30 Αυγούστου : Διεθνής ημέρα Εξαφανισμένων
Η Διεθνής Ημέρα Εξαφανισμένων γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 30 Αυγούστου, προκειμένου να επισύρει την προσοχή της διεθνούς κοινότητας για τη μοίρα των φυλακισμένων σε μέρη και υπό συνθήκες άγνωστες στους συγγενείς και τους νομικούς τους παραστάτες.Η πρωτοβουλία ανήκει στη Λατινοαμερικανική Συνομοσπονδία των Οικογενειώντων Εξαφανισμένων Κρατουμένων (FEDEFAM), που ιδρύθηκε το 1981 στην Κόστα Ρίκα για να καταγγείλει και να αποκαλύψει τις μυστικές φυλακίσεις καιτην εξαφάνιση κρατουμένων, μια πρακτική αρκετά διαδεδομένη στη Λατινική Αμερική την εποχή εκείνη, όπου κυριαρχούσαν οι στυγνές δικτατορίες.
Δυστυχώς, όμως, εκτός από αυτούς τους φυλακισμένους στη Λατινική Αμερική υπάρχουν και αρκετές χιλιάδες φυλακισμένων, σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου, των οποίων η τύχη αγνοείται. Επίσης, πολλοί είναι οι αγνοούμενοι από πολεμικές συρράξεις ή εμφύλιες διαμάχες. Τρανό παράδειγμα οι αγνοούμενοι Κύπριοι που χάθηκαν (φυλακίστηκαν ή εκτελέστηκαν;) από τις κατοχικές δυνάμεις και η τύχη τους αγνοείται. Σημαντικές απώλειες θεωρούνται κι αυτές από το λαθρεμπόριο και τη λαθρομετανάστευση. Εκατοντάδες άνθρωποι προερχόμενοι κυρίως από φτωχές χώρες της Ασίας και της Αφρικής χάνουν καθημερινά τη ζωή τους στο δρόμο για μια καλύτερη ζωή. Πολλοί από αυτούς πνίγονται όταν οι βαρκούλες που τους μεταφέρουν βουλιάζουν, είτε λόγω του καιρού, είτε λόγω υπερφόρτωσης. Άλλοι πάλι εγκλωβίζονται μέσα σε ναρκοπέδια ή χτυπιούνται από διασταυρούμενα πυρά σε χώρες με έντονες διαμάχες. Τέλος, δεν είναι λίγοι αυτοί που χάνουν τη ζωή τους σε δάση και βουνά κατά την πορεία τους και πολλές φορές δεν εντοπίζονται ποτέ.
Για να μην περιοριστούμε σε αυτά τα γεγονότα, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε πως καθημερινά εξαφανίζονται πολλοί συνάνθρωποί μας σε ανεπτυγμένες οικονομικά και πολιτιστικά χώρες για λόγους τελείως άσχετους με τους προαναφερθέντες. Απαγωγές, δολοφονίες που αποκαλύπτονται μετά από χρόνια ή και ποτέ, παράνομη αγοραπωλησία ανθρωπίνων οργάνων και άλλα τόσα αποτελούν πλέον καθημερινότητα στη «ζούγκλα» που όλοι μας ζούμε.
Δυστυχώς, όμως, εκτός από αυτούς τους φυλακισμένους στη Λατινική Αμερική υπάρχουν και αρκετές χιλιάδες φυλακισμένων, σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου, των οποίων η τύχη αγνοείται. Επίσης, πολλοί είναι οι αγνοούμενοι από πολεμικές συρράξεις ή εμφύλιες διαμάχες. Τρανό παράδειγμα οι αγνοούμενοι Κύπριοι που χάθηκαν (φυλακίστηκαν ή εκτελέστηκαν;) από τις κατοχικές δυνάμεις και η τύχη τους αγνοείται. Σημαντικές απώλειες θεωρούνται κι αυτές από το λαθρεμπόριο και τη λαθρομετανάστευση. Εκατοντάδες άνθρωποι προερχόμενοι κυρίως από φτωχές χώρες της Ασίας και της Αφρικής χάνουν καθημερινά τη ζωή τους στο δρόμο για μια καλύτερη ζωή. Πολλοί από αυτούς πνίγονται όταν οι βαρκούλες που τους μεταφέρουν βουλιάζουν, είτε λόγω του καιρού, είτε λόγω υπερφόρτωσης. Άλλοι πάλι εγκλωβίζονται μέσα σε ναρκοπέδια ή χτυπιούνται από διασταυρούμενα πυρά σε χώρες με έντονες διαμάχες. Τέλος, δεν είναι λίγοι αυτοί που χάνουν τη ζωή τους σε δάση και βουνά κατά την πορεία τους και πολλές φορές δεν εντοπίζονται ποτέ.
Για να μην περιοριστούμε σε αυτά τα γεγονότα, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε πως καθημερινά εξαφανίζονται πολλοί συνάνθρωποί μας σε ανεπτυγμένες οικονομικά και πολιτιστικά χώρες για λόγους τελείως άσχετους με τους προαναφερθέντες. Απαγωγές, δολοφονίες που αποκαλύπτονται μετά από χρόνια ή και ποτέ, παράνομη αγοραπωλησία ανθρωπίνων οργάνων και άλλα τόσα αποτελούν πλέον καθημερινότητα στη «ζούγκλα» που όλοι μας ζούμε.
Την ημέρα αυτή δίδεται η ευκαιρία να αποδοθούν οι οφειλόμενες τιμέςστους διεθνείς οργανισμούς που προασπίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα καιασχολούνται και με το θέμα των εξαφανισμένων κρατουμένων: τη Διεθνή Αμνηστία, τον Ερυθρό Σταυρό και την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Όμως, δεν είναι οι οργανισμοί αυτοί οι μόνοι κινητήριοι μοχλοί στην εξεύρεση εξαφανισμένων ατόμων. Όλοι μας οφείλουμε να είμαστε κοινωνικά συνειδητοποιημένοι. Μια πληροφορία που ίσως έχουμε και μας φαίνεται ασήμαντη μπορεί να αποδειχθεί βαρύνουσας σημασίας από τις αρμόδιες αρχές και τους φορείς. Για το λόγο αυτό θα πρέπει κιόλας να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στις ανακοινώσεις των Μ.Μ.Ε. για τις περιπτώσεις εξαφανίσεων. Ας μην το αμελούμε πια. Θα θέλαμε αυτό άραγε να συμβεί και σε μας;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου