Τουρκία: Ακροβατώντας ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση

“Πώς θα χαρακτηρίζατε την Τουρκία, ανατολικό ή δυτικό κράτος;” Αυτή είναι μια ερώτηση που δύσκολα μπορεί να απαντήσει ξεκάθαρα οποιοσδήποτε ενημερωμένος πολίτης αυτού του πλανήτη! Ίσως εν τέλει να μην υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση… Τα πράγματα δείχνουν (και είναι) πολύπλοκα. Η Τουρκία είναι μια χώρα που ακροβατεί ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση και οι λόγοι δεν είναι μόνο γεωγραφικοί. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα αρκετοί παρατηρούν πολλές αλλαγές στην εξωτερική της πολιτική και όχι μόνο.. Ο υπαίτιος είναι ένας: ο Ερντογάν.

Μόλις το 2001 ιδρύθηκε το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) από ένα ρεύμα μεταρρυθμιστών που αποσπάσθηκαν από το παλαιό ισλαμικό κόμμα της Αρετής (Fazilet Partisi) όταν αυτό τέθηκε εκτός νόμου. Ηγέτης του αναδείχθηκε αμέσως ο Ερντογάν δηλώνοντας πως “το ΑΚΡ δεν είναι ένα πολιτικό κόμμα με θρησκευτικό άξονα”, πράγμα που αποδείχθηκε ψευδές στη συνέχεια. Το ΑΚΡ είναι ένα κεντροδεξιό συντηρητικό κόμμα και κατάφερε να κερδίσει τις βουλευτικές εκλογές του 2002 με ποσοστό άνω του 34%! Το έτος-σταθμός, όμως, για τον Ερντογάν και τη σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας είναι το 2003. Τότε κατάφερε να αναλάβει την πρωθυπουργία λόγω ενός δικαστικού κωλύματος που υπήρχε το 2002… Στις αντίστοιχες εκλογές του 2007 ο Ερντογάν εδραιώθηκε οριστικά και άνετα στην πρωθυπουργία με ποσοστό που άγγιξε το 47%.

Όλα αυτά τα χρόνια η Τουρκία έχει να επιδείξει μια στροφή σχεδόν 180 μοιρών στις σχέσεις της με τα δυτικά και τα ανατολικά κράτη. Από κράτος-δορυφόρος των ΗΠΑ επιχειρεί να αποκτήσει το ρόλο του περιφερειακού ηγέτη στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και όχι μόνο! Ο Ερντογάν φαίνεται πως άλλαξε τις προτεραιότητες του σύγχρονου τουρκικού κράτους και αντί να “παρακαλάει” για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, βρήκε άλλο δρόμο για την ενδυνάμωση του ρόλου της χώρας του. Καθοριστικό ρόλο σε αυτό έπαιξε κα η γειτνίαση με το το Ιράν. Ποιός θέλει να έχει άσχημες σχέσεις με μια χώρα που απειλεί με πυρηνικό πόλεμο θεούς και δαίμονες; Κανείς και φυσικά ούτε ο ίδιος ο Ερντογάν. Ίσως έτσι εξηγείται και η αλλαγή στάσης της Τουρκίας απέναντι στον χρόνια στρατηγικό της σύμμαχο, το Ισραήλ. Ο Ερντογάν είχε δείξει τις προθέσεις του στο Οικονομικό Φόρουμ της Ελβετίας όταν αποχώρησε επιδεικτικά και εξαπολύοντας μύδρους ενάντια των Ισραηλινών και του πρωθυπουργού τους. Η αιματοβαμμένη αποστολή προς τη Γάζα ήταν απλώς η αφορμή… Άλλωστε, ο τουρκικός λαός στην πλειοψηφία του κατά τη διακυβέρνηση του Ερντογάν ξεκίνησε να ενδιαφέρεται για τα δίκαια του Παλαιστινιακού λαού, ενώ πριν θα μπορούσε κανείς να πει πως ήταν απαθής και αδιάφορος. Πρόσφατα, ο Τούρκος πρωθυπουργός επέκρινε τις μουσουλμανικές χώρες για την απροθυμία τους να βοηθήσουν το Πακιστάν έπειτα από τις καταστροφές που υπέστη λόγω των πλημμυρών…

Δεξί χέρι του Ερντογάν αυτά τα χρόνια είναι ο Αχμέτ Νταβούτογλου, ο υπουργός εξωτερικών. Ο εμπνευστής του δόγματος των “μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες”, αλλά και του επεκτατικού νεοοθωμανισμού… Στα πλαίσια του πρώτου δόγματος εντάσσονται και κάποιες “κινήσεις καλής θέλησης” προς την Ελλάδα. Δεν είναι τυχαία η επαναλειτουργία της Παναγίας Σουμελά ή οι διαρροές πως θα αρθεί το casus belli για την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια. Παράλληλα, επιχειρείται η προσέγγιση βαλκανικών κρατών, όπως η Αλβανία και η Βοσνία, για σύναψη στρατηγικών συμμαχιών στα πλαίσια του “ειρηνικού επεκτατισμού”. Πρέπει να τονιστεί πως ο Νταβούτογλου είναι περισσότερο τεχνοκράτης και λιγότερο θρησκόληπτος από τον Ερντογάν. Γι’ αυτό άλλωστε (άτυπα) έχουν ουσιαστικά χωρίσει τους τομείς επιρροής και προσέγγισης. Ο μεν Νταβούτογλου τη Δύση, ο δε Ερντογάν την Ανατολή. Μάλιστα, δεν αποκλείεται ο επόμενος πρωθυπουργός της Τουρκίας να είναι ο Νταβούτογλου με πρόεδρο τον Ερντογάν…

Εκτός, όμως, από τα εξωτερικά ζητήματα υπάρχουν πολλά εσωτερικά ζητήματα που εκκρεμούν και αναζητούν λύσεις. Πρώτο και κυριότερο η διαμάχη με τους Κούρδους που αποζητούν την αυτονόμηση και ανεξαρτησία τους. Στις ανατολικές περιοχές της Τουρκίας υπάρχει σε εξέλιξη ένας καθημερινός πόλεμος με πολλές απώλειες και για τις δυο πλευρές! Υπάρχουν θέματα μειονοτήτων που δεν επιλύονται με βασικές τις ελληνικές και αρμένικες διεκδικήσεις. Ο Ερντογάν, όμως, έχει χάσει και τα ερείσματά του σε μεγάλο μέρος του λαού. Τείνει να μετατρέψει την κεμαλική Τουρκία σε ισλαμική δημοκρατία. Ένα από τα θεμελιώδη στοιχεία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που προσπάθησε να υποβαθμίσει ο Κεμάλ κατά την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας είναι το Ισλάμ. Αντιθέτως, ισχυροποίησε το ρόλο του στρατού και τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους. Ο Ερντογάν θα μπορούσε κανείς να πει πως ακολουθεί αντίστροφη διαδρομή! Ισχυροποιεί το Ισλάμ και τη θέση του στο κράτος, ενώ προσπαθεί να “ροκανίσει” τη θέση των στρατηγών στην κοινωνία και την πολιτική ζωή της χώρας. Η αποκάλυψη της Εργκένεκον είναι μια βάση για την επιτυχή κατάληξη των σχεδίων του… Αν η πλειοψηφία των Τούρκων συνταχθεί στο πλευρό του Ερντογάν και υοθετήσει τις αντιλήψεις του, τότε η γειτονική χώρα θα μπει σε μια νέα φάση της ιστορίας της: τον μετα-Κεμαλισμό… Το δημοψήφισμα της 12^ης Σεπτεμβρίου θα αποτελέσει, ίσως, την έναρξη της νέας αυτής περιόδου αν το αποτέλεσμά του είναι συντριπτικό υπέρ του Ερντογάν.

Με όλη αυτή τη στάση της θα ενταχθεί τελικά η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Οι απόψεις διίστανται. Κάποιοι υποστηρίζουν πως οι Ευρωπαίοι πρέπει άμεσα να προσεγγίσουν και να εντάξουν την Τουρκία στην ΕΕ τώρα που δεν έχει προλάβει να ισχυροποιηθεί και δεν έχει αποκτήσει ακόμη στενούς δεσμούς με τα ισλαμικά κράτη της Μέσης Ανατολής. Άλλοι υποστηρίζουν πως η Τουρκία δεν πρέπει να ενταχθεί στην ΕΕ γιατί διαφέρει από τα υπόλοιπα κράτη με βάση χρόνιες ιστορικές, εθνολογικές και θρησκευτικές διαφορές. Το μόνο βέβαιο είναι πως η Τουρκία έχει πολύ δρόμο να κάνει ακόμα για να καταφέρει να εισχωρήσει στην ΕΕ. Βασικό ζήτημα (για εμάς) είναι η αναγνώριση της Κύπριακής Δημοκρατίας. Με λίγα λόγια, η Τουρκία απαιτεί από ένα κράτος-μέλος να μην διεκδικεί την οντότητά του! Επίσης, πρέπει να κατευνάσουν οι εσωτερικές διαμάχες και να υπάρξει ενίσχυση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα. Πάντως, ακόμα κι αν όλα αυτά συμβούν, δύσκολα οι Ευρωπαίοι θα δεχθούν να ανοίξουν τα σύνορά τους σε εκατομμύρια Τούρκους εργάτες να μετακινηθούν ελεύθερα εντός ΕΕ. Ήδη, οι Τούρκοι αποτελούν τη μεγαλύτερη μεταναστευτική εθνοτική ομάδα της Ευρώπης, ενώ οι Γάλλοι ακόμα “μετανιώνουν” για την ένταξη της Πολωνίας και τους “Πολωνούς υδραυλικούς” που δέχτηκαν στη χώρα τους…

Εν κατακλείδι, ο Ερντογάν και ο Νταβούτογλου προσπαθούν να χτίσουν μια ευρωπαϊκή χώρα ισλαμικού τύπου. Μια χώρα ισχυρή και με μεγάλη έκταση, αλλά πολλά ανόμοια χαρακτηριστικά στον πληθυσμό της. Οραματίζονται να δημιουργήσουν έναν “γίγαντα”. Στο μέλλον και στην πράξη θα αποδειχτεί αν αυτός ο “γίγαντας” είναι ισχυρός ή έχει γυάλινα πόδια…

Read more...

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης

Η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης είναι Περιβαλλοντική Μη Κυβερνητική Οργάνωση πανελλήνιας εμβέλειας, η οποία δραστηριοποιείται για την προστασία του Ελληνικού φυσικού περιβάλλοντος συνεχώς από το 1951. Έχει ως αποστολή της να ενημερώνει και να ευαισθητοποιεί τόσο τους Έλληνες όσο και αυτούς που αγαπούν την Ελλάδα για τη φυσική κληρονομιά της χώρας μας και να προχωρεί σε δράσεις για τη προστασία της. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι υπέγραψε για λογαριασμό της χώρας μας τη Συνθήκη του Ραμσάρ για τους υγροτόπους, πρωτοστάτησε στη δημιουργία Εθνικών Δρυμών και στην προστασία φυτών, ζώων, βιοτόπων.

Σήμερα δραστηριοποιείται σε τέσσερις άξονες: περιβαλλοντική εκπαίδευση, προγράμματα προστασίας της φύσης, παρεμβατική προστασία και γενικότερη ευαισθητοποίηση του κοινού. Για να επιτελέσει την αποστολή της βασίζεται σε εκτεταμένο δίκτυο επιστημόνων και εθελοντών. Η οικονομική της στήριξη προέρχεται από τις συνδρομές και δωρεές μελών, χορηγίες ιδρυμάτων και επιχειρήσεων και, για συγκεκριμένα προγράμματα προστασίας της Φύσης, κρατική και διακρατική οικονομική ενίσχυση.

Η ΕΕΠΦ εκπροσωπεί στην Ελλάδα το Ίδρυμα για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (FEE) και το Centre Naturopa του Συμβουλίου της Ευρώπης. Είναι επίσης μέλος σημαντικών διεθνών περιβαλλοντικών οργανισμών: IUCN, EEB, ECNC, EUCC και άλλων. Συνεργάζεται στενά με άλλες Ελληνικές Περιβαλλοντικές ΜΚΟ σε κοινούς στόχους, καθώς και με φορείς του Δημοσίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Για το έργο της έχει τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών, το Συμβούλιο της Ευρώπης και το Ίδρυμα Ford.

Ως εκπρόσωπος του FEE, είναι ο Εθνικός χειριστής του διεθνούς προγράμματος “Γαλάζιες Σημαίες”, για την προστασία των οργανωμένων παραλιών και των τουριστικά ανεπτυγμένων ακτών της χώρας μας. Χειρίζεται το διεθνές αυτό πρόγραμμα στην Ελλάδα από το 1992. Η “Γαλάζια Σημαία”, σύμβολο ποιότητας, απονέμεται με αυστηρά κριτήρια σε παράκτιους Δήμους ή ξενοδοχειακές μονάδες που διαχειρίζονται οργανωμένες ακτές και μαρίνες. Το πρόγραμμα στοχεύει σε καθαριότητα θάλασσας και ακτής, ασφάλεια και σωστές υπηρεσίες προς λουόμενους και επισκέπτες, περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και ενεργό προστασία του παράκτιου χώρου. Το 2010, απονεμήθηκαν στην Ελλάδα 430 “Γαλάζιες Σημαίες” για 421 ακτές και 9 μαρίνες, που την κατέταξαν 2η στον κόσμο. Επίσης, από το 2009, διαχειρίζεται και το ειδικό διεθνές πρόγραμμα “The Green Key”, που αποδίδει το ομώνυμο σήμα οικολογικής ποιότητας (eco-label) σε επιχειρήσεις του Τουριστικού τομέα. Κατά την πρώτη, πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος αυτού, βραβελυτηκαν με το Green Key 52 ξενοδοχειακές μονάδες από όλη την Ελλάδα.

Προσφέρει από το 1972 στην Εκπαιδευτική Κοινότητα πέντε διαχρονικά Προγράμματα-Πανελλήνια Δίκτυα- Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, εγκεκριμένα από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας, δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. Στα δίκτυα αυτά συμμετείχαν τη σχολική χρονιά 2008-2009 περίπου 1.500 σχολεία (Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια) από όλη την Ελλάδα. Σε κάθε δίκτυο Π.Ε. εκδίδεται και παρέχεται δωρεάν στην εκπαιδευτική κοινότητα το κατάλληλο ενημερωτικό και εκπαιδευτικό υλικό, καθώς και η συνεχής υποστήριξη με πληροφορίες ή συμβουλές. Στα δίκτυα αυτά προσφέρουν εθελοντικώς την πολύτιμη συνεργασία τους περί τους 150 Εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, είτε ως μέλη των Συντονιστικών Επιτροπών, είτε ως υπεύθυνοι για την κάθε σχολική ομάδα.

Η ‘Προστασία Φύσης’ έχει χειριστεί, μόνη ή σε συνεργασία με άλλες περιβαλλοντικές ΜΚΟ πανελλήνιας εμβέλειας, διάφορα προγράμματα προστασίας της φύσης. Η ‘Προστασία Φύσης’ εκδίδει το 64σέλιδο τριμηνιαίο περιοδικό “Η Φύση”, που περιέχει ποικιλία επίκαιρων άρθρων για θέματα φυσικού περιβάλλοντος, καθώς και αναφορές στις δραστηριότητές της. Για τους εκπαιδευτικούς και μαθητές, εκδίδει το περιοδικό “Το Φυλλαράκι”. Εκδίδει επίσης βιβλία για τη Φύση, newsletters προγραμμάτων και άλλα ενημερωτικά έντυπα. Οργανώνει ενημερωτικές εκδρομές για μέλη και φίλους της Εταιρίας σε περιοχές με ενδιαφέρον φυσικού περιβάλλοντος, καθώς και διαλέξεις ή άλλες εκδηλώσεις με ενημερωτικό, περιβαλλοντικό περιεχόμενο. Στα ιδιόκτητα γραφεία της, στο κέντρο της Αθήνας, προσφέρει, σε κάθε ενδιαφερόμενο, τη χρήση αρκετά εκτεταμένης βιβλιοθήκης για θέματα περιβάλλοντος.

Έχει επίσης καθιερώσει το Βραβείο «Βύρωνα Αντίπα», το οποίο απονέμεται σε άτομο ή μη κρατική οργάνωση που έχει συμβάλει αποτελεσματικά, διαχρονικά και με ανιδιοτέλεια στην προστασία της Ελληνικής φύσης και του περιβάλλοντος. Ανάμεσα στους βρβαευμένους των περασμένων ετών αναφέρονται ο κ. Μιχαήλ Δεκλερής, τ. Πρόεδρος του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ, ο Δήμαρχος Τήλου, ο φιλέλλην φυσιοδίφης και συγγραφέας Hellmut Bauman, η οργάνωση περίθαλψης αγρίων πτηνών ‘Αλκυόνη’, οι περιβαλλοντικές ΜΚΟ ‘Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ορνιθολόγική και WWF Ελλάς, η ‘Φιλοδασική Ένωση Αθηνών’, ο κ. .Luc Hoffman, ιδρυτής και Πρόεδρος της Εταιρείας Προστασίας Πρεσπών κ.α.

Περισσότερες πληροφορίες

Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης

Νίκης 20, 105 57 Αθήνα

Τηλ.:  2103224944, 2103314563

Fax:  2103225285

e-mail:  info@eepf.gr

http://www.eepf.gr

Read more...

Εντυπώσεις από το 5ο Παγκόσμιο Συνέδριο Νεολαίας 2010

Στην Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, την Κωνσταντινούπολη, πραγματοποιήθηκε φέτος το καλοκαίρι το 5^ο Παγκόσμιο Συνέδριο Νεολαίας. Προσωπικά, είχα την τύχη και την τιμή να εκπροσωπώ τη χώρα μας σε αυτό το μεγάλο γεγονός για την παγκόσμια νεολαία!

Η σειρά Παγκοσμίων Συνεδρίων Νεολαίας γεννήθηκε το 1997, μετά την απογοήτευση της συνεδρίασης Rio +5, όπου κυβερνήσεις και οργανισμοί συναντήθηκαν για να συζητήσουν την πρόοδο που είχει σημειωθεί από την αρχική Διάσκεψη του Ρίο. Το 1ο Συνέδριο πραγματοποιήθηκε στη Χαβάη τον Οκτώβριο του 1999, με τίτλο: Συνέδριο Νέων για τη νέα Χιλιετία (Millennium Young People’s Congress). Το βασικό μήνυμα του εν λόγω πρώτου συνεδρίου ήταν: “Οι νέοι άνθρωποι θέλουν να είναι ενεργοί στην ανάπτυξη, όχι απλά οι δικαιούχοι της αναπτυξιακής συνδρομής που προσφέρεται από τους άλλους ...” Σε όλα τα μεταγενέστερα Συνέδρια -στο Μαρόκο το 2003, τη Σκωτία το 2005 και το Κεμπέκ του Καναδά το 2008- συζητήθηκε έναν κύριο ερώτημα: “Ποιοί είναι οι πιο αποτελεσματικοί τρόποι ώστε οι κυβερνήσεις, ο ΟΗΕ και οι λοιποί οργανισμοί αναπτυξιακής συνδρομής να μπορούν να χρησιμοποιήσουν το απίστευτο ταλέντο, την ενέργεια και ιδεαλισμό των νέων στην κοινή προσπάθεια τους να κάνουν τη φτώχεια παρελθόν με βιώσιμο τρόπο και την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων του ΟΗΕ για τη νέα Χιλιετία;”

Φέτος, στο Παγκόσμιο Συνέδριο Νεολαίας συμμετείχαν περισσότεροι από 1000 νέοι από 147 χώρες του κόσμου! Το συνέδριο κατάφερε να φέρει σε επαφή όλους αυτούς τους νέους από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των νέων ακτιβιστών, των νέων δημοσιογράφων, των νέων εκπαιδευτικών, των νέων καλλιτεχνών και των νέων επιχειρηματιών. Οι σύνεδροι είχαν την ευκαιρία να συναντήσουν πολλούς από τους ειδικούς της ανάπτυξης, ακαδημαϊκούς, πολιτικούς, καλλιτέχνες και διπλωμάτες σε συζητήσεις, εργαστήρια και συνελεύσεις έλαβαν τόπο κατά τη διάρκεια του συνεδρίου!

Μερικοί από τους στόχους και τους σκοπούς του 5^ου Παγκοσμίου Συνεδρίου Νεολαίας ήταν η προώθηση της ανάπτυξης υπό την ηγεσία της νεολαίας για την επίλυση μερικών σοβαρών παγκοσμίων προβλημάτων, η ενθάρρυνση και ενδυνάμωση της παγκόσμιας συνεργασίας των νέων, η καλλιέργεια δεξιοτήτων για την προώθηση της βιώσιμης επιχειρηματικότητας, καθώς και να υποστηριχθεί η ώθηση για την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας. Όμως, το Παγκόσμιο Συνέδριο Νεολαίας δεν είναι μια συνηθισμένη συνδιάσκεψη μόνο. Είναι γιορτή, κατάρτιση, πρόγραμμα ανάπτυξης και διαπολιτισμικός και διαθρησκευτικός διάλογος ταυτόχρονα. Προωθεί τον παγκόσμιο διάλογο και τη συνεργασία της νεολαίας με δραστηριότητες όπως φεστιβάλ, εκθέσεις, έργα δράσης, κοινωνικά προγράμματα, πολιτιστικές εκδηλώσεις και εργαστήρια δεξιοτήτων.

Από τις εργασίες αυτού του συνεδρίου θα συνταχθεί σύντομα το Istanbul Action Plan, ένα παγκόσμιο πλάνο δράσης που θα παρουσιαστεί στον ΟΗΕ και τους υπουργούς νεολαίας όλων των χωρών του κόσμου στην Παγκόσμια Διάσκεψη Νεολαίας στο Μεξικό! Άλλωστε, η προσφορά του συνεδρίου στη νεολαία είναι τεράστια. Άνοίξε νέους δρόμους επικοινωνίας και έχτισε γέφυρες συνεργασίας μεταξύ των νέων σε παγκόσμιο επίπεδο. Πολλές επαφές και γνωριμίες που ξεκίνησαν στην Κωνσταντινούπολη θα καταλήξουν σε διεθνή projects ανάπτυξης στο μέλλον, αφού πολλά από τα προβλήματα είναι κοινά.

Η επόμενη επίσημη συνάντηση ανάμεσα στους νέους ηγέτες έχει οριστεί για το 2012 στο 6^ο Παγκόσμιο Συνέδριο Νεολαίας που θα πραγματοποιηθεί στη Βραζιλία! Μέχρι τότε όλοι θα ασχοληθούν σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο για την επίτευξη της ανάπτυξης και την ενίσχυση του ρόλου της νεολαίας. Όλα αυτά στα πλαίσια του Διεθνούς Έτους Νεολαίας που ξεκίνησε στις 12 Αυγούστου. Η ευκαιρία για τη νεολαία είναι τεράστια και δεν πρέπει να πάει χαμένη…

Read more...

Η βάση του 10 και οι βάσεις του προβλήματος

Με τίτλους, όπως “ΣΟΚ έχει προκαλέσει η ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής στις πανεπιστημιακές σχολές”, υποδέχτηκαν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης την ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής στις πανεπιστημιακές σχολές ύστερα από την κατάργηση της βάσης του δέκα! Παρουσιαστές ειδήσεων και δημοσιογράφοι έδειχναν και διατυμπάνιζαν σε όλους τους τόνους πως είναι “σοκαρισμένοι” από την είσοδο μαθητών σε ανώτατες σχολές με βαθμούς επτά, οκτώ ή ακόμα και κάτω από τη μονάδα… Θεωρούν μάλιστα απαξίωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αυτή την εξέλιξη!

Ως εδώ όλα καλά και οι μεγαλοδημοσιογράφοι δείχνουν να “ανησυχούν” για το μέλλον της νεολαίας του τόπου αλλά και της παιδείας στη χώρα μας. Δυστυχώς, όμως η πραγματικότητα είναι πέρα για πέρα διαφορετική και δεν προβάλλεται!

Πρώτα απ’ όλα, κανείς δεν αναφέρει πως οι βάσεις είναι κάθε χρόνο μεταβλητές, αφού τα θέματα και οι προτιμήσεις των υποψηφίων μεταβάλλονται. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως οι βάσεις μπορούν να καθοριστούν σύμφωνα με τις “επιθυμίες” των εξεταστών και φυσικά του Υπουργείου Παιδείας. Το ότι φέτος τόσοι μαθητές δεν πέρασαν τη “βάση” δεν σημαίνει απαραίτητα πως είναι χειρότεροι στις επιδόσεις από τους περσινούς υποψηφίους… Είναι γενικώς αποδεκτό πως όσο διάστημα υπήρχε η βάση, τα θέματα ήταν πιο βατά για τους μαθητές με στόχο να κατορθώσουν να “πιάσουν” το 10 και δυσκόλευαν για όσους στόχευαν ψηλότερα. Έτσι και οι μαθητές περνούσαν το 10 δείχνοντας πως κατέχουν καλό επίπεδο μόρφωσης και κενές θέσεις δεν έμεναν στα ΤΕΙ… Για να γίνει κατανοητό όλο αυτό μπορούμε να φανταστούμε σε μια εξεταστική περίοδο πανελλαδικών όλα τα θέματα να είναι εξωπραγματικής δυσκολίας για τους μαθητές και όλοι να γράψουν κάτω από τη βάση. Τότε, η Ιατρική αντί για 19.000 μόρια θα έχει 8.000 χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι μελλοντικοί γιατροί ήταν κατωτάτου επιπέδου και δεν άξιζαν την εισαγωγή τους…

Οι επιλογές των υποψηφίων είναι ένας άλλος παράγοντας που επηρεάζει τις βάσεις. Ακλόνητες φαίνεται πως βρίσκονται οι “παραδοσιακές σχολές κύρους” όπως η Ιατρική, η Νομική και οι σχολές Μηχανικών που διατηρούνται σε υψηλό επίπεδο παρά την ανεργία που μαστίζει τους απόφοιτούς τους. Άλλωστε στην Ελλάδα οι μισοί γονείς θέλουν να δουν τα παιδιά τους γιατρούς και οι άλλοι μισοί δικηγόρους… Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει και ο τόπος του εκπαιδευτικού ιδρύματος. Δεν είναι τυχαίο πως τα πιο χαβηλόβαθμα ΑΕΙ και ΤΕΙ βρίσκονται στην περιφέρεια, ενώ τα αντίστοιχα της Αθήνας έχουν πολύ υψηλότερες βάσεις! Σχεδόν όλοι θέλουν να σπουδάσουν στον τόπο διαμονής τους και αν αναλογιστούμε πως στην Αττική ζει ο μισός πληθυσμός της χώρας τότε γίνεται εύκολα κατανοητό πως τα πανεπιστήμια του λεκανοπεδίου ασφυκτιούν! Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη περίοδο, οι φοιτητές προσπαθούν να μειώσουν τα έξοδά τους και η λύση του “κοντινού” πανεπιστημίου μοιάζει περισσότερο επιτακτική από οποτεδήποτε άλλοτε.

Άλλος ένας από τους παράγοντες διαμόρφωσης των βάσεων είναι και οι προσφερόμενες θέσεις στο εκάστοτε τμήμα. Δεν είναι δυνατόν στα τμήματα “Γεωτεχνολογίας & Περιβάλλοντος” του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας στην Κοζάνη που ήταν το τελευταίο στην κατάταξη των μορίων να προσφέρονται 240 θέσεις από τις οποίες καλύπτονται οι 210 και στους Μηχανολόγους Μηχανικούς του ΑΠΘ να προσφέρονται μόλις 72 θέσεις… Είναι λογικό περισσότεροι μαθητές να επιθυμούν να σπουδάσουν μηχανολόγοι μηχανικοί στη Θεσσαλονίκη απ’ ότι γεωτεχνολογία στην Κοζάνη. Σίγουρα αν αυτά τα ΤΕΙ πρόσφεραν 70-80 θέσεις, η βάση τους θα ήταν αρκετά μόρια πάνω από τη βάση και δεν θα εγείρονταν τα διάφορα ζητήματα!

Όπως και να έχει, όμως, καλό είναι να υπάρχουν αρκετές θέσεις για αυτούς που επιθυμούν να σπουδάσουν. Άλλωστε η εισαγωγή σε κάποια σχολή δεν σημαίνει απαραίτητα και συνέχιση ή περάτωση των σπουδών. Και πιστεύω πως είναι προτιμότερο αυτοί που συγκεντρώνουν κάτω από 10.000 μόρια να εισάγονται σε ελληνικά ΤΕΙ παρά να σπουδάζουν σε αμφιβόλου ποιότητας βαλκανικά και ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και να επιστρέφουν στη χώρα μας μετά από 3-4 χρόνια ως γιατροί ή μηχανικοί ζητώντας επαγγελματικά δικαιώματα και αποκατάσταση… Επίσης, αυτή η απαξίωση του ελληνικού πανεπιστημίου από τους μεγαλοδημοσιογράφους δεν μπορεί να θεωρηθεί εντελώς τυχαία, αφού τα μέσα στα οποία εργάζονται χρηματοδοτούνται για να προβάλλουν καθημερινώς τα ιδιωτικά κολλέγια και ΙΕΚ της χώρας μας. Κι όπως όλοι ξέρουμε, οι Έλληνες μεγαλοδημοσιογράφοι δεν είναι οι πιο “αθώοι” και “αμερόληπτοι”…

Είναι γεγονός πως αλλαγές πρέπει να υπάρξουν στο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά και στα πανεπιστήμια. Η κατεύθυνση, όμως, που προωθείται από τους “βαρόνους” των media είναι εντελώς λανθασμένη. Ας φτιάξουμε σχολεία σύγχρονα (σε εξοπλισμό και νοοτροπία) για τη νεολαία, ας καταρτίζονται επαρκώς οι εκπαιδευτικοί, ας αυξηθεί η χρηματοδότηση για την Παιδεία και γενικότερα ας αποκτήσει ο θεσμός της Παιδείας τη θέση που του πρέπει στην κοινωνία και μετά μπορούμε να συζητήσουμε για κλείσιμο χαμηλόβαθμων ΤΕΙ! Άλλωστε, αν του χρόνου τα θέματα είναι γελοία και γράφουν όλοι πάνω από 15 και οι βάσεις των πιο χαμηλόβαθμων ΤΕΙ εκτιναχθούν στα 15.000 μόρια όλα τα φετινά τους επιχειρήματα θα καταρρεύσουν! Ο αποπροσανατολισμός του κοινού που επιχειρείται τις τελευταίες μέρες είναι σκανδαλώδης. Ας κοιτάξουμε επιτέλους τα πραγματικά προβλήματα της Παιδείας και της κοινωνίας και ας αφήσουμε τα στατιστικά για τους ειδικούς του είδους…

Read more...

Παγκόσμιο Έτος Νεολαίας

Στις 18 Δεκεμβρίου 2009, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ εξέδωσε το ψήφισμα A/RES/64/134 ανακηρύσσοντας το έτος που αρχίζει στις 12 Αυγούστου 2010 ως “Παγκόσμιο Έτος Νεολαίας: Διάλογος και αμοιβαία κατανόηση”. Το Έτος θα συμπέσει με την 25η επέτειο του πρώτου Παγκόσμιου Έτους Νεολαίας το 1985 με θέμα τη συμμετοχή, την ανάπτυξη και την ειρήνη. Το Παγκόσμιο Έτος σχετίζεται με την προώθηση της πλήρους και αποτελεσματικής συμμετοχής της νεολαίας σε όλες τις πτυχές της κοινωνίας. Ενθαρρύνει όλους τους τομείς της κοινωνίας να ενεργήσουν σε συνεργασία με τη νεολαία και τις οργανώσεις νεολαίας, ώστε να κατανοήσουν καλύτερα τις ανάγκες και τις ανησυχίες τους και να αναγνωρίσουν την συνεισφορά που μπορούν να έχουν στην κοινωνία.

Στο ψήφισμά του, ανακηρύσσοντας το Έτος, η Γενική Συνέλευση κάλεσε τις κυβερνήσεις, την κοινωνία των πολιτών, τα άτομα και τις κοινότητες σε όλο τον κόσμο να στηρίξουν τις δραστηριοτήτων σε τοπικό και διεθνές επίπεδο για τον εορτασμό του γεγονότος. Το Έτος έχει ως στόχο να ενθαρρύνει τον διάλογο και την κατανόηση μεταξύ των γενεών και την προώθηση των ιδεωδών της ειρήνης, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, καθώς και την αλληλεγγύη. Θα ενθαρρύνει τους νέους να αφοσιωθούν στην προώθηση της προόδου, συμπεριλαμβανομένης της επίτευξης των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας του ΟΗΕ, οι οποίοι επιδιώκουν να μειώσει μια σειρά από κοινωνικά δεινά, που κυμαίνονται από την ακραία φτώχεια και την πείνα ως την μητρική και παιδικής θνησιμότητα και την έλλειψη πρόσβασης σε εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη. Όλα αυτά μέχρι το 2015…

Η επιλογή της ημερομηνίας για την έναρξη του Παγκοσμίου Έτους Νεολαίας μόνο τυχαία δεν είναι! Η 12η Αυγούστου έχει καθιερωθεί από τον ΟΗΕ ως η Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας. Όπως φαίνεται ο ΟΗΕ έχει διαπιστώσει τον βαρύνοντα ρόλο που καλείται να παίξει η νεολαία στο μέλλον του πλανήτη και αυτό το καλοκαίρι θα διεξαχθούν το 5^ο Παγκόσμιο Συνέδριο Νεολαίας στην Κωνσταντινούπολη και η Παγκόσμια Διάσκεψη Νεολαίας στο Μεξικό. Άλλωστε, οι προθέσεις του ΟΗΕ αντικατοπτρίζονται πλήρως στα λόγια του Γενικού Γραμματέα του Ban Ki-moon: “Η νεολαία αξίζει την πλήρη αφοσίωσή μας –καθολική πρόσβαση στην εκπαίδευση, πλήρη υγειονομική περίθαλψη, ευκαιρίες απασχόλησης, οικονομικές εξυπηρετήσεις και πλήρη συμμετοχή στην κοινωνική ζωή.”

Το πλαίσιο του ΟΗΕ για το Παγκόσμιο Έτος Νεολαίας επικεντρώνεται σε τρεις βασικούς τομείς. Η πρόοδος που θα επιτευχθεί κατά το Έτος (Αύγουστος 2010-Αύγουστος 2011) σε καθέναν από αυτούς τους τομείς θα θέσει τα θεμέλια για την περαιτέρω εργασία στην ανάπτυξη της νεολαίας, συμπεριλαμβανομένης της εφαρμογής του Παγκόσμιου Προγράμματος Δράσης για τη Νεολαία και την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας.

Πρώτος τομέας είναι η ευαισθητοποίηση των νέων και μπορεί να επιτευχθεί:

• με αύξηση της αναγνώρισης της ανάπτυξης της νεολαίας ως έξυπνη επένδυση στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα
• με την αναγνώριση της προσφοράς των νέων στην εθνική και κοινωνική ανάπτυξη, καθώς και στην επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας
• με προώθηση της κατανόησης των ανισοτήτων μεταξύ των νέων και πως ανταποκρίνεται αποτελεσματικά στις ανάγκες των μειονεκτούντων
• με προώθηση της έρευνας και της ανάπτυξης γνώσεων για τη νεολαία για την καλύτερη ενημέρωση ως προς τις πολιτικές για τη νεολαία και αντίστοιχα προγράμματα

Δεύτερος τομέας είναι η κινητικότητα και η συμμετοχή των νέων και μπορεί να επιτευχθεί:

•     με τη θεσμοθέτηση μηχανισμών για τη συμμετοχή των νέων στη διαδικασία λήψης αποφάσεων
•     με στήριξη των οργανώσεων που τελούν υπό την ηγεσία της νεολαίας, καθώς και πρωτοβουλιών για την ενίσχυση της συμβολής τους στην κοινωνία
•      με την ενίσχυση των δικτύων και συνεργασιών μεταξύ των κυβερνήσεων, των οργανώσεων που τελούν υπό την ηγεσία της νεολαίας, της ακαδημαϊκής κοινότητας, των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, του ιδιωτικό τομέα, των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών, για την ενίσχυση των δεσμέυσεων και της υποστήριξης για την ολιστική ανάπτυξη νεολαίας

Τρίτος τομέας είναι οι συνδέσεις και το “χτίσιμο γεφυρών” και μπορεί να επιτευχθεί:

•      με την προώθηση αλληλεπιδράσεων της νεολαίας, των δικτύων και των συνεργασιών μεταξύ των πολιτισμών
•      με την ενδυνάμωση και τη στήριξη της νεολαίας ως παράγοντα της κοινωνικής ένταξης και ειρήνης

Για να επιτευχθούν όλοι αυτοί οι στόχοι και να προοδεύσει η τοπική και παγκόσμια κοινωνία θα πρέπει οι νέοι να συμμετέχουν ενεργά σε διάφορες σχετικές δραστηριότητες, να ερευνούν, να μαθαίνουν… Φανταστείτε έναν ολόκληρο χρόνο όπου ο καθένας από όλους τους κοινωνικούς τομείς μπορεί να συμμετέχει στο διάλογο για τα θέματα της νεολαίας, ένα έτος που όλοι ακούν με σεβασμό και μιλούν με αξιοπρέπεια. Αυτός είναι ο χρόνος μας για να βρούμε, να προσδιορίσουμε και να κάνουμε τη φωνή μας να ακουστεί. Άλλωστε, το σλόγκαν του Έτους είναι: “Το έτος μας, η φωνή μας”. Το Παγκόσμιο Έτος Νεολαίας είναι αυτή η ευκαιρία. Ας μην την σπαταλήσουμε!

Read more...