Στα χνάρια του Γκαίμπελς...

Αποτελεί κοινά αποδεκτό γεγονός πως το επίπεδο του πολιτικού λόγου στην Ελλάδα δεν είναι το υψηλότερο. Ειδικά από την εποχή που καθιερώθηκαν τα “τηλεπαράθυρα” παρακολουθούμε κάθε μέρα λεκτικούς διαξιφισμούς χειρίστου είδους. Πολιτικοί που μιλούν όλοι μαζί, διακόπτουν τους συνομιλητές τους και χρησιμοποιούν περιθωριακές εκφράσεις προβάλλονται κάθε μέρα (από νωρίς το πρωί έως αργά το βράδυ) στους τηλεοπτικούς μας δέκτες.

Όλα τα παραπάνω ήταν γνωστά εδώ και πολλά χρόνια. Αυτά, όμως, που βιώνουμε εδώ και μερικούς μήνες με την παρούσα κυβέρνηση σίγουρα είχαμε να τα βιώσουμε πολλές δεκαετίας, ενώ πολλοί τα συγκρίνουν ευθέως με τις πρακτικές της Χούντας! Αποκορύφωμα όλων, το μονταρισμένο βίντεο του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. Το τρομοκρατικό χτύπημα στο Mall αποτέλεσε το κατάλληλο ερέθισμα. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ παρόλο που το καταδίκασαν στοχοποιήθηκαν ως τρομοκράτες από την ίδια την κυβέρνηση. Ο λόγος; Σύμφωνα με ένα (μονταρισμένο) βίντεο που παρουσιάστηκε από το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης και υιοθετήθηκε αμέσως από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ καλούσε τον λαό σε τρομοκρατικό χτύπημα στο Mall!

Το βίντεο αυτό όντως, όπως έχει μονταριστεί, μπορεί να δώσει την εντύπωση πως ο βουλευτής καλεί σε πιο δυναμικές μορφές κοινωνικής πάλης, συμπεριλαμβανομένης της ένοπλης. Η αλήθεια όμως απέχει παρασάγγας. Ο βουλευτής όχι μόνο δεν καλούσε σε ένοπλη δράση, αλλά προέτρεπε σε δημοκρατικό αγώνα. Η αναφορά στο Mall έγινε φυσικά, αλλά αφορούσε τις παραβάσεις που (σύμφωνα με τον ίδιο) έχουν γίνει στην κατασκευή και εκμετάλλευσή του. Αποτέλεσμα; Ολόκληρη η αξιωματική αντιπολίτευση χαρακτηρίζεται ως τρομοκρατική ομάδα. Το παράδοξο είναι, όμως, άλλο. Ακόμα και μετά την αποκάλυψη του φιάσκου και της ωμής διαστρέβλωσης της αλήθειας, όχι μόνο δεν παραιτείται κανείς από τους εμπνευστές και δημιουργούς (κυρίως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος), αλλά συνεχίζουν να αναφέρονται στα δήθεν λεγόμενα του βουλευτή σαν να πρόκειται για αυθεντικό υλικό...

Μια άλλη θλιβερή δράση της κυβέρνησης αποτελεί η προσπάθεια (φανερής ή κρυφής) λογοκρισίας στα ΜΜΕ. Παλαιότερα όλοι πίστευαν πως η κυβέρνηση λογοκρίνει τη δημόσια τηλεόραση και υποβάλλει τις προς μετάδοση ειδήσεις. Η κυβέρνηση του Σαμαρά, όμως, προσπαθεί με απίστευτη θρασύτητα να λογοκρίνει και άλλα μέσα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των Αρβανίτη-Κατσίμη που εκδιώχθηκαν από την εκπομπή τους στη ΝΕΤ επειδή έκαναν κάποιο σχόλιο για τον Ν. Δένδια. Βέβαια, απλά αναρωτήθηκαν αν ο Δένδιας κινήθηκε νομικά ενάντια στο Guardian, όπως είχε δηλώσει...

Άλλη κραυγαλέα περίπτωση είναι αυτή του Κ. Βαξεβάνη. Με τη δημοσίευση της λίστας Λαγκάρντ, συνελήφθη και δικάστηκε με την κατηγορία για παραβίαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων. Φυσικά, αθωώθηκε αλλά η ιστορία του δεν τελειώνει εδώ. Η Εισαγγελία Αθηνών άσκησε έφεση κατά της αθωωτικής απόφασης και έτσι ο Βαξεβάνης θα ξαναδικαστεί! Η προσπάθεια φίμωσης του τύπου (με τις ευλογίες της κυβέρνησης) φαίνεται πως δεν σταματά. Αποτέλεσμα όλων αυτών; Πέρα από την ταλαιπωρία του ίδιου, ο Βαξεβάνης αντιμετωπίζεται από την πλειοψηφία του τύπου στο εξωτερικό ως “ήρωας της δημοσιογραφίας”, προτείνεται για διεθνή βραβεία και κερδίζει το σεβασμό της πλειοψηφίας των Ελλήνων που επιζητούν την αποκαλυπτική δημοσιογραφία. Από την άλλη, η Ελλάδα λοιδορείται ως η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δικάζει δημοσιογράφους που κάνουν σωστά τη δουλειά τους και συγκαταλέγεται στις τριτοκοσμικές χώρες όσον αφορά την ελευθερία του τύπου.

Ένας άλλος δημοσιογράφος που καταγγέλλει ευθέως την κυβερνητική παρέμβαση στο έργο του είναι ο Θ. Δημάδης. Λίγες ώρες μετά την μετάδοση ενός ρεπορτάζ, ο Δημάδης δέχεται μέσω twitter φραστικές επιθέσεις από τον Διευθυντή του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, οι οποίες κλιμακώνονται τις επόμενες εβδομάδες αμφισβητώντας την αξιοπιστία της είδησης και του δημοσιογράφου. Μετά, του απαγορεύτηκε από το κανάλι να μεταδώσει την ίδια είδηση στο δελτίο ειδήσεων, ενώ το ρεπορτάζ αποσύρθηκε και από την ιστοσελίδα του σταθμού. Μετά και την πλήρη επιβεβαίωση της είδησης, με σχετική επιστολή του παραιτήθηκε επικαλούμενος λόγους “επαγγελματικής αξιοπρέπειας”.

Σε όλα αυτά μπορούμε να προσθέσουμε και τις διάφορες επιθέσεις που γίνονται κατά κόρον από το επιτελείο του πρωθυπουργού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κυρίως  στο facebook και το twitter, σε όποιον εκφράζει αντίθετη άποψη. Και ο Δημάδης, άλλωστε, κάτι ανάλογο βίωσε αρχικά. Χυδαίες φραστικές επιθέσεις που μόνο οίκτο και αποτροπιασμό προκαλούν για τις “προσωπικές επιλογές” του Σαμαρά. Ειδικά αν συμπεριλάβουμε και τα διάφορα sites και blogs που με στημένα δημοσιεύματα προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τους πολίτες και να διαστρεβλώσουν την αλήθεια, γίνεται αντιληπτό πως ζούμε κάτω από μια κυβέρνηση που προσπαθεί απροκάλυπτα να χειραγωγήσει το λαό και να φιμώσει τον τύπο...

Δυστυχώς, φαίνεται πως στην Ελλάδα του 21ου αιώνα κάποιοι θέλουν να αποτελέσουν άξιους συνεχιστές και διαδόχους του Γκαίμπελς. Το γεγονός αυτό γίνεται ακόμα πιο τραγικό αν αναλογιστούμε πως αυτοί οι άνθρωποι είναι δημοκρατικά εκλεγμένοι (οι περισσότεροι) από το λαό! Το μόνο παρήγορο είναι πως όσο υπάρχουν λογοκριτές και διαστρεβλωτές, τόσο θα υπάρχουν μάχιμοι δημοσιογράφοι που τιμούν την πένα τους και πολίτες διψασμένοι να μάθουν την αλήθεια...