Η ιστορία επαναλαμβάνεται

25η Μαρτίου σήμερα κι απ’ άκρη σ’ άκρη στη χώρα μας εορτάζεται η επέτειος έναρξης της επανάστασης του 1821. Παρελάσεις, σημαιοστολισμοί και εορτασμοί θα λάβουν χώρα σήμερα σε πολλά μέρη για να εορταστεί η Εθνεγερσία. Πολλοί είναι αυτοί που αμφισβητούν αν η έναρξη της επανάστασης ήταν όντως η 25η Μαρτίου και τοποθετούν την έναρξή της από μερικές μέρες μέχρι μερικούς μήνες νωρίτερα, υποστηρίζοντας πως η 25η Μαρτίου επελέγη για να συμπέφτει η επέτειος με τον εορτασμό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και να προσδωθεί αντίστοιχος συμβολισμός στην ημέρα. Αυτά, όμως, ελάχιστη ουσιαστική σημασία έχουν στις μέρες μας. Αφήνονται στα χέρια των ιστορικών για περαιτέρω έρευνα, ανάλυση και εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων.

Πέρασαν 189 χρόνια από τότε. Πολλά άλλαξαν: η Ελλάδα ελευθερώθηκε, επεκτάθηκε, ενδυναμώθηκε. Ο χάρτης της περιοχής άλλαξε ριζικά (και συνεχίζει να αλλάζει μέχρι σήμερα με τις συνεχείς αποσχίσεις στα Βαλκάνια). Κι όμως, τελικά όλα τριγύρω αλλάζουν κι όλα τα ίδια μένουν! Ή μήπως όχι; Ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή. Στις 12 Απριλίου 1823, η δωδεκαμελής επιτροπή που είχε οριστεί από την Β’ Εθνοσυνέλευση με σκοπό να συντάξει έναν πρόχειρο προϋπολογισμό της (επαναστατημένης) Ελλάδας συντάσσει έκθεση σύμφωνα με την οποία είναι απαραίτητος (και αναπόφευκτος) ο εξωτερικός δανεισμός της χώρας, αφού τα έξοδα (του πρώτου εξαμήνου) ήταν 38.000.000 γρόσια και τα έσοδα μόλις 12.000.000 γρόσια! Με απόφαση της κυβέρνησης, στις 2 Ιουνίου 1823, εξουσιοδοτούνται οι Ιωάννης Ορλάνδος, Ανδρέας Λουριώτης και Ανδρέας Ζαϊμης να μεταβούν στο Λονδίνο και να συνάψουν δάνειο. Τελικά, μόλις στις 26 Ιανουαρίου 1824 φτάνουν μόνον οι δύο πρώτοι στο Λονδίνο, με έξοδα του Λόρδου Βύρωνα, και συνάπτουν στις 9 Φεβρουαρίου δάνειο 800.000 λιρών. Ως εγγύηση για την αποπληρωμή του δανείου από την ελληνική πλευρά τέθηκαν τα δημόσια κτήματα και όλα τα δημόσια έσοδα. Όμως, το ποσό που έφτασε στα χέρια της κυβέρνησης, ύστερα από τις διάφορες κρατήσεις, ήταν μόλις 298.000 λίρες!

Στις 31 Ιουλίου 1824, η βουλή αποφασίζει τη σύναψη και δεύτερου δανείου. Το διαπραγματεύτηκαν και το σύναψαν στις 26 Ιανουαρίου 1825 και πάλι οι Ορλάνδος και Λουριώτης. Το ονομαστικό κεφάλαιο του δανείου ήταν 2.000.000 λίρες, από τα οποία (μετά τις γνωστές ληστρικές κρατήσεις) το καθαρό ποσό ήταν μόλις 816.000 λίρες! Αυτή τη φορά τη διαχείρηση ανέλαβαν Άγγλοι τραπεζίτες και μέλη του Φιλελληνικού Κομιτάτου. Με πολλές άστοχες ενέργειες εκ μέρους τους παρήγγειλαν έξι ατμοκίνητα πλοία και δύο φρεγάτες, από τα οποία μόνο τα μισά παραδώθηκαν στην Ελλάδα… Τελικά στην Ελλάδα έφτασαν περίπου 233.000 λίρες, δηλαδή ποσό μικρότερο από εκείνο που είχε ληφθεί κατά το πρώτο δάνειο, αν και το δεύτερο είχε συναφθεί σε υπερδιπλάσιο ύψος!

Όπως είναι ξεκάθαρο η χώρα χρεώθηκε 2.800.000 λίρες και παρέλαβε λιγότερα από 540.000 λίρες, ενώ το πραγματικό κεφάλαιο υποτίθεται πως ήταν πάνω από 1.500.000 λίρες! Ποιοί ήταν, όμως, οι υπαίτιοι της σπατάλης; Πρώτοι απ’ όλους οι Ορλάνδος και Λουριώτης, οι οποίοι σπατάλησαν μεγάλα ποσά στο Λονδίνο, ζώντας πολυτελώς, σε αντίθεση με τους αγωνιστές που πολεμούσαν με μεγάλες στερήσεις. Μάλιστα το 1838, επί Βαυαροκρατίας, ο υπουργός Οικονομικών Γεώργιος Σπανιολάκης κατηγόρησε τους δύο διαπραγματευτές ότι ιδιοποιήθηκαν χρήματα από τις αγοροπωλησίες μετοχών των δανείων κι επιπλέον τον Ορλάνδο ότι παρακράτησε ποσό 5.900 λιρών από τα δύο δάνεια, ενώ το ελεγκτικό συνέδριο προχώρησε σε προσημείωση των περιουσιακών τους στοιχείων. Σπατάλες διέπραξαν και οι βρετανοί τραπεζίτες που ανέλαβαν την έκδοση του δανείου, η περίφημη “Τετραρχία”, καθώς και διάφοροι βρετανοί ιδιώτες, από τους οποίους άλλοι ήταν τυχοδιώκτες που παρίσταναν τους φιλέλληνες κι άλλοι φιλέλληνες αυθεντικοί, αλλά αφελείς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα κατασπατάλησης είναι οι μισθοί του αρχιναύαρχου του Ελληνικού Στόλου λόρδου Cochrane που έλαβε 57.500 λίρες. Σύμφωνα με τον καθηγητή κ. Γ. Β. Δερτιλή (στο έργο του «Ιστορία του Ελληνικού Κράτους, 1830-1920») το ποσό αυτό αντιστοιχούσε σε «περίπου 50 ετών εισόδημα μιας μεσοαστικής οικογένειας εκείνης της εποχής». Εύκολα συμπεραίνει κανείς πως τελικά τα δάνεια δεν εκπλήρωσαν τον σκοπό τους, αφού η επαναστατική κυβέρνηση δεν κάλυψε τις πραγματικές στρατιωτικές ανάγκες της Ελλάδας. Αντιθέτως, υποθήκευσε τον προϋπολογισμό της για τα επόμενα 105 χρόνια, αφού οι τελευταίες ομολογίες που είχαν εκδοθεί το 1824-1825 εξοφλήθηκαν μόλις το 1930 στην Ολλανδία! Φυσικά, δεν πρέπει να παραβλέπουμε πως, στο ενδιάμεσο, το 1825 η κυβέρνηση κήρυξε την πρώτη πτώχευση, ενώ τον Απρίλιο του 1826, αναλαμβάνοντας η κυβέρνηση Α. Ζαΐμη, στο ταμείο υπήρχαν μόνο 16 γρόσια και καμμία λίρα! Έτσι, η πρώτη πτώχευση είναι γεγονός κι έρχεται νωρίτερα και από τη δημιουργία του ελληνικού κράτους…

Το έδαφος θα μπορούσε μόνο προσοδοφόρο να χαρακτηριστεί για την επιβολή της ισχύος και της εξουσίας των Μεγάλων Δυνάμεων στην Ελλάδα. Και όντως αυτό δεν άργησε να γίνει. Στις 7 Μαΐου 1832 συνήφθη η Συνθήκη του Λονδίνου μεταξύ Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας και Βαυαρίας, η οποία υποχρέωνε τους (μη συμμετέχοντες) Έλληνες να διαθέτουν τις κρατικές εισπράξεις, με απόλυτη προτεραιότητα,στην πληρωμή του εγγυημένου τοκοχρεολυσίου. Πρόκειται για δάνειο 60.000.000 φράγκων, από τα οποία (με τις συνήθεις πρακτικές) απέμειναν τελικά τα 27.000.000 φράγκα. Μερικά χρόνια αργότερα, το 1843, στη Συνδιάσκεψη του Λονδίνου υπεγράφη νέο πρωτόκολλο σύμφωνα με το οποίο η υποχρεωτική ετήσια δόση για τοκοχρεολύσια αυξήθηκε στο ποσό των 3.434.283 φράγκων, ποσό εξωφρενικό για την εποχή. Τι έκανε η ελληνική κυβέρνηση; Αναγκάστηκε να περικόψει επειγόντως και δραστικά τις δημόσιες δαπάνες προκειμένου να συγκεντρώσει το τεράστιο αυτό ποσό. Οι περικοπές επέφεραν μεγάλες μειώσεις μισθών. Κάτι ανάλογο δεν συμβαίνει και σήμερα;

Η ιστορία δεν σταματάει όμως εκεί. Όλες οι Μεγάλες Δυνάμεις, κυρίως η Μεγάλη Βρετανία, χρησιμοποίησαν έκτοτε συστηματικά το δημόσιο χρέος της Ελλάδας ως μέσο πίεσης για να της επιβάλουν μια εξωτερική πολιτική εναρμονισμένη με τα συμφέροντά τους. Η τακτική αυτή των Μεγάλων Δυνάμεων στηριζόταν στη συμβατική υποχρέωση της ελληνικής κυβέρνησης να διαθέτει στην υπηρεσία του χρέους τις εισπράξεις των τελωνείων της. Όποτε ήθελαν να ασκήσουν πίεση στην ελληνική κυβέρνηση, οι Μεγάλες Δυνάμεις επέσειαν τη νομική αυτή επιχειρηματολογία, υποστηρίζοντας ότι η Συνθήκη του 1832 τούς έδινε το δικαίωμα να ελέγχουν τις υπέγγυες τελωνειακές εισπράξεις του Ελληνικού Δημοσίου και ότι αυτό το δικαίωμα μπορούσαν εν ανάγκη να το ασκήσουν ακόμη και με τη βία, καταλαμβάνοντας τα τελωνεία της χώρας μας. Άλλωστε, το απέδειξαν περίτρανα τα χρόνια που ακολούθησαν. Το 1850 οι βρετανικές κανονιοφόροι απέκλεισαν τον Πειραιά και υποχρέωσαν την κυβέρνηση να καταβάλει, για την υπόθεση Πασίφικο, τεράστια αποζημίωση: 330.000 φράγκα, σχεδόν το 3% των φορολογικών εσόδων του κράτους. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1854, εν όψει του Κριμαϊκού Πολέμου η Βρετανία και η Γαλλία επικαλέστηκαν προσχηματικά διατάξεις από το Πρωτόκολλο του Λονδίνου για το δάνειο του 1832 και κατέλαβαν τον Πειραιά, τον οποίο κράτησαν υπό την κατοχή τους ως τις 3 Μαρτίου 1857. Εντός αυτής της τριετίας κάποιοι Βρετανοί ζητούσαν ουσιαστικά να ελέγχονται ακόμη πιο στενά τα έσοδα του ελληνικού κράτους…

Και φτάνουμε στο σήμερα. Έτος 2010. Τα δάνεια του 1824-25 έχουν ξεπληρωθεί, ευτυχώς. Παραμένουν όμως απλήρωτα πολλά άλλα. Το δημόσιο έλλειμμα έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη. Ο Παπανδρέου υποστηρίζει πως βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση και κινδυνεύει η εθνική μας ακεραιότητα. Οι «Μεγάλες Δυνάμεις» του 2010 είναι και πάλι στο πλευρό μας… Οι Άγγλοι και Αμερικάνοι τραπεζίτες για να πλουτίσουν, οι Γερμανοί για να μας ειρωνεύονται και να επιζητούν την αγορά νησιών μας, οι Γάλλοι για να «ανταλλάσσουν» αεροπλάνα με πολιτική στήριξη κ.ο.κ. Τα spread ανεβαίνουν ολοταχώς και «η ζωή τραβάει την ανηφόρα». Οι μισθοί περικόπτονται, όπως το 1843, ενώ οι άξιοι συνεχιστές του Cochrane, τα golden boys, πλούτισαν σε βάρος του κράτους και αρχίζουν να απομακρύνονται από αυτό. Η κατάσταση δεν μοιάζει και τόσο ευοίωνη για το μέλλον. Μια νέα (κοινωνική) επανάσταση θα μας σώσει ή μετά το τέλος της θα βρεθούμε και πάλι χρεωμένοι μέχρι το λαιμό; Τελικά ίσως και να έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν πως η ιστορία επαναλαμβάνεται. Αρκεί μόνο να επαναληφθούν και οι θετικές πτυχές τις και όχι μόνο οι αρνητικές. Ο χρόνος θα δείξει…

Read more...

Σοσιαλισμός ή βουλιάζουμε;

Από τις αρχές του περασμένου Οκτωβρίου η χώρα έχει νέα κυβέρνηση. Ο λαός αποφάσισε να δώσει την εντολή του για την κυβέρνηση της χώρας στον Γ. Παπανδρέου με ποσοστό που άγγιξε το 44% και αποτελεί το μεγαλύτερο εκλογικό ποσοστό του ΠΑΣΟΚ από το 1993! Με συνθήματα όπως «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;» και «Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε;» οι πολίτες πίστεψαν στην αλλαγή και το απέδειξαν έμπρακτα με την ψήφο τους. Από τότε αρκετά πράγματα άλλαξαν στη ζωή μας και την καθημερινότητά μας είτε θετικά, είτε αρνητικά…

Το ελπιδοφόρο ξεκίνημα της νέας κυβέρνησης βρήκε τους περισσότερους υποστηρικτές της μεθυσμένους από το νέκταρ της ανυπέρβλητης νίκης. Αυτό ίσως μείωσε τα αντανακλαστικά και τις αντιδράσεις τους στα πρώτα αρνητικά μέτρα που πάρθηκαν… Κάποια θετικά μέτρα περί υβριδικών αυτοκινήτων και μείωσης των δημόσιων οχημάτων ξεχάστηκαν αμέσως μόλις ξεκίνησαν οι ανακοινώσεις για περικοπές μισθών, επιδομάτων κτλ. Ο λαός που στήριξε το ΠΑΣΟΚ μερικούς μήνες πριν τώρα ξεσηκώνεται (δίκαια) εναντίον του.

Κι όμως όλα ξεκίνησαν τόσο ιδανικά! Μετά από την ευρεία νίκη ήρθε η ώρα για την εγκαθίδρυση του κράτους δικαίου με τις ανοιχτές αιτήσεις για τις θέσεις στα υπουργεία και την κυβέρνηση που αποτελείται από πρόσωπα που είναι υπεράνω του κόμματος. Αυτό προκάλεσε και τις πρώτες γκρίνιες για την μη-αξιοποίηση (άξιων) στελεχών του κόμματος και έφερε την ηγεσία αντιμέτωπη με τις κατά τόπους οργανώσεις που ήθελαν και δικά τους πρόσωπα σε διοικητικές θέσεις.

Ας πάμε, όμως, στο δια ταύτα της υπόθεσης. Όλες οι εξαγγελίες που ανακοινώθηκαν και τα μέτρα που παίρνονται δεν ανήκουν σίγουρα σε κάποια σοσιαλιστική κυβέρνηση, η οποία ευαγγελίζεται τις σοσιαλιστικές αρχές, αλλά σε μια συντηρητική νεοφιλελεύθερης πολιτικής κυβέρνηση. Δυστυχώς, οι Ευρωπαίοι εταίροι «ανάγκασαν» τον Γ. Παπανδρέου να αποποιηθεί (για λίγο ;) το ρόλο του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και πρεσβευτή του σοσιαλισμού για να πάρει σκληρά οικονομικά μέτρα για τη χώρα του που θα πλήξουν κατά βάση τα μεσαία και χαμηλά στρώματα… Οι περισσότερες οικονομικές προεκλογικές εξαγγελίες πήγαν περίπατο τουλάχιστον για το 2010! O tempora! O mores! Κι όμως τα στελέχη της κυβέρνησης δείχνουν να μάχονται καθημερινά για να γλιτώσουν τη χώρα από τις παθογένειες του παρελθόντος. Από κοντά συμμετέχουν και τα περισσότερα στελέχη της βάσης του ΠΑΣΟΚ. Όσα τουλάχιστον δεν ξέχασαν πως το ΠΑΣΟΚ πρώτα απ’ όλα είναι Σοσιαλιστικό Κίνημα (!) και έπειτα κόμμα. Όσοι έχουν παραμείνει πιστοί στις αρχές της 3ης του Σεπτέμβρη και του Ανδρέα Παπανδρέου!

Ο Γ. Παπανδρέου έχει ένα ατού. Αυτό της καλής διαχείρισης των εξωτερικών. Δεν είναι τυχαίο πως διεκπεραίωσε την υπόθεση για τη βίζα στις ΗΠΑ αμέσως, ενώ η κυβέρνηση της ΝΔ δεν τα κατάφερε σε ολόκληρη τη θητεία της… Ίσως ήρθε η ώρα να χρησιμοποιήσει τα καλά χαρτιά της εξωτερικής πολιτικής στο σκληρό πόκερ των ξένων παρεμβάσεων προς όφελος της επανόρθωσης της ελληνικής οικονομίας. Σε αυτό μπορούν να μας στηρίξουν οι «ισχυροί» της Ευρώπης και των ΗΠΑ αν πραγματικά το θελήσουν. Αλλά προσωπικά πιστεύω πως δεν μπορούν να κάνουν κι αλλιώς. Εξάλλου, όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα αν δεν τον βοηθήσεις η φωτιά μπορεί να περάσει και στο δικό σου σπίτι… Ποιός Ευρωπαίος ηγέτης θα ήθελε σε κάμποσο καιρό να βρίσκεται στη θέση του Γ. Παπανδρέου αντιμέτωπος με τις περισσότερες κοινωνικές ομάδες; Φαντάζομαι κανείς. Και καλό είναι να μην ξεχνούν κάποιοι εκεί στις Βρυξέλλες πως η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτέλεσε οραματισμό της ενωμένης Ευρώπης των λαών και όχι απλά άλλη μια οικονομική και εμπορική ένωση. Κάποιοι ρομαντικοί αυτό δεν το ξεχνούν μέχρι και σήμερα. Και είναι πολλοί αυτοί οι κάποιοι…

Κατά τα άλλα, οι εργαζόμενοι συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους για τα δίκαια λαϊκά αιτήματά τους και δεν θα πρέπει ποτέ να σταματήσουν να αγωνίζονται. Όλες οι κατακτήσεις του μέχρι σήμερα επετεύχθησαν με αίμα και θυσίες. Δυστυχώς, απέναντί τους βρίσκουν και πάλι την αστυνομία, η οποία δεν έχει αποτινάξει ακόμα τα ακραία κατάλοιπα του παρελθόντος και «χτυπάει» αδιακρίτως. Από ανώνυμους φοιτητές μέχρι το Μανώλη Γλέζο! Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει πολύ δρόμο μπροστά της για να καταφέρει να ξαναφέρει την Ελλάδα στα προ 2004 επίπεδα και ακόμα ψηλότερα. Τα εχέγγυα και η βούληση απ’ ότι φαίνεται υπάρχουν. Ο χρόνος θα δείξει αν θα τα καταφέρουν. Είναι νωρίς ακόμα για να αποτιμήσουμε το κυβερνητικό έργο. Άλλωστε, όπως λέει κι ο λαός μας, στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό…

Κι όπως θα έλεγε κι ο ποιητής με τον (πάντα) επίκαιρο στίχο του…

Aυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,

αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ' τα ξένα βήματα,
αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,
αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.

Read more...

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Αρκτούρος

Ο Αρκτούρος εργάζεται για την προστασία και διαχείριση των ορεινών όγκων της Ελλάδας και των Βαλκανίων εστιάζοντας στις περιοχές εξάπλωσης των μεγάλων σαρκοφάγων.

Μέσω της έρευνας συλλέγει στοιχεία που επιτρέπουν δυναμικές παρεμβάσεις σε όλες τις περιπτώσεις όπου σημαντικοί βιότοποι απειλούνται ή καταστρέφονται από μεγάλα τεχνικά έργα (δρόμοι, φράγματα, λατομεία κτλ).

Φροντίζει για τον περιορισμό των επιπτώσεων και τον συνυπολογισμό αναγκών των ειδών της άγριας ζωής στη φάση σχεδιασμού των τεχνικών έργων.

Παράλληλα αναλαμβάνει την υλοποίηση προγραμμάτων διαχείρισης βιοτόπων και της πανίδας τους καθώς και την εκπόνηση Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών (ΕΠΜ).

Η προώθηση της επιστημονικής έρευνας καθώς και η εφαρμογή της σε ειδικά θέματα διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος και της άγριας ζωής συμβάλλουν στην έγκυρη και αποτελεσματική λήψη και εφαρμογή μέτρων διαχείρισης από τον Αρκτούρο.

Τα τελευταία 14 χρόνια με πρωτοβουλίες που ανέπτυξε ο Αρκτούρος πολλές από τις ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις βρήκαν εφαρμογή ενώ σε κάποιες περιπτώσεις βελτιώθηκαν κανονισμοί ή ακόμη θεσπίστηκαν νέες διατάξεις.

Σημαντικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση αποτέλεσαν η συμβολή στην εξάλειψη του φαινόμενου της «χορεύτριας αρκούδας» ενώ παράλληλα αντιμετωπίσθηκε με επιτυχία και η παράνομη κατοχή λύκου από ιδιώτες.

Παράλληλα ο Αρκτούρος τόσο στην περίπτωση της Εγνατίας οδού όσο και στο σχεδιασμό άλλων μεγάλων τεχνικών έργων και οδικών αξόνων επενέβη αποτελεσματικά αποφεύγοντας τον κατακερματισμό και την υποβάθμιση ορεινών οικοσυστημάτων.

Επίσης με γνώμονα την αρμονική συμβίωση των κατοίκων της υπαίθρου με το φυσικό περιβάλλον πέτυχε την καλυτέρευση του καθεστώτος των αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ, αλλά και συνέβαλλε στην προώθηση των πολύ ωφέλιμων για την πανίδα της χώρας, αγρο-περιβαλλοντικών μέτρων.

Τα αγρο-περιβαλλοντικά μέτρα που είναι μια πρωτοβουλία του Αρκτούρου σε συνεργασία με άλλες περιβαλλοντικές μη κυβερνητικές οργανώσεις και του Υπουργείου Γεωργίας, αποσκοπούν στην πρόληψη και αποφυγή των ζημιών που προκαλούν τα μεγάλα θηλαστικά (αρκούδα - λύκος) στους γεωργούς και κτηνοτρόφους.

Η εκπόνηση όλων των δράσεων του Αρκτούρου καθώς και η τεκμηρίωση των προτάσεων για τη διατήρηση της άγριας ζωής και για τη διαχείριση των ορεινών περιοχών απαιτεί τη συστηματική συλλογή στοιχείων για το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.

Βάσει των παραπάνω, δραστηριοποιούνται ομάδες ειδικών επιστημόνων που εκπονούν σχετικές έρευνες εφαρμόζοντας σύγχρονες μεθόδους παρατήρησης, μελέτης και αξιολόγησης στις περιοχές μελέτης, σε συνεργασία με αναγνωρισμένα πανεπιστημιακά ιδρύματα (π.χ. το Τμήμα Γενετικής του Α.Π.Θ., το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ κ.α.).

Χρησιμοποιώντας ποικιλία μεθόδων όπως δορυφορική τηλεμετρία ή τη συλλογή βιοδηλωτικών στοιχείων -ίχνη, τρίχες, περιττώματα-, αλλά και πιο σύγχρονα εργαλεία, όπως η ανάλυση DNA και τα γεωγραφικά συστήματα πληροφοριών (GIS), οι επιστήμονες μαθαίνουν για τον αριθμό των ζώων, την ηλικία τους, τις τροφικές τους προτιμήσεις, τις συνήθειες τους, τις κινήσεις τους, την επικράτειά τους αλλά και για τον ίδιο το βιότοπο και τα υπόλοιπα είδη που ζουν στις ίδιες περιοχές.

Οι δράσεις του Αρκτούρου διεκπεραιώνονται με την εκπόνηση προγραμμάτων που υποστηρίζονται από εθνικά και ευρωπαϊκά αναπτυξιακά ταμεία. Κατά το παρελθόν έχουν υλοποιηθεί προγράμματα LIFE μέσω των οποίων εφαρμόστηκαν πιλοτικά, μέτρα για την προστασία των μεγάλων σαρκοφάγων και των βιοτόπων τους τα οποία αργότερα υιοθετήθηκαν από κρατικούς φορείς. Επίσης σημαντική πρωτοβουλία αποτέλεσε η δημιουργία του διακρατικού δικτύου BALKANET που έβαλε τις βάσεις για ένα κοινό σχέδιο προστασίας της πανίδας και χλωρίδας της βαλκανικής χερσονήσου. Τη χρονιά που διανύουμε ο Αρκτούρος υλοποίησε δράσεις μέσω της Κοινωνίας της Πληροφορίας, ενώ προς το τέλος του οδεύει πρόγραμμα που υλοποιείται μέσω της κοινωνικής πρωτοβουλίας INTERREG ΙΙΙ.

Περισσότερες πληροφορίες:

Γραφείο Δημοσίων Σχέσεων & Επικοινωνίας
Ρογκότη 3, 54624 Θεσσαλονίκη
Τηλέφωνο: 2310555920
http://www.arcturos.gr/

Read more...

Πριν δημοσιεύσεις, σκέψου!

«Πριν δημοσιεύσεις, σκέψου!». Αυτός είναι ο τίτλος της παγκόσμιας καμπάνιας για την Παγκόσμια Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου που εορτάζεται σήμερα. Πρόκειται για μια Παγκόσμια Ημέρα που καθιερώθηκε σχετικά πρόσφατα με πρωτοβουλία της Ευρωπαίας Επιτρόπου Viviane Reding και αποτελεί εφαλτήριο ευαισθητοποίησης μικρών και μεγάλων στα θέματα που αφορούν την ασφαλή και ηθικά σωστή χρήση του Διαδικτύου, του κινητού τηλεφώνου και όλων των διαδραστικών τεχνολογιών που είναι πια κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Όλα ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 2002, όταν γεννήθηκε η ιδέα καθιέρωσης του εορτασμού. Στις 6 Φεβρουαρίου 2004 γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου σε 16 χώρες, ανάμεσα σε αυτές και η Ελλάδα. Πλέον, η Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου εορτάζεται κάθε δεύτερη Τρίτη του Φεβρουαρίου και φέτος συμμετέχουν στους εορτασμούς περισσότερες από 60 χώρες με τη διοργάνωση σεμιναρίων, συνεδρίων, εκθέσεων, διαγωνισμών κτλ!

Ο φετινός εορτασμός επικεντρώνεται στο ζήτημα της προστασίας της ιδιωτικής μας ζωής στον κυβερνοχώρο. Ίσως αυτή να είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για τους χρήστες του διαδικτύου ειδικά τα τελευταία χρόνια. Οι εκατοντάδες ιστοσελίδες κοινωνική δικτύωσης που έχουν δημιουργηθεί, όπως το Facebook, καθώς και άλλες, όπως το YouTube, καλούν τους χρήστες τους να μοιράζονται όλο και περισσότερες προσωπικές στιγμές τους με τους υπόλοιπους χρήστες. Από καθημερινές φωτογραφίες ή σχόλια για τη διάθεσή τους μέχρι βίντεο από σημαντικά γεγονότα. Πλέον, το διαδίκτυο έχει καταφέρει να υποκαταστήσει πολλές από τις καθημερινές συνήθειες που υπήρχαν στο παρελθόν. Η συνάντηση με φίλους ή το τηλεφώνημα έχουν αντικατασταθεί από το chat. Το παιχνίδι για τα παιδιά στις γειτονιές και τις πλατείες έχει μεταφερθεί στα internet cafes και αντικατασταθεί με online PC games.

Πιο ευάλωτοι στους κινδύνους του διαδικτύου φαίνεται να είναι οι νέοι, χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι μεγαλύτεροι σε ηλικία γνωρίζουν στην πλειοψηφία τους πώς να αποφεύγουν τους κινδύνους ή να προφυλάσσουν τους εαυτούς τους και τα παιδιά τους… Άλλωστε σύμφωνα με περσινά στοιχεία του Ευρωβαρόμετρου: Οι Έλληνες γονείς υστερούν έναντι των παιδιών τους στη χρήση του διαδικτύου, ενώ στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες το ποσοστό των γονέων που χρησιμοποιεί Ίντερνετ, ξεπερνά το αντίστοιχο ποσοστό των παιδιών. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο η διαφορά αγγίζει κατά μέσο όρο τις 9 ποσοστιαίες μονάδες (84% των γονέων έναντι 75% των παιδιών) και προκύπτει κυρίως από το χαμηλό ποσοστό χρήσης στα παιδιά ηλικίας 6-10ετών, ενώ στις μεγαλύτερες ηλικίες η διαφορά γονέων-παιδιών σχεδόν εξαλείφεται. Στην Ελλάδα το φαινόμενο είναι αντίστροφο, καθώς τα παιδιά σε όλο σχεδόν το ηλικιακό εύρος ξεπερνούν κατά πολύ τους γονείς τους στη χρήση διαδικτύου, γεγονός που δυσχεραίνει σημαντικά το έργο των γονέων.

Δυστυχώς, στην Ελλάδα η (καλώς εννοούμενη) «ψηφιακή εποχή» έχει αργήσει να έρθει. Μπορεί να διαθέτουμε υπολογιστές ή κινητά αντίστοιχης τεχνολογίας με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, ωστόσο ο ενθουσιασμός μας για αυτά τα νέα τεχνολογικά επιτεύγματα μας κάνει να αγνοούμε τους κινδύνους που ελλοχεύουν από τη λανθασμένη χρήση τους. Το διαδίκτυο δεν είναι πανάκεια! Από πηγή γνώσης και διασκέδασης μπορεί κάλλιστα να μετατραπεί (με μερικές λανθασμένες κινήσεις) σε ηλεκτρονικό εφιάλτη. Δεν είναι τυχαίο πως μια από τις πιο πολυάσχολες υπηρεσίες της αστυνομίας είναι η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Το διαδίκτυο έχει αποτελέσει λόγο αθώωσης κατηγορουμένων σε δίκη, αλλά και λόγο απόλυσης εργαζομένων!

Καλό θα είναι οι νέοι, κυρίως, χρήστες του διαδικτύου να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και επιφυλακτικοί κατά τη χρήση του και να μην αψηφούν τους κινδύνους του. Ας το χρησιμοποιούν συνετά και για νόμιμους σκοπούς. Δεν γίνεται να μιλάμε για νέες τεχνολογίες και ψηφιακή εποχή αν δεν γνωρίζουμε λεπτομερώς τους κινδύνους τους. Πολλές φορές τα πράγματα μπορεί να είναι διαφορετικά απ’ ότι δείχνουν! Η γνώση μάς δίνει δύναμη. Τις θετικές πτυχές τις γνωρίζουν σχεδόν όλοι, τις αρνητικές όμως;

Read more...

Αϊτή

Έχει περάσει σχεδόν ένας μήνας από το σεισμό που συγκλόνισε την Αϊτή και ταυτόχρονα όλο τον πλανήτη. Στις 12 Ιανουαρίου ένας σεισμός 7 βαθμών τις κλίμακας Ρίχτερ, ένα στιγμιαίο ουσιαστικά φυσικό φαινόμενο, κατέστρεψε μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα μια ολόκληρη χώρα και καταδίκασε το λαό της να ζήσει ακόμα πιο δύσκολες στιγμές απ’ ότι είχε ζήσει μέχρι τότε. Αμέσως σε όλους μας ξύπνησαν μνήμες από το φονικό τσουνάμι που έπληξε στα τέλη του 2004 την Ινδονησία. Ακόμα και σήμερα δεν υπάρχει ακριβής αριθμός νεκρών από το σεισμό. Οι επιβεβαιωμένοι θάνατοι υπολογίζονται σε 200 χιλιάδες, ενώ οι εκτιμήσεις αναφέρουν πως ο τελικός απολογισμός ίσως αγγίξει τις 400 χιλιάδες. Οι τραυματίες ξεπερνούν τους 300 χιλιάδες, ενώ οι πληγέντες από το σεισμό είναι περίπου 3 εκατομμύρια! Δεν υπάρχει ανθρώπινος εγκέφαλος που να μπορεί να χωρέσει τις καταστροφικές συνέπειες του σεισμού…

Η Αϊτή αποτελεί μια ιδιόμορφη και ενδιαφέρουσα περίπτωση κράτους. Η «φτωχότερη χώρα του δυτικού ημισφαιρίου» υπήρξε πρωτοπόρος κατά τη διάρκεια των προηγούμενων αιώνων! Υπήρξε η πρώτη χώρα στον κόσμο που διοικήθηκε από σκλάβους, οι οποίοι επαναστάτησαν εναντίον των Γάλλων αποίκων. Ήδη από το 1794 στην Αϊτή καταργήθηκε η δουλεία και από το 1801 καθιερώθηκε η ισότητα δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των πολιτών με ταυτόχρονη θεσμοθέτηση της πλήρους κατάργησης κάθε φυλετικής ή άλλης διάκρισης. Από τότε η χώρα γνώρισε πολλές ταραχώδεις περιόδους που περιλάμβαναν πολιτική αστάθεια, εμφύλιες συρράξεις, στρατιωτικές εισβολές (από τις ΗΠΑ), καθώς και φυσικές καταστροφές από τυφώνες και τροπικές καταιγίδες.

Και τώρα… Ερείπια παντού. Πτώματα στους δρόμους και κάτω από τα συντρίμμια, ενώ η οσμή του θανάτου είναι διάχυτη στον αέρα. Μια χώρα χωρίς υποδομές (κρατικές ή ιδιωτικές) που μετράει τις πληγές της. Εξαιτίας των άσχημων συνθηκών υγιεινής οι ασθένειες εξαπλώνονται ραγδαία, ενώ πολλές ανθρωπιστικές οργανώσεις κάνουν λόγο για παράνομη διακίνηση παιδιών και φυγάδευσή τους στο εξωτερικό. Σαφώς και όλοι ευαισθητοποιήθηκαν και έσπευσαν να βοηθήσουν (και συνεχίζουν ακόμα και σήμερα!) με όποιο τρόπο μπορούσαν. Από τον απλό κόσμο που συμμετέχει σε τηλεμαραθώνιους και στέλνει τρόφιμα μέχρι τους σταρ του Hollywood που προσφέρουν αφειδώς εκατομμύρια δολάρια. Από τον ΟΗΕ και τα ισχυρά κράτη μέχρι τις μικρές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Όλοι προσπαθούν να προσφέρουν έστω και το ελάχιστο.

Δυστυχώς, όμως, κάποιες παθογένειες του παρελθόντος δεν διορθώνονται εύκολα ή απαιτούν αρκετά χρόνια. Έτσι, οι ΗΠΑ εκτός από ανθρωπιστική βοήθεια έσπευσαν να στείλουν και στρατιωτικές δυνάμεις στην Αϊτή συνεχίζοντας έτσι την πάγια επεκτατική πολιτική που ανέκαθεν ακολουθούσαν. Με άλλα λόγια «κυβερνούν» την Αϊτή, αφού ελέγχουν το αεροδρόμιό της και την κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας. Για αυτούς η Αϊτή δεν είναι μια άγνωστη χώρα της Καραϊβικής. Οι ΗΠΑ έχουν καταλάβει τη χώρα από το 1915 έως το 1934, ανέτρεψαν με στρατιωτικό πραξικόπημα τον πρόεδρό της το 1991 και υποστήριξαν την εξέγερση ανταρτών το 2004 που ανέτρεψε και τον πάλι τον πρόεδρο. Τότε, με αφορμή την αποκατάσταση της τάξης, αναπτύχθηκαν στη Αϊτή στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ, της Γαλλίας και του Καναδά… Με άλλα λόγια, οι «Μεγάλες Δυνάμεις» έχουν βάλει το λιθαράκι τους στην οικονομική και πολιτική κατάρρευση της Αϊτής εδώ και χρόνια και δεν είναι άμοιροι ευθυνών για τη σημερινή της κατάσταση! Όπως εύστοχα επισημαίνει ο Patrick Cocburn στον Independent «Οι επικρίσεις κατά του προέδρου Μπους επικεντρώθηκαν τόσο πολύ στους πολέμους του στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, ώστε ουδέποτε καταδικάσθηκαν οι εξίσου ένοχες δραστηριότητές του στην Αϊτή. Όμως, αν η χώρα αυτή είναι σήμερα ένα αποτυχημένο κράτος που διοικείται εν μέρει από τον ΟΗΕ, εφόσον βέβαια διοικείται από κάποιον, αυτό οφείλεται διαχρονικά, σε μεγάλο βαθμό, στις αμερικανικές ενέργειες.»

Ο λαός της Αϊτής έχει υπομείνει πολλά και έχει ανταπεξέρθει σε πολλές δυσκολίες. Θα τα καταφέρουν και τώρα! Αυτό είναι σίγουρο. Κάποτε η ζωή εκεί θα βρει τους (φτωχούς) φυσιολογικούς ρυθμούς της και ο σεισμός θα είναι μια κακή τραγική ανάμνηση στο μυαλό όλων τους. Εμείς σε λίγο καιρό (αργά ή γρήγορα) θα το έχουμε ξεχάσει. Κάποια άλλη μεγάλη μελλοντική καταστροφή θα μας το υπενθυμίσει…

---

Υ.Γ.: Η Αϊτή υπήρξε η πρώτη χώρα στον κόσμο που αναγνώρισε την Ελληνική Επανάσταση και την Ελλάδα ως ανεξάρτητο κράτος. Μόλις τελείωσε τον δικό της απελευθερωτικό πόλεμο εναντίον των Γάλλων αποικιοκρατών, κατεστραμμένη οικονομικά, έστειλε στο Παρίσι, στον Αδαμάντιο Κοραή, 25 τόνους καφέ να εκποιηθούν, για να αγορασθούν όπλα για τον ελληνικό αγώνα. Επίσης έστειλε 100 εθελοντές μαύρους στρατιώτες να πολεμήσουν στο πλευρό των Ελλήνων. Αυτό για τους λάτρεις της ιστορίας και όχι μόνο…

Read more...