Δημοκρατικές διασπάσεις

Είναι σε όλους γνωστή η οικονομική κρίση που διέρχεται η χώρα μας, καθώς και οι διαρκείς κρίσεις του πολιτικού μας συστήματος εδώ και χρόνια. Τα κόμματα του κοινοβουλίου δέχονται τα πυρά της πλειοψηφίας πολιτών για τους πολιτικούς τους χειρισμούς και η εν γένει απαξίωση του πολιτικού συστήματος τούς πιστώνεται στο μεγαλύτερο βαθμό! Με αυτές τις συνθήκες τα κόμματα προσπαθούν να περισώσουν ό,τι μπορούν από αυτή την κατάσταση, ενώ είναι όλο και πιο συχνό και έντονο το φαινόμενο των εσωτερικών διαφωνιών, που πολλές φορές καταλήγουν σε διάσπαση.

Πέρασε σχεδόν ένας μήνας από την ίδρυση της Δημοκρατικής Συμμαχίας, του κόμματος (ή κινήματος) της Ντόρας Μπακογιάννη. Με τις υπογραφές 3500 πολιτών επισφράγισε την αποχώρησή της από τη Νέα Δημοκρατία με τον πιο ηχηρό τρόπο. Ή μήπως όχι; Πολλοί κατηγορούν την Ντόρα Μπακογιάννη πως αυτή είναι μια κίνηση επίδειξης δύναμης προς τον Αντώνη Σαμαρά με σκοπό μελλοντικές προεκλογικές (ή μετεκλογικές) διαπραγματεύσεις… Η αλήθεια είναι πως οι κατηγορίες αυτές δεν είναι αβάσιμες, αφού και στο παρελθόν ανάλογες διασπάσεις από την Νέα Δημοκρατία έχουν αποτελέσει διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια των Δ. Αβραμόπουλου και Α. Σαμαρά. Όπως και να έχει, το ζήτημα με το συγκεκριμένο κόμμα είναι άλλο και πιο σημαντικό. Στη διακήρυξή του τονίζει πως πρεσβέυει το νέο, τη διαφάνεια, την κατάργηση των πελατειακών σχέσεων…

Πιστεύω πως τίποτα από τα παραπάνω δεν πρεσβέυει αυτό το νέο κόμμα! Πως είναι δυνατόν το νέο να το φέρνει μια πρόεδρος που βρίσκεται σε θέσεις εξουσίας (κομματικής και εθνικής) τα τελευταία είκοσι χρόνια; Πως είναι δυνατόν να πρεσβεύει τη διαφάνεια και την κατάργηση των πελατειακών σχέσεων όταν τα στελέχη του κόμματος έχουν αποδείξει εδώ και χρόνια πως χάρη σε αυτές τις πελατειακές σχέσεις κατάφεραν να ανέλθουν κοινωνικά και κομματικά; Τα ερωτήματα νομίζω πως δεν επιδέχονται διαφορετικών απαντήσεων… Επίσης, στην ιδρυτική διακήρυξη αναφέρεται πως “η εξουσία δεν αποτελεί αυτοσκοπό”, ενώ η (προσωρινή, κατά δήλωσή της) πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας έχει αποδείξει πως είναι ικανή να κάνει τα πάντα προκειμένου να κερδίσει κάποιο αξίωμα. Τρανή απόδειξη η αποχώρησή της από τη Νέα Δημοκρατία, αφού ηττήθηκε στις εσωκομματικές διαδικασίες! Τέλος, αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν να θεωρούνται “διαμορφωτές του μέλλοντος” άνθρωποι που έχουν αποτύχει παταγωδώς σε όσους τομείς κατήχαν εξουσία…

Εκ διαμέτρου αντίθετης λογικής από αυτή της Ν. Μπακογιάννη ήταν η αποχώρηση του Φώτη Κουβέλη από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και η ίδρυση (από κοινού με άλλα στελέχη) της Δημοκρατικής Αριστεράς. Είναι ξεκάθαρο πως η διάσπαση αυτή δεν έγινε για την εξυπηρέτηση προσωπικών επιδιώξεων, αλλά για καθαρά ιδεολογικοπολιτικούς λόγους! Ο Φ. Κουβέλης έχει αποδείξει, με τη συνεπή του στάση του όλα αυτά τα χρόνια, πως δεν αποτελεί “κυνηγό θέσεων εξουσίας” αν και πολλοί είναι αυτοί που τον κατηγορούν πως με αυτή τη διάσπαση στοχεύει στην ένταξή του στο ΠΑ.ΣΟ.Κ… Το σίγουρο είναι πως το κόμμα του έχει ξεκάθαρη ιδεολογική βάση που ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσεις του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού. Είναι ένα κόμμα που θα έχει διάρκεια και θα ήταν καλό για το πολιτικό μας σύστημα να υπάρχει ένα τέτοιο ισχυρό αριστερό κόμμα στο κοινοβούλιο.

Πέρα, όμως, από τις διασπάσεις αυτές που οδήγησαν σε δημιουργία νέων κομμάτων, υπάρχουν και οι τρεις αποχωρήσεις από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. των βουλευτών που δεν υπερψήφισαν το μνημόνιο, άλλες διαγραφές από τη Νέα Δημοκρατία, καθώς και επικείμενες αποχωρήσεις στο άμεσο μέλλον από τα δύο μεγάλα κόμματα και όχι μόνο.

Απ’ ότι φαίνεται, η κρίση επηρεάζει σημαντικά τα πολιτικά κόμματα και οδηγεί σε τριβές στο εσωτερικό τους. Η πεντακομματική βουλή, ίσως, στις επόμενες εθνικές εκλογές γίνει εξακομματική ή ακόμα και επτακομματική! Αυτό είναι ένα ισχυρό μήνυμα από τους πολίτες προς τις ηγεσίες των ισχυρών κομμάτων για αλλαγή πορείας και στροφή σε πιο φιλοκοινωνική διοίκηση. Όπως και να έχει πάντως, η δημοκρατία μόνο οφελημένη μπορεί να βγει από την ύπαρξη αρκετών (δημοκρατικών) κομμάτων, αρκεί αυτά να μην χρησιμοποιούνται για ίδιον όφελος…

Read more...

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Κάνε-Μια-Ευχή

Ο μη-κερδοσκοπικός φιλανθρωπικός οργανισμός Μake-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος) πραγματοποιεί τις ευχές παιδιών με απειλητικές για την ζωή τους ασθένειες ενισχύοντας τον αγώνα τους για ζωή με χαρά, δύναμη και ελπίδα. Ιδρύθηκε το 1980 όταν μία ομάδα εθελοντών βοήθησαν ένα νέο παιδί, τον Chris, να πραγματοποιήσει το όνειρό του να γίνει αστυνομικός. Το Μake-A-Wish Foundation είναι σήμερα ο μεγαλύτερος φιλανθρωπικός οργανισμός πραγματοποίησης ευχών παγκοσμίως. Το Μake-A-Wish Foundation of America εκπληρώνει μέσω των 65 παραρτημάτων του τις ευχές παιδιών στην Αμερική, ενώ το Μake-A-Wish International εκπληρώνει τις ευχές παιδιών εκτός Αμερικής, σε 35 χώρες και στις 5 ηπείρους. Με την γενναιόδωρη βοήθεια των υποστηρικτών του και των 30,000 εθελοντών του σε όλο τον κόσμο, το Μake-A-Wish Foundation έχει καταφέρει να πραγματοποιήσει πάνω από 240,000 ευχές παιδιών σε όλο τον κόσμο. O Οργανισμός, ο οποίος έχει αναγνωριστεί και από τον Ο.Η.Ε, είναι σήμερα ένας από τους πιο γνωστούς κι αξιόπιστους φιλανθρωπικούς οργανισμούς στον κόσμο.

Το Μake-A-Wish Foundation μπορεί να υπερηφανεύεται για την κατάκτηση του Seal of Excellence, ένα βραβείο με κύρος που απονέμεται σε μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς που πληρούν τα υψηλά κριτήρια της Αμερικάνικης Κυβέρνησης. Τη διάκριση αυτή απολαμβάνουν μόνο 2.000 οργανισμοί, ανάμεσα σε περισσότερους από 1.000.000 που λειτουργούν σήμερα, οι οποίοι επιδεικνύουν καλή διαχείριση των οικονομικών τους, ακεραιότητα και αποτελεσματικότητα στην επίτευξη των στόχων τους. Για τους ίδιους λόγους βραβεύτηκε επίσης από το Charity Navigator, το μεγαλύτερο ανεξάρτητο ελεγκτή Φιλανθρωπικών Οργανώσεων, με την ανώτερη διάκριση των 4 αστεριών.

Στην Ελλάδα, το Μake-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος) δραστηριοποιείται από το 1996 και έχει πραγματοποιήσει πάνω από 670 ευχές σοβαρά άρρωστων παιδιών. Το Μake-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος)  χαρακτηρίζεται από άρτια οργάνωση και επαγγελματικές διαδικασίες, με ανθρωποκεντρική προσέγγιση προς τα παιδιά και τις οικογένειες τους. Το έργο του, βάσει των αξιών που πρεσβεύει, δημιουργεί ένα μαγικό κόσμο τόσο για τα παιδιά και τις οικογένειές τους, όσο και για τους εθελοντές, κινητήριο δύναμη του Μake-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος), τους εργαζόμενους καθώς και την ευρύτερη κοινωνία που αγκαλιάζει τον Οργανισμό. Οι αξίες αυτές είναι το έντονο κίνητρο προσφοράς, η αφοσίωση, η σωστή διαχείριση, η πολιτική ίσων ευκαιριών, η ακεραιότητα, η εχεμύθεια και ο επαγγελματισμός.

Περισσότερες πληροφορίες

Make-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος)

Περγάμου 33, 16675 Γλυφάδα

Τηλ.: 2109637660

Fax:  2109637774

e-mail: info@makeawish.gr

makeawish.gr

Read more...

Το διακύβευμα των αυτοδιοικητικών εκλογών

Βρισκόμαστε πλέον μια ανάσα από τις αυτοδιοικητικές εκλογές που διεξάγονται φέτος για να εκλέξουν όργανα για τη νέα “καλλικρατική” τοπική αυτοδιοίκηση. Πολλά έχουν υποθεί για υποψηφίους, πρόωρες εκλογές, μηνύματα της κάλπης, μνημόνιο κτλ. Ας προσπαθήσουμε, όμως, να δούμε τα πράγματα πιο ψύχραιμα και με μια κριτική ματιά.

Η αρχή έγινε με τη διοικητική μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης ή αλλιώς τον Καλλικράτη. Πλέον, οι δήμοι διευρύνονται σε μέγεθος αλλά συρρικνώνονται σε αριθμό, ενώ οι νομαρχίες καταργούνται και τη θέση τους καταλαμβάνουν οι περιφέρειες! Πρόκειται για ένα σχήμα που ευελπιστεί στην ενίσχυση του ρόλου των “τοπικών αρχόντων” και ειδικά των νέων περιφερειαρχών που θα έχουν το ρόλο “μικρού πρωθυπουργού”. Τρανό παράδειγμα αποτελεί η περιφέρεια Αττικής, όπου ο νέος περιφερειάρχης καλείται να λαμβάνει αποφάσεις για περίπου πέντα εκατομμύρια πολίτες, δηλαδή το 50% σχεδόν του πληθυσμού της χώρας! Εκτός, όμως, από αυτές τις μεγάλες αλλαγές, ο Καλλικράτης πρωτοπορεί και σε άλλες ρυθμίσεις του. Μια από αυτές είναι η σύσταση επιτροπών από μη αιρετούς δημότες για τη διαβούλευση σημαντικών τοπικών ζητημάτων, ενώ ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει και στην δυνατότητα εκλογιμότητας στα 18 έτη (από τα 21 που ίσχυαν).

Όλα τα παραπάνω αποτελούν εχέγγυα για μια νέα εποχή με ισχυρή τοπική αυτοδιοίκηση. Όλα αυτά θα μπορούσαν να λειτουργήσουν άψογα αν η οικονομική κατάσταση της χώρας ήταν ομαλή και χωρίς προβλήματα. Πλέον, υπό την επιτήρηρη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και με τα δάνεια να “τρέχουν” γίνεται εύκολα αντιληπτό πως οι πόροι για την αυτοδιοίκηση θα είναι ελάχιστοι έως μηδαμινοί σε πολλές περιπτώσεις… Φυσικά, με τη νέα μορφή διοίκησης μειώνεται δραστικά ο αριθμός των αιρετών καθώς και αυτός των ΝΠΔΔ. Αυτός είναι άλλωστε κι ένας από τους λόγους που επισπεύστηκε η εφαρμογή του Καλλικράτη!

Πάμε τώρα στο διά ταύτα της όλης υπόθεσης: Ποιό είναι το διακύβευμα αυτών των εκλογών; Όπως ξέρουμε σε κάθε εκλογική διαδικασία τίθεται στο τραπέζι των συζητήσεων κι ένα σημαντικό επίκαιρο ζήτημα που επηρεάζει την κοινή γνώμη και το εκλογικό σώμα, ενώ πολλές φορές κρίνει το εκλογικό αποτέλεσμα. Φέτος, κύριο θέμα συζήτησης είναι η συμπόρευση ή η εναντίωση με το μνημόνιο. Αρκετοί υποψήφιοι (περιφερειάρχες, δήμαρχοι κτλ) έκαναν σημαία τους την εναντίωση με το μνημόνιο, ενώ δεν είναι λίγοι από αυτούς που έχουν να επιδείξουν ως μοναδικό τους προτέρημα την αντιμνημονιακή δράση… Συμφωνώ απόλυτα πως το μνημόνιο και οι διατάξεις του αποτελούν το σημαντικότερο ζήτημα της χώρας αυτή τη στιγμή και θα μας απασχολεί για χρόνια ακόμα, αλλά αυτό από μόνο του δεν αρκεί για την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου στις επερχόμενες εκλογές. Το μνημόνιο, καλώς ή κακώς, θα συνεχίσει να εφαρμόζεται ακόμα κι αν εκλεγεί δήμαρχος ή περιφερειάρχης κάποιος πολέμιός του… Οι πολίτες πρέπει να επιλέξουν υποψηφίους που να πληρούν πολλά άλλα κριτήρια, πλην της αντιμνημονιακής δράσης. Είναι σαφές πως η πολιτική απόφαση της στήριξης ή όχι του μνημονίου δεν αποτελεί προσόν για να ασκήσει κάποιος διοίκηση ή να αναλάβει αξιώματα… Πρέπει να στηριχθούν άνθρωποι ικανοί, με όρεξη για δουλειά στις τοπικές κοινωνίες, άνθρωποι με διάθεση για προσφορά και πάνω απ’ όλα τίμιοι με ξεκάθαρες προθέσεις. Δυστυχώς, η εναντίωση στο μνημόνιο δεν είναι αρκετή για την επίλυση των προβλημάτων της τοπικής κοινωνίας και την ανάπτυξή της.

Πολύς ντόρος έχει γίνει και τις τελευταίες ημέρες με τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού στη διακαναλική συνέντευξή του. Σαφώς και ερμηνεύουν λανθασμένα τα λεγόμενά του όσοι υποστηρίζουν πως αν δεν κερδίσουν τις περιφέρειες υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ , τότε θα διεξαχθούν πρόωρες εκλογές με ενδεχόμενη ακυβερνησία της χώρας. Είναι αυτονόητο πως σε κάθε εκλογική αναμέτρηση τα πολιτικά κόμματα μετράνε τις δυνάμεις τους και την επίδραση των πολιτικών τους στους πολίτες. Από εκεί και πέρα, διλήμματα του τύπου “περιφερειάρχες ΠΑΣΟΚ ή ακυβερνησία” ή “μνημόνιο ή ΝΔ” δεν πιστεύω πως υφίστανται. Σαφώς τα αποτελέσματα των εκλογών στέλνουν διάφορα μηνύματα στα κομματικά επιτελεία, αλλά δεν πρέπει να ξεχνούμε πως οι εκλογές αυτές αφορούν την τοπική αυτοδιοίκηση κι όχι την επικρότηση ή αποδοκιμασία του μνημονίου και της κυβερνητικής πολιτικής. Οι εκλογές αυτές δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση δημοψήφισμα ευαρέσκειας ή δυσαρέσκειας της κυβέρνησης, ούτε θα ανατρέψουν τις κοινοβουλευτικές ισορροπίες!

Σε αυτή την εκλογική διαδικασία έκανε την εμφάνισή του κι ένα νέο φαινόμενο. Πολλοί υποψήφιοι (κυρίως δήμαρχοι) προσπαθούν να κρύβουν επιμελώς την κομματική τους ταυτότητα από τους δημότες. Το οξύμωρο είναι πως οι ίδιοι και οι συνδυασμοί τους ήταν αυτοί που προσέτρεξαν στα κομματικά γραφεία για να πάρουν το πολυπόθητο “χρίσμα” και την ανάλογη κομματική στήριξη! Το μόνο που καταφέρνουν είναι να αντιφάσκουν συνεχώς… Όπως και να το κάνουμε συνδυασμοί “κομματικοί αλλά ανεξάρτητοι” δεν γίνεται να υπάρξουν! Οι πολιτικοί αυτοί το μόνο που επιζητούν είναι να επωφεληθούν από το κλίμα δυσαρέσκειας προς τα πολιτικά κόμματα που εκφράζεται σε μεγάλο βαθμό αυτή τη στιγμή στην κοινωνία. Αν κάποιος υποψήφιος δεν επιθυμεί να έχει την κομματική στήριξη μπορεί είτε να μην την ζητήσει εξαρχής, είτε να μην την αποδεχθεί αν αποδοθεί χωρίς προηγούμενη έγκρισή του. Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν προσπάθεια αποπλάνησης του εκλογικού σώματος!

Πάμε τώρα σε ένα άλλο σημαντικό ζήτημα που δεν είναι άλλο από τους νέους. Για πρώτη φορά τους δίνεται η δυνατότητα να εκλεγούν από την ηλικία των 18 ετών! Είναι ένα σημαντικό βήμα για την ενεργή ενασχόλησή τους στα κοινά από νεαρή ηλικία και την προώθηση λύσεων που επωφελούν τη νεολαία. Δυστυχώς, στις περισσότερες των περιπτώσεων σε αυτές τις εκλογές οι νέοι έχουν επιλεγεί για να “συμπληρώσουν” κενές θέσεις στα ψηφοδέλτια των συνδυασμών και όχι για να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στους νέους “καλλικρατικούς” δήμους… Οι νέοι πρέπει να διεκδικήσουν επί ίσοις όροις την εδραίωσή τους στα κοινά μέσα από τη συνεχή ενεργή παρουσία τους στα κοινωνικά δρώμενα και τους κοινωνικούς αγώνες! Φυσικά, πρέπει να τονιστεί πως δεν είναι όλοι οι νέοι ίδιοι και πως απλά και μόνο η ηλικία δεν αποτελεί ικανή συνθήκη εκλογής. Η νεαρή ηλικία πρέπει να συνοδεύεται από φρέσκιες ιδέες για ανάπτυξη, όρεξη για δουλειά και προσφορά, καθώς και πνεύμα συνεργασίας με τους μεγαλύτερους σε ηλικία πολιτικούς αλλά και πολίτες. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχουν αρκετοί νέοι σε ηλικία που εκφράζουν γεροντικές και ξεπερασμένες απόψεις, ενώ άλλοι μεγάλοι σε ηλικία άνθρωποι δείχνουν πως διαθέτουν την απαραίτητη φρεσκάδα (συνοδευόμενη από ανάλογες απόψεις) για να οδηγήσουν τον τόπο τους μπροστά…

Κλείνοντας, το μόνο που έχω να αναφέρω είναι η επιτακτική ανάγκη να συμμετέχουν ενεργά οι πολίτες και σε αυτές τις εκλογές και να εκφράσουν δημοκρατικά τη βούλησή τους. Ειδικά οι νέοι οφείλουν να στηρίξουν και να ενδυναμώσουν τις δημοκρατικές διαδικασίες. Πάντως, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αμελούμε πως οι εκλογές αυτές είναι αμιγώς αυτοδιοικητικές. Ο λαός έχει δύναμη και μπορεί να το αποδείξει στην κάλπη. Ελπίζω να εκλεγούν άτομα ικανά που θα οδηγήσουν τον τόπο τους σε τροχιά ανάπτυξης. Τέλος, θα χρησιμοποιήσω μια φράση γεμάτη νόημα που μου έκανε εντύπωση μόλις την πρωτάκουσα: “Οι κακοί πολιτικοί εκλέγονται από καλούς πολίτες που δεν ψηφίζουν!”

Read more...

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία

Το 1982, μια ομάδα ανθρώπων με ευαισθησία για το περιβάλλον και γοητευμένων από τα πουλιά της Ελλάδας, ίδρυσε το μη κερδοσκοπικό σωματείο με την επωνυμία «Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία». Από την ίδρυσή της μέχρι και σήμερα, η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία εργάζεται με σκοπό την προστασία των άγριων πουλιών και των βιοτόπων τους στη χώρα μας, η οποία αποτελεί ένα από τα τελευταία καταφύγια άγριας ζωής στην Ευρώπη.

To έργο της περιλαμβάνει πλήθος δράσεων: από τη μελέτη των πουλιών, η οποία είναι βασικό εργαλείο για την αποτελεσματική προστασία τους, ως την ενημέρωση, την εκπαίδευση και την ευαισθητοποίηση των πολιτών. Επιπλέον, η Ορνιθολογική παρεμβαίνει σε περιπτώσεις παραβάσεων της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, και διατυπώνει και προωθεί θέσεις για τα κρίσιμα περιβαλλοντικά ζητήματα.

Σημαντικός σταθμός στην πολύχρονη πορεία της Οργάνωσης ήταν η βράβευσή της από την Ακαδημία Αθηνών, το 1993, δέκα περίπου χρόνια από την ίδρυσή της.

Οι στόχοι της Οργάνωσης είναι:     

• Η μελέτη των πουλιών και των βιοτόπων τους με σκοπό την υλοποίηση δράσεων προστασίας
• Η ενημέρωση των πολιτών για το φυσικό περιβάλλον και τα άγρια πουλιά, μέσω της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και δράσεων ευαισθητοποίησης
• Η παρέμβαση στις περιπτώσεις παραβάσεων της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και η διατύπωση και προώθηση θέσεων για κρίσιμα περιβαλλοντικά ζητήματα

Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία είναι εταίρος της BirdLife International, της μεγαλύτερης παγκόσμιας ομοσπονδίας για την προστασία των πουλιών. Από την ίδρυση της έχει συνεχή και επιτυχημένη δραστηριότητα για την αποτελεσματική προστασία απειλούμενων ειδών και των βιοτόπων τους σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία πραγματοποιεί:

• Δράσεις Προστασίας Πουλιών και Διαχείρισης των Βιοτόπων τους. Φύλαξη και παρακολούθηση προστατευόμενων περιοχών, καταμέτρηση πληθυσμών πουλιών, αναβάθμιση και ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος, διαχείριση και αποκατάσταση βιοτόπων.
• Δράσεις Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Υλοποίηση προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στο Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Α.Τρίτσης», στη Λιμνοθάλασσα Γιάλοβα Πύλου και στον Υγρότοπο Άγρα Βρυττών Νησίου, υποστήριξη προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης σχολείων σε προστατευόμενες περιοχές, δημιουργία φορητών εκπαιδευτικών πακέτων.
• Δράσεις Ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για την προστασία των πουλιών και των βιοτόπων τους. Λειτουργία περιπτέρων ενημέρωσης σε όλη την Ελλάδα, διοργάνωση εκδηλώσεων, διοργάνωση εξορμήσεων παρατήρησης των πουλιών.
• Συμβουλευτική Υποστήριξη σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς παρέχοντας πολύτιμη επιστημονική γνώση για τη σωστή διαχείριση και θεσμοθέτηση των Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά της Ελλάδας, επιδιώκει τη βελτίωση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και την αποτελεσματική εφαρμογή της, και παρεμβαίνει για την προστασία σημαντικών περιοχών.

Περισσότερες πληροφορίες

Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία

Βασιλέως Ηρακλείου 24, 10682 Αθήνα

Τηλ./Fax:  2108228704, 2108227937     

e-mail: info@ornithologiki.gr

www.ornithologiki.gr

Read more...

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ιδρύθηκε το 1972 (μετά από 2 χρόνια ετοιμασίας) από τον Κώστα και την Λυδία Καρρά, κατοίκους του Λονδίνου, ως αντίδραση στις τεράστιες καταστροφές που επέφερε η δικτατορία τόσο στον φυσικό πλούτο όσο και στην αρχιτεκτονική κληρονομιά της χώρας. Ήταν η  εποχή της αντιπαροχής και η μία μετά την άλλη οι ιστορικές πόλεις γκρεμίζονταν για πάντα. Οι  όποιες αμφιβολίες για ανάληψη δράσης την εποχή της δικτατορίας παραμερίσθηκαν μετά τη βάρβαρη κατεδάφιση της εντυπωσιακής καθολικής εκκλησίας του Ηρακλείου που έγινε χώρος στάθμευσης με διαταγή του Πατακού.

Από το ξεκίνημα οι στόχοι επικεντρώθηκαν στην προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και της φύσης και γενικότερα σε κάθε τι που περιβάλλει τον άνθρωπο και επηρεάζει την ζωή του. Για να διατηρηθεί η οικονομική ανεξαρτησία ζητήθηκε από τους διακεκριμένους επιχειρηματίες της διασποράς Γιώργο Λιβανό, Αντώνη Χανδρή, Γιάννη Κουλουκουντή, αλλά και από τον Γιώργο Ποταμιάνο από την Ελλάδα να υπογράψουν ως συνιδρυτές καταθέτοντας και αυτοί τα πρώτα κεφάλαια για το ξεκίνημα.

Η πρώτη μεγάλη εκστρατεία  που συσπείρωσε πολλούς αντιφρονούντες της δικτατορίας ήταν η αποφυγή βιομηχανικής ζώνης στο Νότιο Σαρωνικό. Η υπογραφή της ακύρωσης ήταν η πρώτη οικονομική πράξη της κυβέρνησης της μεταπολίτευσης με τις υπογραφές του Γιάγκου Πεσμαζόγλου και Ξενοφώντα Ζολώτα, με τις τεράστιες ευεργετικές συνέπειες για όλο το Νότιο Σαρωνικό.

Από τους πρώτους αγώνες  της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ και ο πρώτος μεγάλος αγώνας για τη σωτηρία της Πλάκας. Από τα πρώτα μελήματα ήταν η προστασία των Πρεσπών με την ίδρυση του Βιολογικού Σταθμού σε σχέδιο του Μίμη Φατούρου. Αυτή η πρώτη περίοδος ήταν ιδιαίτερα δημιουργική καθώς η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ πρωτοπορούσε στην  προστασία του περιβάλλοντος σε όλους τους τομείς. Τότε ξεκίνησε η πρώτη φροντίδα για το Αιγαίο, με το γραφείο Αρχιτεκτονικών συμβούλων στη Σύρο.

Οι βραβεύσεις, οι πρώτες πρότυπες αναστηλώσεις, όπως του Χορτιάτη στη Θεσσαλονίκη και των Φυρογίων στη Σίφνο, οι πρώτες υποτροφίες, τα πρώτα εκπαιδευτικά προγράμματα όπως το Διαστημόπλοιο Γη κλπ. Ίσως το σημαντικότερο, το σχέδιο του περίφημου άρθρου 24 του Συντάγματος δουλεύτηκε ολονύκτια στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ και παραδόθηκε στα χέρια του τότε προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Τσάτσου.

Ο Κώστας Καρράς ίδρυσε για να στηριχθεί το έργο της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ τρεις αδελφές οργανώσεις στο εξωτερικό: στην Ελβετία την Fondation pour la Sauvegarde du Patrimoine Grec, στην  Αγγλία το National Trust  for Greece, και στην Αμερική το Society for the Protection of the Greek Heritage (SPGH). Και στις τρεις υπηρέτησαν προσωπικότητες όπως ο Steven Runciman και οι καθηγητές Browning στη Βρετανία και Bernard Knox στην Αμερική. Η διεθνής υποστήριξη πέραν ότι εξασφάλισε  και την αγορά του κτηρίου που σήμερα στεγάζει τα γραφεία της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ από τη VirginiaNick αποδείχθηκε πολύτιμη σε αγώνες όπως η προστασία της Ύδρας, του Αγίου Όρους, των Δελφών κλπ. Στο SPGH και τη δραστήρια πρόεδρό του οφείλεται η επιστροφή του Μυκηναϊκού Θησαυρού των Αηδονιών από την Αμερική στην Ελλάδα.

Περισσότερες πληροφορίες

Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού

Τριπόδων 28, 10558 Πλάκα

Τηλ.:  2103225245

Fax:  2103225240

e-mail:  elet@ellinikietairia.gr

http://www.ellet.gr

Read more...

Τουρκία: Ακροβατώντας ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση

“Πώς θα χαρακτηρίζατε την Τουρκία, ανατολικό ή δυτικό κράτος;” Αυτή είναι μια ερώτηση που δύσκολα μπορεί να απαντήσει ξεκάθαρα οποιοσδήποτε ενημερωμένος πολίτης αυτού του πλανήτη! Ίσως εν τέλει να μην υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση… Τα πράγματα δείχνουν (και είναι) πολύπλοκα. Η Τουρκία είναι μια χώρα που ακροβατεί ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση και οι λόγοι δεν είναι μόνο γεωγραφικοί. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα αρκετοί παρατηρούν πολλές αλλαγές στην εξωτερική της πολιτική και όχι μόνο.. Ο υπαίτιος είναι ένας: ο Ερντογάν.

Μόλις το 2001 ιδρύθηκε το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) από ένα ρεύμα μεταρρυθμιστών που αποσπάσθηκαν από το παλαιό ισλαμικό κόμμα της Αρετής (Fazilet Partisi) όταν αυτό τέθηκε εκτός νόμου. Ηγέτης του αναδείχθηκε αμέσως ο Ερντογάν δηλώνοντας πως “το ΑΚΡ δεν είναι ένα πολιτικό κόμμα με θρησκευτικό άξονα”, πράγμα που αποδείχθηκε ψευδές στη συνέχεια. Το ΑΚΡ είναι ένα κεντροδεξιό συντηρητικό κόμμα και κατάφερε να κερδίσει τις βουλευτικές εκλογές του 2002 με ποσοστό άνω του 34%! Το έτος-σταθμός, όμως, για τον Ερντογάν και τη σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας είναι το 2003. Τότε κατάφερε να αναλάβει την πρωθυπουργία λόγω ενός δικαστικού κωλύματος που υπήρχε το 2002… Στις αντίστοιχες εκλογές του 2007 ο Ερντογάν εδραιώθηκε οριστικά και άνετα στην πρωθυπουργία με ποσοστό που άγγιξε το 47%.

Όλα αυτά τα χρόνια η Τουρκία έχει να επιδείξει μια στροφή σχεδόν 180 μοιρών στις σχέσεις της με τα δυτικά και τα ανατολικά κράτη. Από κράτος-δορυφόρος των ΗΠΑ επιχειρεί να αποκτήσει το ρόλο του περιφερειακού ηγέτη στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και όχι μόνο! Ο Ερντογάν φαίνεται πως άλλαξε τις προτεραιότητες του σύγχρονου τουρκικού κράτους και αντί να “παρακαλάει” για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, βρήκε άλλο δρόμο για την ενδυνάμωση του ρόλου της χώρας του. Καθοριστικό ρόλο σε αυτό έπαιξε κα η γειτνίαση με το το Ιράν. Ποιός θέλει να έχει άσχημες σχέσεις με μια χώρα που απειλεί με πυρηνικό πόλεμο θεούς και δαίμονες; Κανείς και φυσικά ούτε ο ίδιος ο Ερντογάν. Ίσως έτσι εξηγείται και η αλλαγή στάσης της Τουρκίας απέναντι στον χρόνια στρατηγικό της σύμμαχο, το Ισραήλ. Ο Ερντογάν είχε δείξει τις προθέσεις του στο Οικονομικό Φόρουμ της Ελβετίας όταν αποχώρησε επιδεικτικά και εξαπολύοντας μύδρους ενάντια των Ισραηλινών και του πρωθυπουργού τους. Η αιματοβαμμένη αποστολή προς τη Γάζα ήταν απλώς η αφορμή… Άλλωστε, ο τουρκικός λαός στην πλειοψηφία του κατά τη διακυβέρνηση του Ερντογάν ξεκίνησε να ενδιαφέρεται για τα δίκαια του Παλαιστινιακού λαού, ενώ πριν θα μπορούσε κανείς να πει πως ήταν απαθής και αδιάφορος. Πρόσφατα, ο Τούρκος πρωθυπουργός επέκρινε τις μουσουλμανικές χώρες για την απροθυμία τους να βοηθήσουν το Πακιστάν έπειτα από τις καταστροφές που υπέστη λόγω των πλημμυρών…

Δεξί χέρι του Ερντογάν αυτά τα χρόνια είναι ο Αχμέτ Νταβούτογλου, ο υπουργός εξωτερικών. Ο εμπνευστής του δόγματος των “μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες”, αλλά και του επεκτατικού νεοοθωμανισμού… Στα πλαίσια του πρώτου δόγματος εντάσσονται και κάποιες “κινήσεις καλής θέλησης” προς την Ελλάδα. Δεν είναι τυχαία η επαναλειτουργία της Παναγίας Σουμελά ή οι διαρροές πως θα αρθεί το casus belli για την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια. Παράλληλα, επιχειρείται η προσέγγιση βαλκανικών κρατών, όπως η Αλβανία και η Βοσνία, για σύναψη στρατηγικών συμμαχιών στα πλαίσια του “ειρηνικού επεκτατισμού”. Πρέπει να τονιστεί πως ο Νταβούτογλου είναι περισσότερο τεχνοκράτης και λιγότερο θρησκόληπτος από τον Ερντογάν. Γι’ αυτό άλλωστε (άτυπα) έχουν ουσιαστικά χωρίσει τους τομείς επιρροής και προσέγγισης. Ο μεν Νταβούτογλου τη Δύση, ο δε Ερντογάν την Ανατολή. Μάλιστα, δεν αποκλείεται ο επόμενος πρωθυπουργός της Τουρκίας να είναι ο Νταβούτογλου με πρόεδρο τον Ερντογάν…

Εκτός, όμως, από τα εξωτερικά ζητήματα υπάρχουν πολλά εσωτερικά ζητήματα που εκκρεμούν και αναζητούν λύσεις. Πρώτο και κυριότερο η διαμάχη με τους Κούρδους που αποζητούν την αυτονόμηση και ανεξαρτησία τους. Στις ανατολικές περιοχές της Τουρκίας υπάρχει σε εξέλιξη ένας καθημερινός πόλεμος με πολλές απώλειες και για τις δυο πλευρές! Υπάρχουν θέματα μειονοτήτων που δεν επιλύονται με βασικές τις ελληνικές και αρμένικες διεκδικήσεις. Ο Ερντογάν, όμως, έχει χάσει και τα ερείσματά του σε μεγάλο μέρος του λαού. Τείνει να μετατρέψει την κεμαλική Τουρκία σε ισλαμική δημοκρατία. Ένα από τα θεμελιώδη στοιχεία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που προσπάθησε να υποβαθμίσει ο Κεμάλ κατά την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας είναι το Ισλάμ. Αντιθέτως, ισχυροποίησε το ρόλο του στρατού και τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους. Ο Ερντογάν θα μπορούσε κανείς να πει πως ακολουθεί αντίστροφη διαδρομή! Ισχυροποιεί το Ισλάμ και τη θέση του στο κράτος, ενώ προσπαθεί να “ροκανίσει” τη θέση των στρατηγών στην κοινωνία και την πολιτική ζωή της χώρας. Η αποκάλυψη της Εργκένεκον είναι μια βάση για την επιτυχή κατάληξη των σχεδίων του… Αν η πλειοψηφία των Τούρκων συνταχθεί στο πλευρό του Ερντογάν και υοθετήσει τις αντιλήψεις του, τότε η γειτονική χώρα θα μπει σε μια νέα φάση της ιστορίας της: τον μετα-Κεμαλισμό… Το δημοψήφισμα της 12^ης Σεπτεμβρίου θα αποτελέσει, ίσως, την έναρξη της νέας αυτής περιόδου αν το αποτέλεσμά του είναι συντριπτικό υπέρ του Ερντογάν.

Με όλη αυτή τη στάση της θα ενταχθεί τελικά η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Οι απόψεις διίστανται. Κάποιοι υποστηρίζουν πως οι Ευρωπαίοι πρέπει άμεσα να προσεγγίσουν και να εντάξουν την Τουρκία στην ΕΕ τώρα που δεν έχει προλάβει να ισχυροποιηθεί και δεν έχει αποκτήσει ακόμη στενούς δεσμούς με τα ισλαμικά κράτη της Μέσης Ανατολής. Άλλοι υποστηρίζουν πως η Τουρκία δεν πρέπει να ενταχθεί στην ΕΕ γιατί διαφέρει από τα υπόλοιπα κράτη με βάση χρόνιες ιστορικές, εθνολογικές και θρησκευτικές διαφορές. Το μόνο βέβαιο είναι πως η Τουρκία έχει πολύ δρόμο να κάνει ακόμα για να καταφέρει να εισχωρήσει στην ΕΕ. Βασικό ζήτημα (για εμάς) είναι η αναγνώριση της Κύπριακής Δημοκρατίας. Με λίγα λόγια, η Τουρκία απαιτεί από ένα κράτος-μέλος να μην διεκδικεί την οντότητά του! Επίσης, πρέπει να κατευνάσουν οι εσωτερικές διαμάχες και να υπάρξει ενίσχυση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα. Πάντως, ακόμα κι αν όλα αυτά συμβούν, δύσκολα οι Ευρωπαίοι θα δεχθούν να ανοίξουν τα σύνορά τους σε εκατομμύρια Τούρκους εργάτες να μετακινηθούν ελεύθερα εντός ΕΕ. Ήδη, οι Τούρκοι αποτελούν τη μεγαλύτερη μεταναστευτική εθνοτική ομάδα της Ευρώπης, ενώ οι Γάλλοι ακόμα “μετανιώνουν” για την ένταξη της Πολωνίας και τους “Πολωνούς υδραυλικούς” που δέχτηκαν στη χώρα τους…

Εν κατακλείδι, ο Ερντογάν και ο Νταβούτογλου προσπαθούν να χτίσουν μια ευρωπαϊκή χώρα ισλαμικού τύπου. Μια χώρα ισχυρή και με μεγάλη έκταση, αλλά πολλά ανόμοια χαρακτηριστικά στον πληθυσμό της. Οραματίζονται να δημιουργήσουν έναν “γίγαντα”. Στο μέλλον και στην πράξη θα αποδειχτεί αν αυτός ο “γίγαντας” είναι ισχυρός ή έχει γυάλινα πόδια…

Read more...

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης

Η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης είναι Περιβαλλοντική Μη Κυβερνητική Οργάνωση πανελλήνιας εμβέλειας, η οποία δραστηριοποιείται για την προστασία του Ελληνικού φυσικού περιβάλλοντος συνεχώς από το 1951. Έχει ως αποστολή της να ενημερώνει και να ευαισθητοποιεί τόσο τους Έλληνες όσο και αυτούς που αγαπούν την Ελλάδα για τη φυσική κληρονομιά της χώρας μας και να προχωρεί σε δράσεις για τη προστασία της. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι υπέγραψε για λογαριασμό της χώρας μας τη Συνθήκη του Ραμσάρ για τους υγροτόπους, πρωτοστάτησε στη δημιουργία Εθνικών Δρυμών και στην προστασία φυτών, ζώων, βιοτόπων.

Σήμερα δραστηριοποιείται σε τέσσερις άξονες: περιβαλλοντική εκπαίδευση, προγράμματα προστασίας της φύσης, παρεμβατική προστασία και γενικότερη ευαισθητοποίηση του κοινού. Για να επιτελέσει την αποστολή της βασίζεται σε εκτεταμένο δίκτυο επιστημόνων και εθελοντών. Η οικονομική της στήριξη προέρχεται από τις συνδρομές και δωρεές μελών, χορηγίες ιδρυμάτων και επιχειρήσεων και, για συγκεκριμένα προγράμματα προστασίας της Φύσης, κρατική και διακρατική οικονομική ενίσχυση.

Η ΕΕΠΦ εκπροσωπεί στην Ελλάδα το Ίδρυμα για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (FEE) και το Centre Naturopa του Συμβουλίου της Ευρώπης. Είναι επίσης μέλος σημαντικών διεθνών περιβαλλοντικών οργανισμών: IUCN, EEB, ECNC, EUCC και άλλων. Συνεργάζεται στενά με άλλες Ελληνικές Περιβαλλοντικές ΜΚΟ σε κοινούς στόχους, καθώς και με φορείς του Δημοσίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Για το έργο της έχει τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών, το Συμβούλιο της Ευρώπης και το Ίδρυμα Ford.

Ως εκπρόσωπος του FEE, είναι ο Εθνικός χειριστής του διεθνούς προγράμματος “Γαλάζιες Σημαίες”, για την προστασία των οργανωμένων παραλιών και των τουριστικά ανεπτυγμένων ακτών της χώρας μας. Χειρίζεται το διεθνές αυτό πρόγραμμα στην Ελλάδα από το 1992. Η “Γαλάζια Σημαία”, σύμβολο ποιότητας, απονέμεται με αυστηρά κριτήρια σε παράκτιους Δήμους ή ξενοδοχειακές μονάδες που διαχειρίζονται οργανωμένες ακτές και μαρίνες. Το πρόγραμμα στοχεύει σε καθαριότητα θάλασσας και ακτής, ασφάλεια και σωστές υπηρεσίες προς λουόμενους και επισκέπτες, περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και ενεργό προστασία του παράκτιου χώρου. Το 2010, απονεμήθηκαν στην Ελλάδα 430 “Γαλάζιες Σημαίες” για 421 ακτές και 9 μαρίνες, που την κατέταξαν 2η στον κόσμο. Επίσης, από το 2009, διαχειρίζεται και το ειδικό διεθνές πρόγραμμα “The Green Key”, που αποδίδει το ομώνυμο σήμα οικολογικής ποιότητας (eco-label) σε επιχειρήσεις του Τουριστικού τομέα. Κατά την πρώτη, πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος αυτού, βραβελυτηκαν με το Green Key 52 ξενοδοχειακές μονάδες από όλη την Ελλάδα.

Προσφέρει από το 1972 στην Εκπαιδευτική Κοινότητα πέντε διαχρονικά Προγράμματα-Πανελλήνια Δίκτυα- Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, εγκεκριμένα από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας, δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. Στα δίκτυα αυτά συμμετείχαν τη σχολική χρονιά 2008-2009 περίπου 1.500 σχολεία (Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια) από όλη την Ελλάδα. Σε κάθε δίκτυο Π.Ε. εκδίδεται και παρέχεται δωρεάν στην εκπαιδευτική κοινότητα το κατάλληλο ενημερωτικό και εκπαιδευτικό υλικό, καθώς και η συνεχής υποστήριξη με πληροφορίες ή συμβουλές. Στα δίκτυα αυτά προσφέρουν εθελοντικώς την πολύτιμη συνεργασία τους περί τους 150 Εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, είτε ως μέλη των Συντονιστικών Επιτροπών, είτε ως υπεύθυνοι για την κάθε σχολική ομάδα.

Η ‘Προστασία Φύσης’ έχει χειριστεί, μόνη ή σε συνεργασία με άλλες περιβαλλοντικές ΜΚΟ πανελλήνιας εμβέλειας, διάφορα προγράμματα προστασίας της φύσης. Η ‘Προστασία Φύσης’ εκδίδει το 64σέλιδο τριμηνιαίο περιοδικό “Η Φύση”, που περιέχει ποικιλία επίκαιρων άρθρων για θέματα φυσικού περιβάλλοντος, καθώς και αναφορές στις δραστηριότητές της. Για τους εκπαιδευτικούς και μαθητές, εκδίδει το περιοδικό “Το Φυλλαράκι”. Εκδίδει επίσης βιβλία για τη Φύση, newsletters προγραμμάτων και άλλα ενημερωτικά έντυπα. Οργανώνει ενημερωτικές εκδρομές για μέλη και φίλους της Εταιρίας σε περιοχές με ενδιαφέρον φυσικού περιβάλλοντος, καθώς και διαλέξεις ή άλλες εκδηλώσεις με ενημερωτικό, περιβαλλοντικό περιεχόμενο. Στα ιδιόκτητα γραφεία της, στο κέντρο της Αθήνας, προσφέρει, σε κάθε ενδιαφερόμενο, τη χρήση αρκετά εκτεταμένης βιβλιοθήκης για θέματα περιβάλλοντος.

Έχει επίσης καθιερώσει το Βραβείο «Βύρωνα Αντίπα», το οποίο απονέμεται σε άτομο ή μη κρατική οργάνωση που έχει συμβάλει αποτελεσματικά, διαχρονικά και με ανιδιοτέλεια στην προστασία της Ελληνικής φύσης και του περιβάλλοντος. Ανάμεσα στους βρβαευμένους των περασμένων ετών αναφέρονται ο κ. Μιχαήλ Δεκλερής, τ. Πρόεδρος του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ, ο Δήμαρχος Τήλου, ο φιλέλλην φυσιοδίφης και συγγραφέας Hellmut Bauman, η οργάνωση περίθαλψης αγρίων πτηνών ‘Αλκυόνη’, οι περιβαλλοντικές ΜΚΟ ‘Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ορνιθολόγική και WWF Ελλάς, η ‘Φιλοδασική Ένωση Αθηνών’, ο κ. .Luc Hoffman, ιδρυτής και Πρόεδρος της Εταιρείας Προστασίας Πρεσπών κ.α.

Περισσότερες πληροφορίες

Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης

Νίκης 20, 105 57 Αθήνα

Τηλ.:  2103224944, 2103314563

Fax:  2103225285

e-mail:  info@eepf.gr

http://www.eepf.gr

Read more...

Εντυπώσεις από το 5ο Παγκόσμιο Συνέδριο Νεολαίας 2010

Στην Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, την Κωνσταντινούπολη, πραγματοποιήθηκε φέτος το καλοκαίρι το 5^ο Παγκόσμιο Συνέδριο Νεολαίας. Προσωπικά, είχα την τύχη και την τιμή να εκπροσωπώ τη χώρα μας σε αυτό το μεγάλο γεγονός για την παγκόσμια νεολαία!

Η σειρά Παγκοσμίων Συνεδρίων Νεολαίας γεννήθηκε το 1997, μετά την απογοήτευση της συνεδρίασης Rio +5, όπου κυβερνήσεις και οργανισμοί συναντήθηκαν για να συζητήσουν την πρόοδο που είχει σημειωθεί από την αρχική Διάσκεψη του Ρίο. Το 1ο Συνέδριο πραγματοποιήθηκε στη Χαβάη τον Οκτώβριο του 1999, με τίτλο: Συνέδριο Νέων για τη νέα Χιλιετία (Millennium Young People’s Congress). Το βασικό μήνυμα του εν λόγω πρώτου συνεδρίου ήταν: “Οι νέοι άνθρωποι θέλουν να είναι ενεργοί στην ανάπτυξη, όχι απλά οι δικαιούχοι της αναπτυξιακής συνδρομής που προσφέρεται από τους άλλους ...” Σε όλα τα μεταγενέστερα Συνέδρια -στο Μαρόκο το 2003, τη Σκωτία το 2005 και το Κεμπέκ του Καναδά το 2008- συζητήθηκε έναν κύριο ερώτημα: “Ποιοί είναι οι πιο αποτελεσματικοί τρόποι ώστε οι κυβερνήσεις, ο ΟΗΕ και οι λοιποί οργανισμοί αναπτυξιακής συνδρομής να μπορούν να χρησιμοποιήσουν το απίστευτο ταλέντο, την ενέργεια και ιδεαλισμό των νέων στην κοινή προσπάθεια τους να κάνουν τη φτώχεια παρελθόν με βιώσιμο τρόπο και την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων του ΟΗΕ για τη νέα Χιλιετία;”

Φέτος, στο Παγκόσμιο Συνέδριο Νεολαίας συμμετείχαν περισσότεροι από 1000 νέοι από 147 χώρες του κόσμου! Το συνέδριο κατάφερε να φέρει σε επαφή όλους αυτούς τους νέους από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των νέων ακτιβιστών, των νέων δημοσιογράφων, των νέων εκπαιδευτικών, των νέων καλλιτεχνών και των νέων επιχειρηματιών. Οι σύνεδροι είχαν την ευκαιρία να συναντήσουν πολλούς από τους ειδικούς της ανάπτυξης, ακαδημαϊκούς, πολιτικούς, καλλιτέχνες και διπλωμάτες σε συζητήσεις, εργαστήρια και συνελεύσεις έλαβαν τόπο κατά τη διάρκεια του συνεδρίου!

Μερικοί από τους στόχους και τους σκοπούς του 5^ου Παγκοσμίου Συνεδρίου Νεολαίας ήταν η προώθηση της ανάπτυξης υπό την ηγεσία της νεολαίας για την επίλυση μερικών σοβαρών παγκοσμίων προβλημάτων, η ενθάρρυνση και ενδυνάμωση της παγκόσμιας συνεργασίας των νέων, η καλλιέργεια δεξιοτήτων για την προώθηση της βιώσιμης επιχειρηματικότητας, καθώς και να υποστηριχθεί η ώθηση για την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας. Όμως, το Παγκόσμιο Συνέδριο Νεολαίας δεν είναι μια συνηθισμένη συνδιάσκεψη μόνο. Είναι γιορτή, κατάρτιση, πρόγραμμα ανάπτυξης και διαπολιτισμικός και διαθρησκευτικός διάλογος ταυτόχρονα. Προωθεί τον παγκόσμιο διάλογο και τη συνεργασία της νεολαίας με δραστηριότητες όπως φεστιβάλ, εκθέσεις, έργα δράσης, κοινωνικά προγράμματα, πολιτιστικές εκδηλώσεις και εργαστήρια δεξιοτήτων.

Από τις εργασίες αυτού του συνεδρίου θα συνταχθεί σύντομα το Istanbul Action Plan, ένα παγκόσμιο πλάνο δράσης που θα παρουσιαστεί στον ΟΗΕ και τους υπουργούς νεολαίας όλων των χωρών του κόσμου στην Παγκόσμια Διάσκεψη Νεολαίας στο Μεξικό! Άλλωστε, η προσφορά του συνεδρίου στη νεολαία είναι τεράστια. Άνοίξε νέους δρόμους επικοινωνίας και έχτισε γέφυρες συνεργασίας μεταξύ των νέων σε παγκόσμιο επίπεδο. Πολλές επαφές και γνωριμίες που ξεκίνησαν στην Κωνσταντινούπολη θα καταλήξουν σε διεθνή projects ανάπτυξης στο μέλλον, αφού πολλά από τα προβλήματα είναι κοινά.

Η επόμενη επίσημη συνάντηση ανάμεσα στους νέους ηγέτες έχει οριστεί για το 2012 στο 6^ο Παγκόσμιο Συνέδριο Νεολαίας που θα πραγματοποιηθεί στη Βραζιλία! Μέχρι τότε όλοι θα ασχοληθούν σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο για την επίτευξη της ανάπτυξης και την ενίσχυση του ρόλου της νεολαίας. Όλα αυτά στα πλαίσια του Διεθνούς Έτους Νεολαίας που ξεκίνησε στις 12 Αυγούστου. Η ευκαιρία για τη νεολαία είναι τεράστια και δεν πρέπει να πάει χαμένη…

Read more...

Η βάση του 10 και οι βάσεις του προβλήματος

Με τίτλους, όπως “ΣΟΚ έχει προκαλέσει η ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής στις πανεπιστημιακές σχολές”, υποδέχτηκαν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης την ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής στις πανεπιστημιακές σχολές ύστερα από την κατάργηση της βάσης του δέκα! Παρουσιαστές ειδήσεων και δημοσιογράφοι έδειχναν και διατυμπάνιζαν σε όλους τους τόνους πως είναι “σοκαρισμένοι” από την είσοδο μαθητών σε ανώτατες σχολές με βαθμούς επτά, οκτώ ή ακόμα και κάτω από τη μονάδα… Θεωρούν μάλιστα απαξίωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αυτή την εξέλιξη!

Ως εδώ όλα καλά και οι μεγαλοδημοσιογράφοι δείχνουν να “ανησυχούν” για το μέλλον της νεολαίας του τόπου αλλά και της παιδείας στη χώρα μας. Δυστυχώς, όμως η πραγματικότητα είναι πέρα για πέρα διαφορετική και δεν προβάλλεται!

Πρώτα απ’ όλα, κανείς δεν αναφέρει πως οι βάσεις είναι κάθε χρόνο μεταβλητές, αφού τα θέματα και οι προτιμήσεις των υποψηφίων μεταβάλλονται. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως οι βάσεις μπορούν να καθοριστούν σύμφωνα με τις “επιθυμίες” των εξεταστών και φυσικά του Υπουργείου Παιδείας. Το ότι φέτος τόσοι μαθητές δεν πέρασαν τη “βάση” δεν σημαίνει απαραίτητα πως είναι χειρότεροι στις επιδόσεις από τους περσινούς υποψηφίους… Είναι γενικώς αποδεκτό πως όσο διάστημα υπήρχε η βάση, τα θέματα ήταν πιο βατά για τους μαθητές με στόχο να κατορθώσουν να “πιάσουν” το 10 και δυσκόλευαν για όσους στόχευαν ψηλότερα. Έτσι και οι μαθητές περνούσαν το 10 δείχνοντας πως κατέχουν καλό επίπεδο μόρφωσης και κενές θέσεις δεν έμεναν στα ΤΕΙ… Για να γίνει κατανοητό όλο αυτό μπορούμε να φανταστούμε σε μια εξεταστική περίοδο πανελλαδικών όλα τα θέματα να είναι εξωπραγματικής δυσκολίας για τους μαθητές και όλοι να γράψουν κάτω από τη βάση. Τότε, η Ιατρική αντί για 19.000 μόρια θα έχει 8.000 χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι μελλοντικοί γιατροί ήταν κατωτάτου επιπέδου και δεν άξιζαν την εισαγωγή τους…

Οι επιλογές των υποψηφίων είναι ένας άλλος παράγοντας που επηρεάζει τις βάσεις. Ακλόνητες φαίνεται πως βρίσκονται οι “παραδοσιακές σχολές κύρους” όπως η Ιατρική, η Νομική και οι σχολές Μηχανικών που διατηρούνται σε υψηλό επίπεδο παρά την ανεργία που μαστίζει τους απόφοιτούς τους. Άλλωστε στην Ελλάδα οι μισοί γονείς θέλουν να δουν τα παιδιά τους γιατρούς και οι άλλοι μισοί δικηγόρους… Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει και ο τόπος του εκπαιδευτικού ιδρύματος. Δεν είναι τυχαίο πως τα πιο χαβηλόβαθμα ΑΕΙ και ΤΕΙ βρίσκονται στην περιφέρεια, ενώ τα αντίστοιχα της Αθήνας έχουν πολύ υψηλότερες βάσεις! Σχεδόν όλοι θέλουν να σπουδάσουν στον τόπο διαμονής τους και αν αναλογιστούμε πως στην Αττική ζει ο μισός πληθυσμός της χώρας τότε γίνεται εύκολα κατανοητό πως τα πανεπιστήμια του λεκανοπεδίου ασφυκτιούν! Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη περίοδο, οι φοιτητές προσπαθούν να μειώσουν τα έξοδά τους και η λύση του “κοντινού” πανεπιστημίου μοιάζει περισσότερο επιτακτική από οποτεδήποτε άλλοτε.

Άλλος ένας από τους παράγοντες διαμόρφωσης των βάσεων είναι και οι προσφερόμενες θέσεις στο εκάστοτε τμήμα. Δεν είναι δυνατόν στα τμήματα “Γεωτεχνολογίας & Περιβάλλοντος” του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας στην Κοζάνη που ήταν το τελευταίο στην κατάταξη των μορίων να προσφέρονται 240 θέσεις από τις οποίες καλύπτονται οι 210 και στους Μηχανολόγους Μηχανικούς του ΑΠΘ να προσφέρονται μόλις 72 θέσεις… Είναι λογικό περισσότεροι μαθητές να επιθυμούν να σπουδάσουν μηχανολόγοι μηχανικοί στη Θεσσαλονίκη απ’ ότι γεωτεχνολογία στην Κοζάνη. Σίγουρα αν αυτά τα ΤΕΙ πρόσφεραν 70-80 θέσεις, η βάση τους θα ήταν αρκετά μόρια πάνω από τη βάση και δεν θα εγείρονταν τα διάφορα ζητήματα!

Όπως και να έχει, όμως, καλό είναι να υπάρχουν αρκετές θέσεις για αυτούς που επιθυμούν να σπουδάσουν. Άλλωστε η εισαγωγή σε κάποια σχολή δεν σημαίνει απαραίτητα και συνέχιση ή περάτωση των σπουδών. Και πιστεύω πως είναι προτιμότερο αυτοί που συγκεντρώνουν κάτω από 10.000 μόρια να εισάγονται σε ελληνικά ΤΕΙ παρά να σπουδάζουν σε αμφιβόλου ποιότητας βαλκανικά και ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και να επιστρέφουν στη χώρα μας μετά από 3-4 χρόνια ως γιατροί ή μηχανικοί ζητώντας επαγγελματικά δικαιώματα και αποκατάσταση… Επίσης, αυτή η απαξίωση του ελληνικού πανεπιστημίου από τους μεγαλοδημοσιογράφους δεν μπορεί να θεωρηθεί εντελώς τυχαία, αφού τα μέσα στα οποία εργάζονται χρηματοδοτούνται για να προβάλλουν καθημερινώς τα ιδιωτικά κολλέγια και ΙΕΚ της χώρας μας. Κι όπως όλοι ξέρουμε, οι Έλληνες μεγαλοδημοσιογράφοι δεν είναι οι πιο “αθώοι” και “αμερόληπτοι”…

Είναι γεγονός πως αλλαγές πρέπει να υπάρξουν στο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά και στα πανεπιστήμια. Η κατεύθυνση, όμως, που προωθείται από τους “βαρόνους” των media είναι εντελώς λανθασμένη. Ας φτιάξουμε σχολεία σύγχρονα (σε εξοπλισμό και νοοτροπία) για τη νεολαία, ας καταρτίζονται επαρκώς οι εκπαιδευτικοί, ας αυξηθεί η χρηματοδότηση για την Παιδεία και γενικότερα ας αποκτήσει ο θεσμός της Παιδείας τη θέση που του πρέπει στην κοινωνία και μετά μπορούμε να συζητήσουμε για κλείσιμο χαμηλόβαθμων ΤΕΙ! Άλλωστε, αν του χρόνου τα θέματα είναι γελοία και γράφουν όλοι πάνω από 15 και οι βάσεις των πιο χαμηλόβαθμων ΤΕΙ εκτιναχθούν στα 15.000 μόρια όλα τα φετινά τους επιχειρήματα θα καταρρεύσουν! Ο αποπροσανατολισμός του κοινού που επιχειρείται τις τελευταίες μέρες είναι σκανδαλώδης. Ας κοιτάξουμε επιτέλους τα πραγματικά προβλήματα της Παιδείας και της κοινωνίας και ας αφήσουμε τα στατιστικά για τους ειδικούς του είδους…

Read more...

Παγκόσμιο Έτος Νεολαίας

Στις 18 Δεκεμβρίου 2009, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ εξέδωσε το ψήφισμα A/RES/64/134 ανακηρύσσοντας το έτος που αρχίζει στις 12 Αυγούστου 2010 ως “Παγκόσμιο Έτος Νεολαίας: Διάλογος και αμοιβαία κατανόηση”. Το Έτος θα συμπέσει με την 25η επέτειο του πρώτου Παγκόσμιου Έτους Νεολαίας το 1985 με θέμα τη συμμετοχή, την ανάπτυξη και την ειρήνη. Το Παγκόσμιο Έτος σχετίζεται με την προώθηση της πλήρους και αποτελεσματικής συμμετοχής της νεολαίας σε όλες τις πτυχές της κοινωνίας. Ενθαρρύνει όλους τους τομείς της κοινωνίας να ενεργήσουν σε συνεργασία με τη νεολαία και τις οργανώσεις νεολαίας, ώστε να κατανοήσουν καλύτερα τις ανάγκες και τις ανησυχίες τους και να αναγνωρίσουν την συνεισφορά που μπορούν να έχουν στην κοινωνία.

Στο ψήφισμά του, ανακηρύσσοντας το Έτος, η Γενική Συνέλευση κάλεσε τις κυβερνήσεις, την κοινωνία των πολιτών, τα άτομα και τις κοινότητες σε όλο τον κόσμο να στηρίξουν τις δραστηριοτήτων σε τοπικό και διεθνές επίπεδο για τον εορτασμό του γεγονότος. Το Έτος έχει ως στόχο να ενθαρρύνει τον διάλογο και την κατανόηση μεταξύ των γενεών και την προώθηση των ιδεωδών της ειρήνης, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, καθώς και την αλληλεγγύη. Θα ενθαρρύνει τους νέους να αφοσιωθούν στην προώθηση της προόδου, συμπεριλαμβανομένης της επίτευξης των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας του ΟΗΕ, οι οποίοι επιδιώκουν να μειώσει μια σειρά από κοινωνικά δεινά, που κυμαίνονται από την ακραία φτώχεια και την πείνα ως την μητρική και παιδικής θνησιμότητα και την έλλειψη πρόσβασης σε εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη. Όλα αυτά μέχρι το 2015…

Η επιλογή της ημερομηνίας για την έναρξη του Παγκοσμίου Έτους Νεολαίας μόνο τυχαία δεν είναι! Η 12η Αυγούστου έχει καθιερωθεί από τον ΟΗΕ ως η Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας. Όπως φαίνεται ο ΟΗΕ έχει διαπιστώσει τον βαρύνοντα ρόλο που καλείται να παίξει η νεολαία στο μέλλον του πλανήτη και αυτό το καλοκαίρι θα διεξαχθούν το 5^ο Παγκόσμιο Συνέδριο Νεολαίας στην Κωνσταντινούπολη και η Παγκόσμια Διάσκεψη Νεολαίας στο Μεξικό. Άλλωστε, οι προθέσεις του ΟΗΕ αντικατοπτρίζονται πλήρως στα λόγια του Γενικού Γραμματέα του Ban Ki-moon: “Η νεολαία αξίζει την πλήρη αφοσίωσή μας –καθολική πρόσβαση στην εκπαίδευση, πλήρη υγειονομική περίθαλψη, ευκαιρίες απασχόλησης, οικονομικές εξυπηρετήσεις και πλήρη συμμετοχή στην κοινωνική ζωή.”

Το πλαίσιο του ΟΗΕ για το Παγκόσμιο Έτος Νεολαίας επικεντρώνεται σε τρεις βασικούς τομείς. Η πρόοδος που θα επιτευχθεί κατά το Έτος (Αύγουστος 2010-Αύγουστος 2011) σε καθέναν από αυτούς τους τομείς θα θέσει τα θεμέλια για την περαιτέρω εργασία στην ανάπτυξη της νεολαίας, συμπεριλαμβανομένης της εφαρμογής του Παγκόσμιου Προγράμματος Δράσης για τη Νεολαία και την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας.

Πρώτος τομέας είναι η ευαισθητοποίηση των νέων και μπορεί να επιτευχθεί:

• με αύξηση της αναγνώρισης της ανάπτυξης της νεολαίας ως έξυπνη επένδυση στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα
• με την αναγνώριση της προσφοράς των νέων στην εθνική και κοινωνική ανάπτυξη, καθώς και στην επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας
• με προώθηση της κατανόησης των ανισοτήτων μεταξύ των νέων και πως ανταποκρίνεται αποτελεσματικά στις ανάγκες των μειονεκτούντων
• με προώθηση της έρευνας και της ανάπτυξης γνώσεων για τη νεολαία για την καλύτερη ενημέρωση ως προς τις πολιτικές για τη νεολαία και αντίστοιχα προγράμματα

Δεύτερος τομέας είναι η κινητικότητα και η συμμετοχή των νέων και μπορεί να επιτευχθεί:

•     με τη θεσμοθέτηση μηχανισμών για τη συμμετοχή των νέων στη διαδικασία λήψης αποφάσεων
•     με στήριξη των οργανώσεων που τελούν υπό την ηγεσία της νεολαίας, καθώς και πρωτοβουλιών για την ενίσχυση της συμβολής τους στην κοινωνία
•      με την ενίσχυση των δικτύων και συνεργασιών μεταξύ των κυβερνήσεων, των οργανώσεων που τελούν υπό την ηγεσία της νεολαίας, της ακαδημαϊκής κοινότητας, των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, του ιδιωτικό τομέα, των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών, για την ενίσχυση των δεσμέυσεων και της υποστήριξης για την ολιστική ανάπτυξη νεολαίας

Τρίτος τομέας είναι οι συνδέσεις και το “χτίσιμο γεφυρών” και μπορεί να επιτευχθεί:

•      με την προώθηση αλληλεπιδράσεων της νεολαίας, των δικτύων και των συνεργασιών μεταξύ των πολιτισμών
•      με την ενδυνάμωση και τη στήριξη της νεολαίας ως παράγοντα της κοινωνικής ένταξης και ειρήνης

Για να επιτευχθούν όλοι αυτοί οι στόχοι και να προοδεύσει η τοπική και παγκόσμια κοινωνία θα πρέπει οι νέοι να συμμετέχουν ενεργά σε διάφορες σχετικές δραστηριότητες, να ερευνούν, να μαθαίνουν… Φανταστείτε έναν ολόκληρο χρόνο όπου ο καθένας από όλους τους κοινωνικούς τομείς μπορεί να συμμετέχει στο διάλογο για τα θέματα της νεολαίας, ένα έτος που όλοι ακούν με σεβασμό και μιλούν με αξιοπρέπεια. Αυτός είναι ο χρόνος μας για να βρούμε, να προσδιορίσουμε και να κάνουμε τη φωνή μας να ακουστεί. Άλλωστε, το σλόγκαν του Έτους είναι: “Το έτος μας, η φωνή μας”. Το Παγκόσμιο Έτος Νεολαίας είναι αυτή η ευκαιρία. Ας μην την σπαταλήσουμε!

Read more...

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: WWF

Παγκόσμια δράση

Το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση ή WWF όπως είναι γνωστό, είναι διεθνής μη κυβερνητικός οργανισμίος για την διατήρηση, έρευνα και αποκατάσταση του περιβάλλοντος. Είναι ο μεγαλύτερος οργανισμός προστασίας και αποκατάστασης του περιβάλλοντος, με περισσότερα από 5 εκατομμύρια μέλη παγκοσμίως, με παρουσία σε περισσότερες από 90 χώρες και υποστηρίζοντας 100 προγράμματα διατήρησης και αποκατάστασης του περιβάλλοντος σε ολόκληρο τον κόσμο. Αποτελεί επίσης φιλανθρωπία, με περίπου το 9% της χρηματοδότησής του να προέρχεται από εθελοντικές δωρεές από ιδιώτες και επιχειρήσεις.

Αποστολή του οργανισμού είναι "να σταματήσει και να αντιστρέψει την καταστροφή του περιβάλλοντός μας". Σήμερα, μεγάλο μέρος από την προσπάθειά του επικεντρώνεται στην διατήρηση των τριών βιωμάτων που περιλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας βιοποικιλότητας, τα δάση, τα οικοσυστήματα γλυκού νερού, τους ωκεανούς και τις ακτές. Παράλληλα ασχολείται με την προστασία των απειλούμενων ειδών, τη μόλυνση του περιβάλλοντος και την κλιματική αλλαγή.

Ο οργανισμός ιδρύθηκε ως φιλανθρωπικό ταμείο στις 11 Σεπτεμβρίου 1961, στην πόλη Morges της Ελβετίας, με το όνομα Παγκόσμιο Ταμείο Άγριας Φύσης (World Wildlife Fund). Αποτέλεσε πρωτοβουλία των Julian Huxley και Max Nicholson, οι οποίοι είχαν τριανταετή εμπειρία στο να φέρνουν σε επαφή προοδευτικούς διανοούμενους με μεγάλες επιχειρήσεις δια μέσω της δεξαμενής σκέψης Πολιτικού και Οικονομικού Σχεδιασμού (Political and Economic Planning think tank).

Στο ιδρυτικό καταστατικό του, ο οργανισμός ανέφερε ότι η αρχική αποστολή του ήταν η "διατήρηση της παγκόσμιας χλωρίδας, πανίδας, των δασών, του τοπίου, του νερού, του εδάφους και άλλων φυσικών πόρων μέσω της διαχείρισης της γης, την έρευνα και τη δημοσιότητα, το συντονισμό των προσπαθειών, τη συνεργασία με κάθε ενδιαφερόμενο μέλος και με όλους τους άλλους κατάλληλους τρόπους".

Τα χρόνια που ακολούθησαν ο οργανισμός άνοιξε γραφεία και ξεκίνησε δράσεις ανά τον κόσμο. Ο αρχικός στόχος των δραστηριοτήτων του ήταν η προστασία των απειλούμενων ειδών. Καθώς περισσότεροι πόροι γίνονταν διαθέσιμοι, οι δράσεις του επεκτάθηκαν και σε άλλες περιοχές όπως η διατήρηση της βιολογικής ποικιλότητας, της βιώσιμης χρήσης των φυσικών πόρων, της μείωσης της μόλυνσης και της αλόγιστης κατανάλωσης.

Το 1986 ο οργανισμός άλλαξε την ονομασία του σε Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση (World Wide Fund for Nature), διατηρώντας τα αρχικά WWF, ώστε να απεικονίζει καλύτερα τον σκοπό των δράσεών του. Παρόλα αυτά, συνεχίζει να λειτουργεί με το αρχικό του όνομα στις ΗΠΑ και τον Καναδά.

Δράση στην Ελλάδα

Η δράση του στην Ελλάδα ξεκινά το 1969, είκοσι και πλέον χρόνια πριν τη σύσταση της εθνικής οργάνωσης WWF Ελλάς. Πρώτος σταθμός ήταν η αποκατάσταση του δάσους της Καισαριανής στον Υμηττό ενώ στη συνέχεια το WWF στήριξε το πρόγραμμα προστασίας των Πρεσπών.

Το 1990 ιδρύθηκε το WWF Ελλάς ως αυτόνομη εθνική οργάνωση από τον Λούκ Χόφμαν με την υποστήριξη του έλληνα αρχιτέκτονα Θύμιου Παπαγιάννη. Από τότε η οργάνωσή έχει υλοποιήσει περισσότερα από 90 προγράμματα πάντα με στόχο:

• την ενεργή προστασία και διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος
• τη διοργάνωση εκστρατειών ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών
• την τεκμηριωμένη παρέμβαση σε θέματα περιβαλλοντικής πολιτικής της χώρας
• την υλοποίηση προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και κατάρτισης.

Το WWF Ελλάς έχει τη νομική μορφή του Κοινωφελούς Ιδρύματος και η σύστασή του εγκρίθηκε με το από 11-1-1994 Προεδρικό Διάταγμα (ΦΕΚ Β’ 22/18-1-1994). Ως αυτόνομη εθνική οργάνωση, το WWF Ελλάς έχει το δικό του Διοικητικό Συμβούλιο.

Το σύστημα οικονομικής διαχείρισης της οργάνωσης είναι έτσι δομημένο ώστε αφενός να εγγυάται την χρηστή και αποτελεσματική διαχείριση των οικονομικών πόρων της οργάνωσης, και αφετέρου να εξασφαλίζει την μεγαλύτερη δυνατή διαφάνεια των οικονομικών στοιχείων. Για αυτό το λόγο ακολουθεί τα αυστηρότερα λογιστικά και διαχειριστικά πρότυπα, και υπόκεινται σε συνεχείς ελέγχους, τόσο εσωτερικούς όσο και από ανεξάρτητους οικονομικούς ελεγκτές (ορκωτοί λογιστές). Όλα τα οικονομικά στοιχεία της οργάνωσης είναι ανοικτά διαθέσιμα σε κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη ή φορέα, μέσω της οικονομικής διεύθυνσης και της μονάδας ανάπτυξης και διαχείρισης προγραμμάτων, οι οποίες και είναι αρμόδιες για τη διαχείριση των οικονομικών πόρων και την υλοποίηση των προγραμμάτων μας, αντίστοιχα.

Το WWF Ελλάς απασχολεί 60 μόνιμους συνεργάτες. Η έδρα της οργάνωσης είναι στην Αθήνα. Ωστόσο, μόνιμες ομάδες υπάρχουν στις οικολογικά σημαντικές περιοχές της Δαδιάς, της Πρέσπας, της Βόρειας Πίνδου και της Ζακύνθου. Για την υλοποίηση της πολύπλευρης δράσης της οργάνωσης συνδυάζουμε τη γνώση και την εμπειρία πολλών, διαφορετικών επαγγελμάτων και ειδικοτήτων: Περιβαλλοντολόγοι, βιολόγοι, δασολόγοι και νομικοί, αλλά και ειδικοί συνεργάτες από το χώρο των οικονομικών και της επικοινωνίας εργάζονται εντατικά για ένα ζωντανό πλανήτη!

Οι πραγματικοί όμως άνθρωποι του WWF Ελλάς είναι αυτοί που το υποστηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια ηθικά, με την εθελοντική τους προσφορά ή με την οικονομική τους ενίσχυση. Είναι οι 20.000 υποστηρικτές μας και οι 600 και πλέον ενεργοί εθελοντές μας.

Περισσότερες πληροφορίες

WWF Ελλάς

Φιλελλήνων 26, 10558 Αθήνα

Τηλ.: 2103314893

Fax: 2103247578

e-mail: support@wwf.gr

http://www.wwf.gr

Read more...