ο Τεμπονέρας. Οι αυτόπτες μάρτυρες καταγγέλλουν ως φυσικούς αυτουργούς τον Ι. Καλαμπόκα, καθώς και τα στελέχη της ΟΝΝΕΔ Α.Μαραγκό και Σ.Σπίνο. Από το δικαστήριο ένοχος κρίθηκε μόνο ο Καλαμπόκας και καταδικάστηκε σε 17 χρόνια κάθειρξη.

Τελικά, η εξέγερση κλιμακώθηκε τις επόμενες μέρες. Μάλιστα, στη μεγάλη διαδήλωση της 10^ης Ιανουαρίου τα ΜΑΤ επιτέθηκαν στους διαδηλωτές με σκοπό τη διάλυση της πορείας. Από βομβίδες αερίων των ΜΑΤ προκλήθηκε πυρκαγιά σε ένα κατάστημα με αποτέλεσμα τέσσερις πολίτες να βρουν το θάνατο, αφού οι πυροσβεστικές δυνάμεις εμποδίστηκαν από τις αστυνομικές αρχές στην προσπάθειά τους να κατασβέσουν τη φωτιά…

Οι αγώνες των αγωνιζόμενων μαθητών και φοιτητών απέδωσαν καρπούς και η κυβέρνηση Μητσοτάκη απέσυρε το νομοσχέδιο. Ο απολογισμός ήταν τραγικός, με τεσσέρις νεκρούς και πολλούς περισσότερους τραυματίες στα νοσοκομεία. Ήταν μια ακόμα πύρειος νίκη του φοιτητικού κινήματος ενάντια στην αυθαιρεσία της δεξιάς που προσπάθησε να υπονομεύσει το μέλλον της παιδείας! Απόρροια όλης αυτής της κοινωνικής εξέγερσης (για την παιδεία και την γενικότερη πολιτική) ήταν να πέσει η κυβέρνηση δύο χρόνια αργότερα.

Ο Τεμπονέρας καταγράφηκε στη συνείδηση όλων των προοδευτικών και δημοκρατικών πολιτών ως ήρωας που έδωσε τη ζωή του για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των μαθητών του, όπως κάθε σωστός εκπαιδευτικός θα έπρεπε να κάνει. Το όνομά του συνδέθηκε άρρηκτα με αυτά των Λαμπράκη και Πέτρουλα, ενώ μνημονεύονται σε κάθε ευκαιρία από τους σπουδαστές κατά τη διάρκεια των αγώνων τους. Ήρωες όλοι τους της δημοκρατίας και μεγάλοι αγωνιστές που πλήρωσαν με τη ζωή τους την πίστη τους στα δημοκρατικά ιδεώδη! Είναι αυτοί που συσπείρωσαν τους δημοκράτες πολίτες σε δύσκολες εποχές για την δημοκρατία στη χώρα μας. Το μόνο σίγουρο είναι ένα: όσα χρόνια κι αν περάσουν τα ονόματά τους δεν θα ξεχαστούν…