Παγκόσμιο Φόρουμ Δημοκρατίας 2014

Το Παγκόσμιο Φόρουμ Δημοκρατίας είναι μια ετήσια συνάντηση ηγετών, διαμορφωτών της κοινής γνώμης, ακτιβιστών της κοινωνίας των πολιτών, καθώς και εκπροσώπων των επιχειρήσεων, της ακαδημαϊκής κοινότητας και των μέσων ενημέρωσης για να συζητήσουν τις βασικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η δημοκρατία σε όλο τον κόσμο. Οι ιδέες και απόψεις που συγκεντρώνονται κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων του Φόρουμ προωθούνται στα όργανα Συμβουλίου της Ευρώπης και τους εταίρους του στον τομέα της δημοκρατίας και της δημοκρατικής διακυβέρνησης. Ο θεσμός ξεκίνησε το 2012 στο Στρασβούργο και φέτος (3-5 Νοεμβρίου) πραγματοποιήθηκε η 3η συνάντηση με 1500 συμμετέχοντες.

Είναι γεγονός πως η δημοκρατία σε όλο τον κόσμο δοκιμάζεται διαρκώς. Αυτό επηρεάζει έντονα τους νέους ανθρώπους! Η αποχή τους από τις εκλογικές διαδικασίες αυξάνεται, η συμμετοχή τους στους πολιτικούς θεσμούς μειώνεται, η δυσπιστία τους απέναντι στα μέσα ενημέρωσης κορυφώνεται, ενώ παράλληλα απορρίπτουν τις παραδοσιακές εφαρμογές της πολιτικής εξουσίας όλο και περισσότερο. Από την άλλη, οι νέοι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των λαϊκών κινημάτων που μάχονται τη διαφθορά και την εκλογική νοθεία σε πολλά κράτη! Για το λόγο αυτό, κεντρική θεματική του φετινού Φόρουμ αποτέλεσε η νεολαία. Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που το Φόρουμ ασχολείται ουσιαστικά με τους νέους και τα προβλήματά τους. Το 2012 πραγματοποιήθηκε η Συνέλευση Νεολαίας, κατά την οποία 170 νέοι συμμετέχοντες αντάλλαξαν εμπειρίες σχετικά με τις δημοκρατικές διαδικασίες στον τόπο τους και την εμπλοκή των νέων σε αυτές, προσδιόρισαν τις κυριότερες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι νέοι στην Ευρώπη σήμερα και αναζήτησαν πιθανούς τρόπους αντιμετώπισής τους, μοιράστηκαν καλές πρακτικές στον τομέα της νεολαίας και του ακτιβισμού, διατύπωσαν συγκεκριμένες συστάσεις σχετικά με το ρόλο και το χώρο των νέων στις δημοκρατικές διαδικασίες στην Ευρώπη και εξέτασαν πιθανούς τρόπους μελλοντικής συνεργασίας και δικτύωσης.

Φέτος, υπό τον τίτλο “Από τη συμμετοχή στην επιρροή: μπορεί η νεολαία να αναζωογονήσει τη δημοκρατία;”, έγινε προσπάθεια να βρεθούν τρόποι αύξησης της συμμετοχής των νέων στα κοινά εν μέσω οικονομικής κρίσης, καθώς και να συζητηθεί ο πραγματικός ρόλος της εκπαίδευσης στην ευημερία και ασφάλεια των κρατών, αλλά και ως εγγύηση εισόδου στην αγορά εργασίας που αυτή προσφέρει.

Κατά τη διάρκεια του Φόρουμ, παρουσιάστηκαν 21 “εργαστήρια” και 6 unconferences που ακολουθούσαν 4 κύριες θεματικές:

• Επηρεάζοντας τη γνώμη
• Επηρεάζοντας τη λήψη αποφάσεων
• Επηρεάζοντας τις πολιτικές
• Επηρεάζοντας τους θεσμούς

Τα “εργαστήρια” ουσιαστικά αποτελούν μικρές συνεδρίες εργασίας, στις οποίες γίνονται εισαγωγικές ομιλίες και ακολουθεί συζήτηση με τους παριστάμενους πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα, ενώ τα unconferences ακολουθούν μια ελεύθερη, ανοιχτή μορφή οργάνωσης που διαμορφώνεται από τους ίδιους τους συμμετέχοντες.

Φυσικά, από ένα τέτοιο Φόρουμ δεν μπορούν να λείψουν οι ομιλίες υψηλού επιπέδου. Κεντρικός ομιλητής της φετινής εκδήλωσης ήταν ο Jeremy Rifkin, Αμερικανός οικονομολόγος και ένας από τους πιο διακεκριμένους στοχαστές της εποχής μας. Στην ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ομιλία του ανέλυσε την κοινωνία του μηδενικού οριακού κόστους, η οποία πιστεύεται πως θα αποτελέσει το κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο στο μέλλον αντικαθιστώντας τον καπιταλισμό. Μια άλλη αξιόλογη παρουσία ήταν κι αυτή της καθηγήτριας Chantal Mouffe μεταξύ άλλων.

Τον κύριο ρόλο, όμως, στη φετινή διοργάνωση τον είχε η νεολαία! Το Συμβούλιο της Ευρώπης προσκάλεσε και φιλοξένησε στο Στρασβούργο περίπου 250 νέους από περισσότερες από 120 χώρες του πλανήτη. Εκεί συζήτησαν για τη δημοκρατία, τα προβλήματά της και τις καταστάσεις που αντιμετωπίζουν στη χώρα τους. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και μαζικότερη εκδήλωση νεολαίας που έχει διοργανώσει ως τώρα το Συμβούλιο της Ευρώπης, δίνοντάς της για πρώτη φορά παγκόσμια διάσταση και φέρνοντας τους νέους του κόσμου πιο κοντά στην Ευρώπη και τους θεσμούς της.

Μέχρι την επόμενη διοργάνωση (Νοέμβριος 2015), οι νέοι ακτιβιστές και δημοκράτες θα συνεχίσουν τις μάχες τους για την υπεράσπιση και εδραίωση της δημοκρατίας ο καθένας στον τόπο του. Όλοι όμως ελπίζουμε, σε ένα χρόνο από τώρα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε συνεχώς και το διαρκές έλλειμμα δημοκρατίας να έχουν εξαλειφθεί και να μιλήσουμε σε νέες βάσεις. Η πρόβλεψη αυτή φαντάζει πολύ αισιόδοξη αν αναλογιστούμε τις σημερινές συνθήκες όμως...

Read more...

Co-management in our local communities

Now that World Forum for Democracy is over, many young participants contacted me asking how they can become members of the Advisory Council on Youth and be part of the Council of Europe’s co-management system! For the Europeans it is an easy question to answer. But what happens with non-Europeans? This article aims mostly at them and will give an indirect answer to this question.

First of all, what is the so called “co-management” of the Council of Europe and what makes it special? During the World Forum for Democracy, the co-management was presented in an unconference and some sessions, but also during many informal discussions. So, co-management is a decision-making process that brings together both government officials who usually take decisions and youth representatives who work in the sector that is affected by these decisions.

How does co-management work particularly at the Council of Europe? It follows a very simple procedure: Thirty representatives of non-governmental youth organisations together with forty-nine government representatives come together to develop a common position on the priorities, annual/pluriannual objectives, the main budget envelopes and the necessary budget specifications of the youth sector as a whole, within the political and budgetary framework established by the Committee of Ministers of the Council of Europe.

More specifically:

• The Advisory Council on Youth (CCJ) is made up of 30 representatives from youth NGOs and networks who provide opinions and input on all youth sector activities. It also ensures that young people are involved in other activities of the Council of Europe.
• The European Steering Committee for Youth (CDEJ) brings together representatives of ministries and organisations responsible for youth matters from the 49 States Parties to the European Cultural Convention. It encourages closer co-operation between governments on youth issues and provides a forum for comparing national youth policies, exchanging best practices and drafting standard texts.
• The Joint Council on Youth (CMJ) brings the CDEJ and the Advisory Council together in a co-decision body which establishes the youth sector’s priorities, objectives and budgets.
• The Programming Committee on Youth (CPJ) is a subsidiary co-decision body made up of eight members each from the CDEJ and the Advisory Council. It establishes, monitors and evaluates the programmes of the European Youth Centres and of the European Youth Foundation.

As you can easily understand, only 30 young Europeans are selected every two years to be members of the Advisory Council on Youth. This means that thousands of active young people from Europe and other continents are “excluded” from the decision-making processes at high level. But what is the solution? Should these young people quit their efforts to create better societies? Should they wait for their chance every two years? These questions can be easily answered. They should propose and try to implement the co-management system in local or regional level! Imagine a city or region that the decisions are taken together by the politicians and young people. This could change a lot in our societies and mainstream youth issues into politics!

But we should take into account that there are many obstacles to plan and implement such a co-management system! We all face different realities and our societies have different structures. What works in Europe doesn’t mean that could work in Asia for example or vice versa. Even the Council of Europe’s co-management system faces many challenges and problems! One big challenge could be how to convince politicians to accept that they have to negotiate or parley with young people before taking decisions. Another big issue is how the young representatives are designated: should they be elected or selected? And who elects or selects them, and which are the criteria of selection? Obviously there is not a single answer to these queries...

Despite the difficulties, one should not get disappointed! This article is about inspiring people and not discouraging them. The practice of Council of Europe could be a kind of manual if we want to bring co-management into our own communities. Young people should take initiatives regardless they succeed or fail. Don’t forget that sometimes failures make us stronger and wiser. All in all, try to think globally and act locally!

“It always seems impossible until it’s done!”

Nelson Mandela

Read more...

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Άλλη Όψη

Η “Άλλη Όψη” είναι ένα σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, το οποίο συστάθηκε τον Ιούλιο του 2007 στη Θεσσαλονίκη. Βασική δράση της “Άλλης Όψης” είναι η οργάνωση και υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων για ανθρώπους με κινητική αναπηρία. Κύριος στόχος των εκπαιδευτικών προγραμμάτων είναι η απόκτηση υψηλότερου επιπέδου αυτονομίας των συμμετεχόντων με κινητική αναπηρία, μέσω της ομότιμης υποστήριξης και συστηματικής εξάσκησης.

Η ιδέα για τη δημιουργία της “Άλλης Όψης” προήλθε μέσα από τη γνωριμία μας με τη Σουηδική μη κερδοσκοπική οργάνωση Rekryteringsgruppen. Η οργάνωση Rekryterringsgruppen έχει εμπειρία 30 ετών στην οργάνωση και υλοποίηση τέτοιου είδους εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Στα πλαίσια της συνεργασίας, Σουηδοί εκπαιδευτές με αναπηρία και υποστηρικτικό προσωπικό, συμμετέχουν στα εκπαιδευτικά προγράμματα της “Άλλης Όψης” μεταφέροντας την πολυετή γνώση και εμπειρία τους. Παράλληλα, εκπαιδευτές με κινητική αναπηρία και υποστηρικτικό προσωπικό από την “Άλλη Όψη” συμμετέχουν σε εκπαιδευτικά προγράμματα στη Σουηδία ώστε να αποκτήσουν μεγαλύτερη εμπειρία.

Μέχρι σήμερα, η “Άλλη Όψη” έχει πραγματοποιήσει πέντε εκπαιδευτικά προγράμματα. Επιπλέον, από τα μέσα του 2010 η “Άλλη Όψη” διοργανώνει δράσεις για την προώθηση και ανάπτυξη του αθλήματος Ράγκμπι με Αμαξίδιο στην Ελλάδα. Το Ράγκμπι με Αμαξίδιο είναι ένα δυναμικό Παραολυμπιακό άθλημα που απευθύνεται αποκλειστικά σε ανθρώπους με τετραπληγία. Μέχρι πρότινος, ήταν ένα άγνωστο άθλημα στην Ελλάδα, όμως πλέον εξελίσσεται ταχέως προσελκύοντας μεγάλο ενδιαφέρον. Στα πλαίσια της δράσης πραγματοποιούνται τακτικές προπονήσεις της ομάδας Ράγκμπι με Αμαξίδιο στην Αθήνα, στους χώρους του Δημοτικού Γηπέδου Γλυφάδας. Η ανάπτυξη του αθλήματος Ράγκμπι με Αμαξίδιο αποτελεί τη νέα δράση της “Άλλης Όψης”. Ξεκίνησε στα μέσα του 2010 και εξελίσσεται ταχέως προσελκύοντας το ενδιαφέρον πολλών ανθρώπων. Σκοπός της συγκεκριμένης δράσης είναι να καλυφθεί το κενό της απουσίας του αθλήματος από τη χώρα μας. Το συναρπαστικό αυτό άθλημα είναι ιδιαίτερα δημοφιλές σε πολλές χώρες του κόσμου. Στην Ελλάδα, το άθλημα ήταν μέχρι πρότινος εντελώς άγνωστο, καθώς απουσίαζε τόσο σε επίπεδο συλλόγων όσο και εθνικής ομάδας.

Το Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα “Άλλη Όψη” είναι διάρκειας 13 ημερών και πραγματοποιείται σε χώρο που διαθέτει προσβάσιμες ξενοδοχειακές υποδομές και αθλητικές εγκαταστάσεις. Στο πρόγραμμα συμμετέχουν άνθρωποι με κινητική αναπηρία λόγω πάθησης ή βλάβης στο Νωτιαίο Μυελό, που έχουν αποκτήσει τετραπληγία (παράλυση στα χέρια και στα πόδια) ή παραπληγία (παράλυση μόνο στα πόδια). Το Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα “Άλλη Όψη” στελεχώνεται από εκπαιδευτές με κινητική αναπηρία και υποστηρικτικό προσωπικό. Το γεγονός ότι η εκπαίδευση πραγματοποιείται από εκπαιδευτές που έχουν οι ίδιοι κινητική αναπηρία είναι κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα. Πρόκειται για ανθρώπους που έχουν κατακτήσει υψηλό επίπεδο ανεξαρτησίας, οι οποίοι έχουν περάσει από ειδική εκπαίδευση, ώστε να μπορούν να μεταδίδουν όλη τη γνώση και εμπειρία τους στους συμμετέχοντες.

Το υποστηρικτικό προσωπικό αποτελείται από ανθρώπους διαφορετικών ειδικοτήτων, πολλοί από τους οποίους είναι εργοθεραπευτές, φυσικοθεραπευτές ή νοσηλευτές, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην εκπαίδευση ανθρώπων με κινητική αναπηρία. Όλοι και όλες εκπαιδεύονται δωρεάν σε ειδικά εντατικά σεμινάρια που διοργανώνει η «Άλλη Όψη», ώστε να μπορούν να υποστηρίξουν σωστά όλες τις καθημερινές προσωπικές ανάγκες των συμμετεχόντων κατά τη διάρκεια του εκπαιδευτικού προγράμματος. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα επικεντρώνεται στην εκμάθηση τεχνικών χειρισμού αναπηρικού καθίσματος, στην ενδυνάμωση και στη βελτίωση της φυσικής κατάστασης. Μεταξύ άλλων, οι συμμετέχοντες πραγματοποιούν δραστηριότητες όπως είναι το μπάσκετ και το ράγκμπι με αναπηρικό κάθισμα, το κολύμπι, η τοξοβολία, η ιππασία, η οδήγηση τετράτροχων μοτοσικλετών, το κανό και το τένις.

Από την αρχή της ίδρυσής της, η “Άλλη Όψη” συμμετέχει σε κοινωνικά δρώμενα στις τοπικές κοινωνίες. Ένας βασικός τρόπος παρέμβασης είναι η διοργάνωση βιωματικών δράσεων σε τοπικές κοινωνίες, μέσω των οποίων δίδεται η δυνατότητα σε καθημερινούς πολίτες οποιασδήποτε ηλικίας να αντιληφθούν το αναπηρικό κάθισμα ως αναγκαίο μέσο μετακίνησης και όχι ως φορέα στιγματισμού. Οι δράσεις αυτές πραγματοποιούνται είτε στα πλαίσια άλλων μεγαλύτερων διοργανώσεων (όπως στα πλαίσια του φεστιβάλ “Ευχαριστούμε που Ενοχλείτε”), είτε ως μεμονωμένες παρεμβάσεις στην τοπική κοινωνία (όπως η δράση στην πλατεία Κολινδρού με τίτλο “Κολινδρός με Άλλη Όψη”). Τέλος, η “Άλλη Όψη” προσκλήθηκε να παρουσιάσει τις δράσεις της στο TEDxThessaloniki το οποίο είναι ένα ετήσιο συνέδριο όπου παρουσιάζονται οι πλέον διαπρεπείς και πρωτοποριακές ιδέες.

Περισσότερες πληροφορίες:

Άλλη Όψη

Νίκης 53, 56431 Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης

Τηλ.:  2312201602

Fax:  2312203702

e-mail:  info@alli-opsi.gr

www.alli-opsi.gr

Read more...

Is Transnistria the new Crimea?

On October 18, Moldova suspended the broadcasts of Russian TV stations (Rossia-24, Channel One, NTV and Rossia-RTR) due to propaganda tools they use. This is not the first time in recent months that Moldova clashes with Russia. The reason isn't other than the Transnistria dispute.

Transnistria (or Pridnestrovian Moldavian Republic) is a landlocked state with limited recognition on the internationally recognized territory of Moldova in Eastern Europe. It is located between the River Dniester and the eastern Moldovan border with Ukraine. It covers an area of 4,163 km² and has a population of about 500,000 people. It has its own parliament (Supreme Council), president, government and currency. It is recognised only by three non-UN members (Abkhazia, Nagorno-Karabakh and South Ossetia) so far and together have established the “Community for Democracy and Rights of Nations”. Many analysts refer to Transnistria as a “black hole” or Europe’s last Soviet Bastion...

Even before the dissolution of the USSR, Transnistria declared its independence in September 1990. In March 1992 the Transnistria War broke out between this de facto sovereign state and the newly created Moldova. The pro-Transnistria forces didn’t wish to separate from the Soviet Union and were supported by the Russian 14th Army during the conflict. In September 2006 a referendum was held, the seventh since 1989. Voters were asked whether they approved the possibility of renouncing independence and potential future integration into Moldova, or alternatively independence and potential future integration into the Russian Federation. The vast majority (>95%) voted for Russia and against Moldova in both polls. Transnistrian officials wish for closer ties with Russia and even proposed to adopt the Russian flag alongside the current state flag and the Russian ruble as the state’s currency.

Transnistria is based on an anemic economy, which is frequently described as dependent on contraband, gunrunning and human trafficking. Russia’s financial support (mainly through external trade) is vital for its sustainability. This is why for about 24 years, the Transnistrian region -a “frozen conflict” zone nowadays- remains in the tug of war between Russia and the West regarding the control of Eastern Europe. It could be characterized as a less-importance “battleground” until the Crimean crisis and its annexation by Russia. During last April, the Supreme Council requested Russia to recognize the independence and sovereignty of the state -and apparently its future union with Russia!

This annexation scenario can be further supported if we take into account that a month prior the request, Romania and Ukraine’s new government signed an agreement to enhance military cooperation. It should be highlighted that during the Transnistria War, Romania was the only state to support and supply Moldova with equipment and armed forces. According to many experts, a Crimea-like annexation is not possible mainly because Transnistria is landlocked and surrounded by non-friendly states (Moldova, Ukraine). But they believe that a new unique “Transnistria scenario” is going to be implemented soon if Russia feels that loses the control in the region.

But Transnistria is not the only dispute on the territory of Moldova or in the region. Bessarabia, a historical region in Romania, Moldova and Ukraine is still claimed by Romania as part of Greater Romania. In addition, Autonomous Territorial Unit of Gagauzia in Moldova held a referendum in February where the majority of the voters opted for closer ties with Russia and for the independence of Gagauzia if Moldova chooses to join the EU...

While the conflict in Ukraine is still on-going today, the future of both Transnistria and the broader region remains unclear. Nobody can be totally sure if the current status quo will be kept or Transnistria will become the 86th federal subject of the Russian Federation! The Cold War games are not over and a new “Berlin wall” could be erected in Eastern Europe.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Open Society

Read more...

Ενεργοποιώντας τη νεολαία σε 24 ώρες

Στις 24 Οκτωβρίου η βρετανική εφημερίδα Guardian ανέλαβε μια σημαντική παγκόσμια πρωτοβουλία: τη διοργάνωση ενός 24ωρου παγκόσμιου μαραθωνίου στο twitter (tweetathon) με θέμα την ενεργοποίηση της νεολαίας υπό το hashtag #YouthEngage! Μέσα σε 24 ώρες διεξήχθησαν 24 μονόωρες διαδικτυακές συνομιλίες σε 24 διαφορετικές χώρες σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Η αρχή έγινε από τα νησιά Φίτζι στον Ειρηνικό ωκεανό και συνεχίστηκε μέχρι τις ΗΠΑ...

Μεταξύ 2 και 3 μμ (τοπική ώρα) ήταν η σειρά της Ελλάδας να παραλάβει τη σκυτάλη αυτού του ξεχωριστού tweetathon και με συντονιστές το Youthnet Hellas και την AIESEC να συμβάλλει στο δημόσιο διάλογο για την ενεργοποίηση της νεολαίας. Το μεγαλύτερο μέρος της συζήτησης επικεντρώθηκε στο έλλειμμα δημοκρατίας στη χώρα, καθώς και τις συνέπειες της υφιστάμενης οικονομικής κρίσης.

Ένα από τα πρώτα θέματα που τέθηκαν ήταν η μετάβαση των νέων στην αυτονομία. Η παρατεταμένη ύφεση και η υψηλή ανεργία έχουν οδηγήσει πολλούς νέους στην επιστροφή στην πατρική τους εστία. Μην έχοντας εργασιακές διεξόδους και επαρκή εισοδήματα, πολλοί νέοι σήμερα αναγκάζονται να ζουν με την οικογένειά τους για πολλά χρόνια με σημαντικές αρνητικές συνέπειες για την προσωπική και οικονομική τους αυτονομία. Ακόμα, επηρεάζεται άμεσα το επίπεδο ζωής τους και η ομαλή κοινωνική τους ένταξη.

Η υψηλή ανεργία στους νέους έχει οδηγήσει σε “διαρροή εγκεφάλων”! Η Ελλάδα χάνει συνεχώς χρήσιμο ανθρώπινο κεφάλαιο για το μέλλον και την ανάπτυξή της, αφού οι νέοι δεν έχουν επαρκή κίνητρα για να μείνουν στη χώρα και μεταναστεύουν. Παράλληλα, όσοι μένουν πίσω βρίσκονται αντιμέτωποι με αμφιβόλου ποιότητας επαγγελματικές θέσεις και θέσεις πρακτικής άσκησης. Δυστυχώς, τα εργαλεία που παρέχονται από τους ευρωπαϊκούς φορείς για την απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων δεν είναι ευρέως γνωστά και δεν χρησιμοποιούνται επαρκώς από το κοινό που στοχεύουν.

Οι νέοι χρησιμοποιώντας τα social media με σωστό σκοπό πρότειναν λύσεις στα τρέχοντα ζητήματα, ενώ αναφέρθηκαν και στην επιχειρηματικότητα. Παρ’ όλα αυτά, η γραφειοκρατία, τα διοικητικά εμπόδια και η έλλειψη επιχειρηματικών δεξιοτήτων και αντίστοιχης εκπαίδευσης, τούς αποτρέπουν από το να αναλάβουν επιχειρηματικά ρίσκα και να τολμήσουν να “επενδύσουν” στην Ελλάδα της κρίσης...

Όμως, δεν είναι μόνο η οικονομία που απασχόλησε το διάλογο, αλλά και οι πολιτικές εξελίξεις. Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα απαισιοδοξίας, πολλοί νέοι αναπτύσσουν λανθασμένα αντανακλαστικά και οδηγούνται στην υιοθέτηση του ακροδεξιού εξτρεμισμού και της βίας. Η ακροδεξιά στις μέρες μας προσελκύει μεγάλο ποσοστό των νέων με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον. Μια από τις προτάσεις που τέθηκαν για την ενίσχυση της δημοκρατικής συμμετοχής των νέων είναι και η πρωτοβουλία να θεσπιστούν τα 16 έτη ως το κατώτατο όριο για την άσκηση του δικαιώματος του εκλέγειν!

Για ακόμα μια φορά, όπως σε τόσες πρωτοβουλίες κατά το παρελθόν, η απουσία των πολιτικών από τη συζήτηση ήταν αισθητή. Κανείς πολιτικός (από τους τόσους που είναι ενεργοί στο twitter) δεν διέθεσε ελάχιστο χρόνο για να αλληλεπιδράσει με τους νέους, να εκφράσει τις απόψεις του, να απαντήσει στις ερωτήσεις τους και να προτείνει λύσεις στα προβλήματά τους. Για άλλη μια φορά οι νέοι βίωσαν την απαξίωση από τους Έλληνες πολιτικούς παρά την μεγάλη προβολή του tweetathon σε Ελλάδα και εξωτερικό!

Σαφώς, μια ώρα δεν είναι αρκετή για να καλύψει όλα τα ζητήματα που απασχολούν τους νέους στη χώρα μας. Οι οργανώσεις νεολαίας, αλλά και οι ίδιοι οι νέοι θα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να συνεχίσουμε αυτό τον ειλικρινή διάλογο σε εθνικό επίπεδο. Η αρχή έγινε άλλωστε...

Read more...

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: ΟικοΚοινωνία

Η ΟικοΚοινωνία είναι δημιούργημα των εξελίξεων της δεκαετίας 1996-2006, κατά την οποία αναπτύχθηκε μια σημαντική κινητικότητα γύρω από τα θέματα που σχετίζονται με την κοινωνική ένταξη και την στεγαστική αποκατάσταση των πολιτών τσιγγάνικης καταγωγής στην Ελλάδα. Η ΟικοΚοινωνία είναι ανεξάρτητη μη κυβερνητική οργάνωση που προωθεί τον εθελοντισμό και την κοινωνική αλληλεγγύη.

Ενεργοί πολίτες που έμπρακτα εκφράζουν την κοινωνική τους συνείδηση και αλληλεγγύη, με εμπειρία δράσης στο κοινωνικό πεδίο, και δηλώνουν την απαίτησή τους για μια πιο δίκαιη κοινωνία για όλους, ενεργοποιούνται μέσα από τον Μη Κυβερνητικό Οργανισμό, την “ΟικοΚοινωνία”, με στόχο τη δημιουργία του τέταρτου πόλου στον ανοιχτό διάλογο ανάμεσα στην Πολιτεία, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στους ίδιους τους Τσιγγάνους μέσα από την εκπροσώπηση τους, για την προώθηση των δικαιωμάτων των Τσιγγάνων πολιτών στην Ελλάδα. Η ΟικοΚοινωνία επιδιώκει την ανανέωση του διαλόγου αυτού, με την κατάθεση του αιτήματος για κοινωνική κατοικία τώρα, αλλά και για την ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου πλέγματος παρεμβάσεων για την κοινωνική ένταξη.

Η ΟικοΚοινωνία έχει ως σκοπό την προώθηση του αιτήματος για την προαγωγή της κοινωνικής κατοικίας για την οικιστική αποκατάσταση των αστέγων πολιτών που διαβιούν σε συνθήκες “αστεγότητας” και νομαδισμού, με έμφαση στα προβλήματα των πολιτών τσιγγάνικης καταγωγής. Ο σκοπός αυτός πραγματώνεται μέσα στο πλαίσιο μιας σύγχρονης ανθρωπιστικής αντίληψης για την κοινωνική ισότητα και την κατοχύρωση των κοινωνικών δικαιωμάτων όλων των πολιτών και ιδιαίτερα αυτών που ζουν σε καθεστώς περιθωριοποίησης και κοινωνικού αποκλεισμού, στερούμενοι των θεμελιωδών κοινωνικών δικαιωμάτων στην κατοικία, την εργασία, την εκπαίδευση, την πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, πρόνοιας, κοινωνικής προστασίας.

Συγκεκριμένα σκοποί της ΟικοΚοινωνίας είναι:

• Η ανάπτυξη της έρευνας για τον εντοπισμό, την καταγραφή και τη συστηματική προσέγγιση των τόπων και της τυπολογίας εγκατάστασης των σκηνιτών Τσιγγάνων και άλλων κατηγοριών αστέγων και η προσέγγιση του κατοικείν στο κοινωνικό περιβάλλον.
• Η επεξεργασία, επιστημονική τεκμηρίωση και προώθηση μοντέλων οικιστικής αποκατάστασης, στο πλαίσιο μιας συνολικής συλλογιστικής και ολιστικής προσέγγισης για την κοινωνική ένταξη, την εξασφάλιση όρων ισότητας στη διαβίωση και τη συμμετοχή στα κοινωνικά δικαιώματα και αγαθά.
• Η συνεργασία με τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για το σχεδιασμό και την υλοποίηση έργων οικιστικής αποκατάστασης και κοινωνικής υποστήριξης των Τσιγγάνων πολιτών και άλλων κατηγοριών αστέγων.
• Η ανάπτυξη πανελλαδικών και διεθνών συνεργασιών με φορείς της Πολιτείας, της Αυτοδιοίκησης, των Τσιγγάνικων Συλλόγων, καθώς και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων με στόχους και σκοπούς συναφείς με το πεδίο δραστηριοτήτων της ΟικοΚοινωνίας, για τη δημιουργία δικτύων επικοινωνίας και δράσης.
• Η ανάπτυξη, μεταφορά και διάδοση τεχνογνωσίας στα ζητήματα που πραγματεύεται η «ΟικοΚοινωνία», με τη διοργάνωση εκπαιδευτικών και επιμορφωτικών σεμιναρίων και την παραγωγή μεθοδολογικών εργαλείων και ηλεκτρονικών εργαλείων διάδοσης και διάχυσης της γνώσης στα θέματα αυτά.

Για την επιτυχία των στόχων η ΟικοΚοινωνία:

• Προωθεί την έρευνα και δημοσιοποιεί τα αποτελέσματά συμμετέχοντας σε συνέδρια και άλλες συλλογικές διεργασίες και fora.
• Προβάλει τους στόχους και τη δράση της σε όλους τους εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς που μπορούν να συμβάλλουν στην προώθηση του βασικού κοινωνικού αιτήματος της “ΟικοΚοινωνίας”, για την προώθηση της κοινωνικής κατοικίας των αστέγων πολιτών που ζουν σε συνθήκες νομαδισμού και γενικά αστεγότητας.
• Συμβάλλεται αντίστοιχα με ευρωπαϊκούς φορείς, επιστημονικά κέντρα ή ιδιώτες, και αναλαμβάνει την εκπροσώπηση τους στην Ελλάδα, καθώς και την προώθηση προγραμμάτων και εκστρατειών στο εσωτερικό και το εξωτερικό.
• Προωθεί την προσπάθεια εξεύρεσης οικονομικών πόρων για την επίτευξη των σκοπών της και με τη συμμετοχή της σε προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
• Οργανώνει εκθέσεις ή προβολές στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, προωθεί ή επιχορηγεί εκδόσεις, φωτογραφήσεις κινηματογραφήσεις, τηλεοπτικές παραγωγές και έκδοση εκπαιδευτικού υλικού.
• Συνεργάζεται με ιδιωτικούς ή δημόσιους φορείς, με οργανισμούς και άτομα από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Συνεργάζεται, ιδίως, με φορείς που προωθούν την ανάπτυξη, ενεργοποίηση και συνεργασία των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, σε θέματα που αφορούν τους σκοπούς της ΟικοΚοινωνίας.
• Πλαισιώνεται από συμβούλους, φίλους και υποστηρικτές, οι οποίοι, είτε ατομικά είτε υπό οποιαδήποτε μορφή ένωσης προσώπων ή φορέων, ενισχύουν τις δραστηριότητες της.

Το μεγαλύτερο μέρος των δράσεων της ΟικοΚοινωνίας χρηματοδοτείται μέσω Εθνικών και Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων, ενώ κάποιες δράσεις υλοποιούνται σε καθαρά εθελοντική βάση από τα μέλη και τους φίλους της Οικοκοινωνίας.

Περισσότερες πληροφορίες:

ΟικοΚοινωνία

Βηλαρά 7 & Βαλαωρίτου, 54625 Θεσσαλονίκη

Τηλ.: 2310326419, 2310523084

Fax:  2310523084

e-mail: info@oikokoinonia.gr

www.oikokoinonia.gr

Read more...

A lesson learnt from Scottish independence referendum

A few days ago a very important independence referendum took place in Scotland. Of course we are not going to talk about the political consequences of this referendum to the Scottish people or the country. But this referendum gave us a great lesson regarding the participation of young people in elections. For the referendum the normal voting age was reduced from 18 to 16 for the first time in Great Britain!

The vast majority of young people aged 16 and over participated in the voting procedure without any dissonances! Most of the youngsters were also actively involved in the two electoral campaigns (“Yes Scotland” and “Better Together”). All this happened without any major problems or difficulties for them.

This fact fostered again the discussions on the voting age across Europe. Vote at 16 is not a new issue and has been considered by many governments, policy makers and stakeholders since the mid-1990s! Austria is the first European Union member state that adopted the right to vote at 16 years in 2007. In addition, young people aged 16 to 18 years old can vote in some other European countries (like Bosnia-Herzegovina) only if they are employed or under other special conditions. In Germany and Switzerland the right to vote in local elections is set at 16 years in several states and cantons, too.

Many international initiatives have been taken so far to support lowering the voting age to 16. The most known were presented in the Parliamentary Assembly of the Council of Europe (May 2009) and in the European Parliament (September 2012). Most of youth organisations and associations (including the European Youth Forum) support such campaigns and advocate for them.

Why is voting at 16 so important after all? The percentage of young population decreases every year. There is a real risk that young people become marginalized in the political processes, both because of the numerical shortfall, but also because the political agenda will be dominated by issues relating primarily to the elderly people. This can lead to demographic imbalance between young and older people in democratic institutions procedures!

Young people should have the right to decide for their own future! Voting at 16 is going to enhance the role of youth in civic society and democratic participation. During a period of political instability in many European countries, we need to strengthen effectively the participation of youth into political institutions. This could be a vital counterweight to the continuous depreciation of the democratic processes that have occurred.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα European Youth Voice

Read more...

Νεανική ανεργία και μετάβαση στην αυτονομία

Οι νέοι είναι μία από τις κοινωνικές ομάδες που πλήττονται περισσότερο από την τρέχουσα οικονομική κρίση, με τα ποσοστά ανεργίας των νέων να συνεχίζουν να βρίσκονται σε πρωτοφανή για την Ευρώπη επίπεδα. Σύμφωνα με μια μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO), το ποσοστό ανεργίας των νέων έχει διπλασιαστεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση από την αρχή της κρίσης, με τα πιο πρόσφατα στατιστικά να αποτιμούν τη νεανική ανεργία σε 51,5% (Ιούνιος 2014) στην Ελλάδα!

Όμως, η κρίση αυτή είναι κάτι περισσότερο από μια απλή οικονομική ανωμαλία που επιβαρύνει την ανεργία και την οικονομική ανάπτυξη. Αποτελεί, δυστυχώς, μια κρίση για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αφού οι νέοι άνθρωποι δυσκολεύονται όλο και περισσότερο στο να έχουν πρόσβαση και να ασκούν επαρκώς τα κοινωνικά και οικονομικά τους δικαιώματα. Χρειάζονται, λοιπόν, άμεσες κοινωνικές, οικονομικές και εργασιακές πολιτικές που να στοχεύουν στη μείωση της ανεργίας των νέων.

Μεγάλη μερίδα της νεολαίας στην Ευρώπη διατρέχει τον κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού! Πιο συγκεκριμένα, ο κίνδυνος των “φτωχών εργαζομένων” (δηλαδή εργαζομένων που έχουν εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας) είναι υψηλότερος στις χώρες της νότιας Ευρώπης, όπως η Ελλάδα, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ισπανία. Αν σε αυτό προστεθεί και η ραγδαία αύξηση του αριθμού των NEETs (νέοι εκτός εκπαίδευσης, απασχόλησης ή κατάρτισης), τότε καταλαβαίνουμε πως δημιουργείται ένα εκρηκτικό μείγμα για τη βιωσιμότητα και την ισορροπία της κοινωνίας!

Μια σημαντική παράμετρος που έχει επηρεαστεί αρνητικά εξαιτίας της οικονομικής κρίσης είναι η αυτονομία των νέων. Οι νέοι σε όλη την Ευρώπη, μην έχοντας εργασιακές διεξόδους και επαρκή εισοδήματα, αναγκάζονται να ζουν με την οικογένειά τους για πολλά χρόνια με αρνητικές συνέπειες για την (προσωπική και οικονομική) αυτονομία τους. Επηρεάζεται, επίσης, άμεσα το επίπεδο ζωής τους και η ομαλή κοινωνική τους ένταξη.

Οι δυσμενείς συνέπειες από την καθυστερημένη μετάβαση στην αυτονομία και την ένταξη στην αγορά εργασίας, για τη σημερινή γενιά των νέων ανθρώπων, θα γίνουν ιδιαίτερα αισθητές μακροπρόθεσμα αν δεν ληφθούν ολοκληρωμένα μέτρα άμεσα. Οι κίνδυνοι αυτοί έχουν επισημανθεί σε πολλές μελέτες και αφορούν κυρίως την πρόσβαση στην κοινωνική ασφάλιση, την επαγγελματική ανάπτυξη και την αυτοεκτίμηση των νέων. Μάλιστα, ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης περιλαμβάνει ειδικές διατάξεις για το δικαίωμα στην εργασία, την πρόσβαση στην αγορά εργασίας των νέων και την επένδυση στις εκπαιδευτικές και μαθησιακές ευκαιρίες για αυτούς.

Ήδη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο υπάρχει ιδιαίτερη κινητικότητα στη χάραξη στοχευμένων πολιτικών με σκοπό να προληφθούν οι παραπάνω κίνδυνοι. Η μείωση της νεανικής ανεργίας και του ποσοστού εγκατάλειψης της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αποτελεί κεντρικό στόχο της στρατηγικής “Ευρώπη 2020”. Επίσης, η πύλη EURES (European Employment Services) παρέχει πληροφορίες σχετικά με τις ευκαιρίες απασχόλησης σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Επιπλέον, το 2013 εγκαινιάστηκε η “Ευρωπαϊκή συμμαχία για θέσεις μαθητείας” ώστε να συμβάλλει στην καταπολέμηση της ανεργίας των νέων με τη βελτίωση της ποιότητας και της προσφοράς θέσεων μαθητείας σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέσπισε το πιο φιλόδοξο πλάνο της για τους νέους τα τελευταία χρόνια, την “Εγγύηση για τη Νεολαία”. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία, η οποία εξασφαλίζει ότι όλοι οι νέοι κάτω των 25 ετών λαμβάνουν προσφορά καλής ποιότητας εργασίας ή κατάρτισης εντός τεσσάρων µηνών από τη στιγµή που καθίστανται άνεργοι ή εξέρχονται από την εκπαίδευση. Δυστυχώς, όμως, η υλοποίηση του προγράμματος στην Ελλάδα έχει μείνει αρκετά πίσω, αφού η μη αγαστή συνεργασία μεταξύ των αρμόδιων φορέων οδήγησε στην υποβάθμιση του με αποτέλεσμα οι θιγόμενοι νέοι να μην έχουν επαρκή πληροφόρηση και να μην επωφελούνται των ευκαιριών που τους αφορούν!

Τον περασμένο Φεβρουάριο, το Συμβούλιο της Ευρώπης ξεκίνησε να εργάζεται πάνω σε ένα πενταετές σχέδιο δράσης με στόχο να αναπτυχθούν και να εφαρμοσθούν καινοτόμες πολιτικές για να υποστηρίξουν την ομαλή μετάβαση των νέων στην αυτονομία και την αγορά εργασίας. Το σχέδιο αυτό έχει μια προσέγγιση βασισμένη στα ανθρώπινα δικαιώματα, με ιδιαίτερη έμφαση στα κοινωνικά δικαιώματα και τη σημασία της συμμετοχής των νέων στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων. Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζονται ολοκληρωμένες πολιτικές και διατομεακή συνεργασία σε τοπικό και εθνικό επίπεδο από τους αρμόδιους φορείς.

Τα μέτρα αυτά είναι αναγκαία, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε απολύτως σίγουροι πως είναι επαρκή για την αντιμετώπιση της ανεργίας και την εξασφάλιση της αυτονομίας των νέων. Οι νέοι στην Ελλάδα και την Ευρώπη θα πρέπει να προστατευτούν αυτή την περίοδο και να μην “θυσιαστούν” στο βωμό της εφαρμοζόμενης και επιβαλλόμενης λιτότητας με δυνητικά καταστροφικές κοινωνικές συνέπειες. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως οι αρνητικές επιπτώσεις δεν αφορούν μόνο την οικονομία, αλλά και την ίδια τη δημοκρατία εν τέλει!

Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Άποψη Μεγαρίδος-Δυτ.Αττικής".

Read more...

EU Integration Forum 2014

Το Φόρουμ για την Ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε από το Ίδρυμα Robert Bosch με σκοπό να συγκεντρώσει περίπου 100 νέους ηγέτες από τα 28 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης για να συζητήσουν τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και να δημιουργήσει ένα ευρωπαϊκό δίκτυο νέων ηγετών και στοχαστών ταγμένων στο να βοηθήσουν στη διαμόρφωση του μέλλοντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το Φόρουμ έχει ήδη αποδείξει την αξία του ως μια άκρως διαδραστική πλατφόρμα για την ανταλλαγή απόψεων σχετικά με τα βασικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση τώρα, καθώς και στο μέλλον όταν η Ευρώπη θα πρέπει να ψάξει μέσα στη νέα γενιά για ηγέτες που να παρέχουν το όραμα που απαιτείται για να ανταποκριθεί στις πολλές σοβαρές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε. Η μοναδική προσέγγιση του Φόρουμ συγκεντρώνει τους νέους ηγέτες από την πολιτική, τις επιχειρήσεις και τα think tanks από όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση σε όλα τα επίπεδα της κυβέρνησης, από το τοπικό και περιφερειακό επίπεδο έως το εθνικό και το ευρωπαϊκό.

Στις τρεις πρώτες συνεδριάσεις του (το Σεπτέμβριο του 2011 στο Έσσεν της Γερμανίας, τον Νοέμβριο του 2012 στην Ρώμη της Ιταλίας και το Νοέμβριο του 2013 στην Πράγα της Τσεχίας), το Φόρουμ απέδειξε τη μοναδική αξία του ως μια πλατφόρμα για ζωντανό, διαδραστικό διάλογο μεταξύ των σημερινών ηγετών και των ηγετών του αύριο. Το Φόρουμ μετακινείται μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση κάθε χρόνο, στο πλαίσιο της αποστολής του για την προώθηση του πραγματικού διακρατικού διαλόγου. Η πρώτη συγκέντρωση αυτών των ανερχόμενων ηγετών στο πολιτικό στερέωμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης πραγματοποιήθηκε το 2011, όταν οι συμμετέχοντες συζήτησαν κατά πόσον υπάρχει ανάγκη για ένα νέο “σύμφωνο” για την επανασύνδεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τους πολίτες της. Το Φόρουμ του 2012 επικεντρώθηκε στο αν η δημιουργία μιας Ευρώπης δύο ταχυτήτων ήταν αναπόφευκτη στον απόηχο της κρίσης της ευρωζώνης και ποιες συνέπειες θα μπορούσε αυτό να έχει για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το 2013, οι συμμετέχοντες συζήτησαν τη θέση της Ευρώπης σε έναν ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο και πως μπορεί να διασφαλιστεί η σημασία και το κύρος της στη διεθνή σκηνή.

Φέτος (Βαρκελώνη - Σεπτέμβριος 2014), το Φόρουμ επικεντρώθηκε στο πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα την ανεργία των νέων, εν μέσω φόβων για μια “χαμένη γενιά”, με δυνητικά καταστροφικές κοινωνικές συνέπειες, ιδιαίτερα σε χώρες που έχουν πληγεί περισσότερο από την κρίση. Αυτό θα μπορούσε, με τη σειρά του, έχει σοβαρές επιπτώσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενδεχομένως τροφοδοτώντας μια δραματική πτώση στην υποστήριξη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, αν οι νέοι θεωρούν την Ευρωπαϊκή Ένωση ως μέρος του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν.

Πριν από την έναρξη της συνεδρίασης, οι συμμετέχοντες παρακολούθησαν workshops για την ανάδειξη καλών πρακτικών (σε τοπικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο) και μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους σχετικά με το τι λειτουργεί καλύτερα, ποια εμπόδια πρέπει να ξεπεραστούν για την ανάπτυξη και υλοποίηση αποτελεσματικών πρωτοβουλιών, καθώς και πως μπορούμε να οικοδομήσουμε πάνω σε αυτά τα παραδείγματα βέλτιστων πρακτικών. Διοργανωτής της συγκεκριμένης εκδήλωσης ήταν το Καταλανικό Συμβούλιο Νεολαίας.

Το πρόγραμμα του Φόρουμ περιλάμβανε ένα debate με τίτλο “Πως θα καταπολεμήσουμε τη μάστιγας της ανεργίας των νέων στην Ευρώπη;” στο οποίο συμμετείχαν πολιτικοί, εκπρόσωποι των οργανώσεων νεολαίας και ερευνητές. Στις πιο σημαντικές συνόδους “Ο ρόλος των φορέων χάραξης πολιτικής στην αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων: ποιος πρέπει να κάνει τι;” και “Ποια συγκεκριμένα μέτρα απαιτούνται για να κάνουν πραγματικά τη διαφορά στην αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων;” συμμετείχαν Ευρωβουλευτές, βουλευτές εθνικών κοινοβουλίων, υπουργοί, πρώην Επίτροποι, καθηγητές, ερευνητές και νέοι ηγέτες από πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δίνοντας τη δική τους οπτική στο ζήτημα.

Το Φόρουμ αυτό αποτέλεσε μια ακόμα σημαντική εκδήλωση στο καλεντάρι των διεθνών οργανισμών που ασχολούνται με την καταπολέμηση της ανεργίας στην Ευρώπη. Κοινή πεποίθηση των συμμετεχόντων ήταν πως η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αλλάξει πορεία και να στραφεί σε εναλλακτικές πολιτικές αντί να στηρίζει τις πολιτικές λιτότητας που έχουν φέρει λαούς ολόκληρους σε οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο! Τόνισαν, τέλος, την ανάγκη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να “επενδύσει” στη νέα γενιά και να μην την αφήσει να χαθεί στο βωμό της οικονομικής κρίσης...

Read more...

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Κέντρο Ειδικών Ατόμων “Η Χαρά”

Το Κέντρο Ειδικών Ατόμων “Η Χαρά” ιδρύθηκε το 1983 από γονείς και το 1986 απέκτησε ιδιόκτητη στέγη στην Παλλήνη. Το 2005 εγκαινιάστηκε. Τα παιδιά που φιλοξενούνται στο οικοτροφείο έχουν πολύ χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, γεγονός το οποίο δημιουργεί την ανάγκη για ιδιαίτερες συνθήκες διαβίωσης. Σε απάντηση στις προκλήσεις που θα αντιμετώπιζε κάθε οικογένεια ξεχωριστά, εφόσον τις πιο πολλές φορές δεν υπάρχει ούτε η κατάρτιση αλλά ούτε και τα απαιτούμενα εφόδια μέσα στις οικογένειες, “Η Χαρά” προσφέρει στέγη και εξειδικευμένη φροντίδα στους οικότροφους αυτούς εφ’ όρου ζωής, ενώ οι γονείς υποστηριζόμενοι μπορούν να προσφέρουν πιο άνετα τη φροντίδα τους, ανακουφισμένοι πια από τις τεράστιες δυσκολίες που θα προέκυπταν μέσα από την καθημερινότητα.

Κάθε άτομο -είτε με ειδικές ανάγκες, είτε όχι- έχει δικές του ανάγκες και άρα αποτελεί μοναδική περίπτωση. Μέσα στο “Χαρά” το κάθε παιδί αξιολογείται ως άτομο με ξεχωριστό χαρακτήρα, ιδιαίτερες ανάγκες και ειδικές δεξιότητες. Για τον κάθε ένα υπάρχει ένα σχέδιο δράσης. Όσοι είναι υπεύθυνοι για το άτομο συνεργάζονται με γνώμονα τις ιδιαίτερες ανάγκες του και ακολουθούν κοινή πορεία. Οι γονείς, οι εκπαιδευτές και οι άνθρωποι που ασχολούνται με την καθημερινή φροντίδα των παιδιών βρίσκονται σε στενή συνεργασία και ανανεώνουν τους στόχους αξιολογώντας κάθε φορά την πορεία του ατομικού σχεδίου δράσης. Ο κάθε ένοικος έχει μια απεριόριστη δυνατότητα να γίνει όχι αυτό που θέλουν οι άλλοι, αλλά αυτό που υπάρχει μέσα του με το δικό του τρόπο και το δικό του ρυθμό.

Το ειδικά καταρτισμένο επιστημονικό προσωπικό (Ψυχίατρος, Ψυχολόγος, Παιδαγωγοί, Κοινωνικός Λειτουργός, Γυμνάστρια ειδικής αγωγής, Φυσικοθεραπευτής, Μουσικός, Χοροθεραπεύτρια) μετά από παρατήρηση και εφαρμογή ψυχολογικών γνωστικών και κινητικών αξιολογήσεων των ενοίκων τοποθετούν στόχους για διατήρηση και βελτίωση των δυνατοτήτων τους. Στη συνέχεια, η επιστημονική ομάδα επιλέγει προσαρμοσμένες δραστηριότητες και κατάλληλο εκπαιδευτικό υλικό.

Τα προγράμματα που πραγματοποιούνται στο χώρο του οικοτροφείου αφορούν:

• Γνωστικές δεξιότητες
• Δημιουργική απασχόληση
• Αυτοεξυπηρέτηση/Αυτονομία
• Εορταστικές δραστηριότητες
• Προγράμματα φυσικής αγωγής
• Ψυχοκινητικές δραστηριότητες
• Πρόγραμμα φυσικοθεραπείας
• Μουσική προσέγγιση
• Χοροθεραπεία

Επίσης, πραγματοποιούνται και προγράμματα εξωτερικών δραστηριοτήτων. Η λειτουργία του Οικοτροφείου και η διεξαγωγή των προγραμμάτων απασχόλησης διευκολύνεται από τη βοήθεια εθελοντών καθώς και φοιτητών που έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιούν πρακτική άσκηση στο Οικοτροφείο.

Στο “Χαρά” έχουν αναγνωρίσει την ανάγκη για ένα άρτιο πλαίσιο διαχείρισης της εθελοντικής προσφοράς που πραγματώνεται μέσα από οργανωμένες πρωτοβουλίες. Οι δύο κύριοι άξονες των προσδιοριζόμενων αναγκών για εθελοντική προσφορά και δράση στο “Χαρά”, βάσει των οποίων αναπτύσσεται το πρόγραμμα εθελοντισμού είναι:

• Η εξασφάλιση της συνέχισης της φροντίδας και του θεραπευτικού και εκπαιδευτικού έργου, καθ’ όλη τη διάρκειας της ημέρας για τα άτομα τα οποία φιλοξενούνται.
• Η εν γένει υποστήριξη των λοιπών δράσεων τις οποίες αναπτύσσουν, πέραν των ημερήσιων θεραπευτικών και εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων.

Βάσει των παραπάνω, ο κύριος όγκος της εθελοντικής προσφοράς εστιάζεται σε:

• Βοήθεια στην εκπαίδευση ή στη γενικότερη φροντίδα των ενοίκων (όπου οι εθελοντές, παρέχουν σύμφωνα με τις γνώσεις, την εμπειρία και το ενδιαφέρον τους, υπηρεσίες ως βοηθοί του επιστημονικού και λοιπού προσωπικού).
• Επιστημονική ή ακόμη και τεχνική υποστήριξη για δράσεις που αφορούν σε διάφορα προγράμματα τα οποία αναπτύσσονται.
• Συμμετοχή σε προγράμματα κοινωνικοποίησης των ενοίκων (λ.χ. συνοδεία σε καθημερινές ή περιστασιακές δραστηριότητες στην κοινότητα).
• Συμμετοχή και υποστήριξη που αφορά τη δημιουργική απασχόληση ή την εστιασμένη σε συγκεκριμένες δεξιότητες, εκπαίδευση των ενοίκων.
• Συμμετοχή στα προγράμματα αυτοϋπηρέτησης.

Περισσότερες πληροφορίες:

Κέντρο Ειδικών Ατόμων “Η Χαρά”

Λεωφόρος Μαραθώνος 90, 15351 Παλλήνη

Τηλ.:  2106666702, 2106030619

Fax:  2106030619

e-mail: info@kea-hara.gr

www.kea-hara.gr

Read more...

Yes or No?

Σήμερα διεξάγεται στη Σκωτία ένα δημοψήφισμα υψίστης σημασίας, όχι μόνο για την ίδια τη χώρα και το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ας δούμε, όμως, συνοπτικά το ιστορικό της ανεξαρτησίας της Σκωτίας και πως φτάσαμε στο σημερινό δημοψήφισμα.

Ήδη από το Μεσαίωνα, η Αγγλία και η Σκωτία αποτελούσαν ανεξάρτητες χώρες και βρίσκονταν υπό συνεχείς διαμάχες κυρίως κατά τον 14ο αιώνα. Το 1603 επήλθε η πρώτη ουσιαστική ένωση μεταξύ τους όταν ο Ιάκωβος Α’ της Αγγλίας (Ιάκωβος ΣΤ’ της Σκωτίας) διαδέχθηκε στο θρόνο του Βασιλείου της Αγγλίας και της Ιρλανδίας την άτεκνη βασίλισσα Ελισάβετ Α’. Ύστερα από περίπου 100 χρόνια ταραχών, η Αγγλία και η Σκωτία σχημάτισαν τελικά το 1707 το Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας!

Το θέμα της ανεξαρτησίας της Σκωτίας άρχισε να τίθεται στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα, αλλά σε περιορισμένη έκταση και ένταση. Το 1979, όμως, τέθηκε σε δημοψήφισμα η πρόταση για μια νέα αποκεντρωμένη Σκωτική Συνέλευση. Το δημοψήφισμα οδήγησε σε υπερψήφιση της πρότασης με ποσοστό 51,6%. Το ποσοστό συμμετοχής όμως άγγιξε μόλις το 64%, δηλαδή ουσιαστικά αντιπροσώπευε μόνο το 32,9% του εγγεγραμμένου εκλογικού σώματος, λιγότερο από το απαιτούμενο 40%. Κατά συνέπεια, η πρόταση απορρίφθηκε.

Το 1997 διεξήχθη ένα δεύτερο δημοψήφισμα στη Σκωτία. Τα ερωτήματά του αφορούσαν τη δημιουργία Σκωτικού Κοινοβουλίου, καθώς και τη δικαιοδοσία του στη φορολογία. Και οι δυο προτάσεις υπερψηφίστηκαν με μεγάλη πλειοψηφία (74,29% και 63,48% αντίστοιχα). Έτσι, η Σκωτία απέκτησε το δικό της νομοθετικό σώμα και από την 1η Ιουλίου 1999 ανέλαβε τις αντίστοιχες εξουσίες από το Λονδίνο.

Και φτάνουμε αισίως στο σήμερα. Περίπου 4,3 εκατομμύρια Σκώτοι προσέρχονται στις κάλπες με ένα και μοναδικό ερώτημα “Πρέπει η Σκωτία να είναι μια ανεξάρτητη χώρα;”. Ήδη από τα μέσα του 2012 έχουν ξεκινήσει δυο παράλληλες επικοινωνιακές εκστρατείες για το “Ναι” (Yes Scotland) και το “Όχι” (Better Together), ενώ το τελικό αποτέλεσμα μοιάζει αμφίρροπο μιας και αρκεί η απλή πλειοψηφία.

Γιατί όμως οι Σκώτοι να επιθυμούν την ανεξαρτησία τους και την απόσχισή τους από το Ηνωμένο Βασίλειο; Πέρα από τη δεδομένη διαφορετική ταυτότητα που έχουν σε σύγκριση με τους Άγγλους, τα κυριότερα αίτια είναι οικονομικά. Η παραγωγή υδρογονανθράκων στη Βόρεια Θάλασσα τροφοδοτεί τη βρετανική οικονομία με 15 δις λίρες ετησίως! Άλλωστε στη Βόρεια Θάλασσα βρίσκεται το 90% των βρετανικών αποθεμάτων σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Για το λόγο αυτό και πολλές έρευνες κατατάσσουν τη Σκωτία ως 14ο πλουσιότερο κράτος παγκοσμίως (βάσει του κατά κεφαλήν ΑΕΠ) σε περίπτωση που γίνει ανεξάρτητη.

Στο φαινόμενο των αποσχίσεων με βαθύτερα οικονομικά κίνητρα αναφέρεται εύστοχα ο Pascal Boniface στο βιβλίο “Οι πόλεμοι του αύριο”: Οι αποσχίσεις δεν προσομοιάζουν βέβαια στους πολέμους ανεξαρτησίας· και οι δυο όμως διεκδικούν και επιβεβαιώνουν μια ταυτότητα που συχνά απορρίπτεται στο εσωτερικό ενός ευρύτερου κρατικού όλου. Εντούτοις, το κύριο κίνητρο των αποσχίσεων δεν είναι πάντοτε η προάσπιση μιας απειλούμενης ταυτότητας. Είναι εξίσου η θέληση διαχωρισμού από τους “άλλους”, προκειμένου να εξασφαλισθεί το μονοπώλιο πρόσβασης στον πλούτο μιας χώρας, που μέχρι τότε “μοιραζόταν άδικα”. Εξακολουθούν βέβαια να υπάρχουν καταπιεσμένα έθνη αλλά, στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ρίζες των αποσχιστικών βλέψεων δεν φύτρωσαν στην ξέφρενη επιθυμία για ελευθερία, αλλά μάλλον στην πεποίθηση ότι, λόγω των δυσχερειών της εποχής, η ευημερία κατακτάται ευκολότερα στο εσωτερικό μιας μικρής οντότητας παρά εντός ενός ευρύτερου όλου.

Σαφώς, η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων δεν θα τροφοδοτεί αιώνια τη Σκωτία και σίγουρα η Μ. Βρετανία δεν θα παρακολουθεί αμέτοχη τις εξελίξεις. Για να συμβεί το παραπάνω θα πρέπει η Μ. Βρετανία να παραχωρήσει συναινετικά το βόρειο τμήμα από την ΑΟΖ της, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο! Επίσης, οι εκτιμήσεις για τις ποσότητες των κοιτασμάτων ποικίλουν με τις απαισιόδοξες προβλέψεις να μιλούν για ακόμα 15 χρόνια εξορύξεων...

Η πιθανή ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας αναμένεται να δημιουργήσει μια σειρά από ανοιχτά θέματα για το μέλλον της ίδιας της χώρας, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα θέματα αυτά έχουν μεγάλο εύρος με τα απλούστερα να αφορούν την εθιμοτυπία (σημαία, εθνικός ύμνος, ονομασία). Υπάρχουν όμως πάρα πολλά ζητήματα που πρέπει να διευθετηθούν. Πρώτα απ’ όλα, τι νόμισμα θα χρησιμοποιεί η Σκωτία, τι θα συμβεί με τα διαβατήρια και τους συνοριακούς ελέγχους κτλ.

Όλες αυτές οι αλλαγές θα κοστίσουν πολύ! Περισσότερο, όμως, βάρος θα επωμιστεί το Ηνωμένο Βασίλειο, παρά η Σκωτία. Γνωρίζοντας αυτά, οι Άγγλοι στην πλειοψηφία τους έχουν ταχθεί υπέρ της Ένωσης, ενώ οι πολιτικοί τους έχουν επιδοθεί σε άκρατη μελλοντική παροχολογία προς τους Σκώτους. Αυτό μοιάζει φυσικά οξύμωρο, όταν οι ίδιοι (Άγγλοι πολίτες και πολιτικοί) τηρούν ανάλογη στάση ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση...

Η επιρροή μιας ενδεχόμενης σκωτικής ανεξαρτησίας σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο είναι τεράστια. Γεννάται εύλογα το ερώτημα αν η Σκωτία θα ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, θέματα για τα οποία υπάρχει έντονη διχογνωμία εντός της Σκωτίας. Ακόμα και οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι δεν έχουν σαφή απάντηση αν η Σκωτία θα γίνει άμεσα πλήρες μέλος της Ε.Ε. ή θα οδηγηθεί στη σύναψη συμφωνίας προνομιακών σχέσεων.

Πέρα όμως από το τι θα γίνει εν τέλει με τη Σκωτία, εντός της Ευρώπης δημιουργούνται οι συνθήκες για αύξηση των αυτονομιστικών τάσεων! Ήδη οι Καταλανοί έχουν προγραμματίσει το δικό τους δημοψήφισμα για τις 9 Νοεμβρίου 2014, ενώ έντονες τάσεις εκδηλώνουν εδώ και πολλά χρόνια οι Βάσκοι. Μικρότερης κλίμακας αποσχιστικά κινήματα υπάρχουν στην Κορσική της Γαλλίας και στη Βόρεια Ιταλία. Συνυπολογίζοντας και τη διάσπαση Φλαμανδίας-Βαλλωνίας στο Βέλγιο, συμπεραίνουμε εύκολα πως τα αμέσως επόμενα χρόνια θα αποτελέσουν ισχυρή δοκιμασία για τα υφιστάμενα κράτη και την ενότητά τους στην Ευρώπη!

Ό,τι και να αποφασίσουν απόψε οι Σκώτοι, το σίγουρο είναι ένα: κανείς δεν γνωρίζει εκ των προτέρων αν το μέλλον της Σκωτίας θα είναι καλύτερο εντός ή εκτός Ηνωμένου Βασιλείου! Το θετικό από τη σημερινή ημέρα (ανεξαρτήτως αποτελέσματος) είναι πως οι Σκώτοι αποφασίζουν οι ίδιοι για το μέλλον τους και πως δικαίωμα ψήφου έχουν ακόμα και οι έφηβοι που έχουν συμπληρώσει τα 16 τους χρόνια, πράγμα που συμβαίνει για πρώτη φορά στη Μ. Βρετανία! Όλα τα άλλα θα τα γράψει η ιστορία...

Read more...

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Πανελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών

Στις 7 Ιουνίου 1979 μια ομάδα επιστημόνων ανησυχεί για τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η ταχεία και απρογραμμάτιστη ανάπτυξη του τόπου και αποφασίζει να ιδρύσει τον πρώτο αδέσμευτο, δυναμικό κοινωνικό φορέα, δίνοντάς του το όνομα ΠΑ.Κ.Ο.Ε. (Πανελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών). Πέρασαν 35 χρόνια από τότε και ο φορέας αυτός καταξιωμένος από τους αγώνες του για μια καλύτερη ποιότητα ζωής, έχει δημιουργήσει τις προϋποθέσεις εκείνες για να γίνει η κατάλληλη δουλειά, ώστε να αλλάξουν τρόπο σκέψης οι πολιτικές ηγεσίες και τρόπο αντιμετώπισης των οικολογικών προβλημάτων ο ελληνικός λαός.

Το Πανελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών (ΠΑ.Κ.Ο.Ε.) είναι ένας μη κερδοσκοπικός φορέας του ιδιωτικού τομέα που έχει στόχο τη βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος και την προστασία του καταναλωτή. Έχει οργανώσει επιστημονικά εργαστήρια και ομάδες από εμπειρογνώμονες και ερευνητές με σκοπό τη μελέτη των περιβαλλοντικών προβλημάτων και την εκπόνηση διαφόρων μελετών για ολοκληρωμένες κι εφικτές σε αυτά λύσεις. Επιπλέον, προσπαθεί να κινήσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης σε περιβαλλοντικά θέματα με εκπαιδευτικά σεμινάρια, εκστρατείες διαφώτισης, εφημερίδες, έντυπα και εκπομπές ραδιοφώνου και τηλεόρασης.

Τα πεδία ενδιαφερόντων του ΠΑ.Κ.Ο.Ε. καλύπτουν μια ευρεία περιοχή δραστηριοτήτων:

• Μετρήσεις ρύπανσης-μόλυνσης στη θάλασσα, στον αέρα, στο έδαφος σε πόσιμα νερά και τρόφιμα.
• Συνέπειες της ρύπανσης στα οικοσυστήματα και στη δημόσια υγεία.
• Ποιότητα εργασιακού περιβάλλοντος.
• Διαχείριση και προστασία δασών, βιοτόπων και ειδών υπό εξαφάνιση.
• Εφαρμογές εναλλακτικών πηγών ενέργειας.
• Διαχείριση αποβλήτων και τοξικών ουσιών
• Περιβαλλοντικές μελέτες.
• Εκπαιδευτικά προγράμματα σε τομείς διαχείρισης περιβάλλοντος, ενέργειας και τροφίμων.
• Έλεγχος και διάθεση προϊόντων οικολογικής γεωργίας.

Στη μακρόχρονη πορεία του, το ΠΑ.Κ.Ο.Ε. ανέπτυξε διεθνείς σχέσεις με ινστιτούτα και οργανισμούς, όπως οι WWF, EPA, GSF, NAUMANN, BBC. Επίσης είναι μέλος των UNEP, ECOROPA, IUCN και IFOAM για την καλύτερη διαχείριση και προστασία του περιβάλλοντος. Η επίμονη και ουσιαστική παρουσία του ΠΑ.Κ.Ο.Ε. στα διάφορα περιβαλλοντικά θέματα κερδίζει συνεχώς έδαφος σε εθνικό επίπεδο και έχει σαν συνέπεια να θεωρείται ένας από τους σοβαρότερους και ανεξάρτητους φορείς στον τομέα του περιβάλλοντος.

Το ΠΑ.Κ.Ο.Ε. από το 1988 έχει πραγματοποιήσει 76 εκπαιδευτικά προγράμματα χρηματοδοτούμενα σε ποσοστό 75% από την Ε.Ε. και 25% από το ΠΔΕ ή το ΠΑΚΟΕ. Τα προγράμματα αυτά είχαν θεωρητική κατάρτιση 150 ωρών σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος και του καταναλωτή (διαχείριση στερεών και υγρών αποβλήτων, δασοπροστασία, ανακύκλωση, τεχνολογία τροφίμων, μέθοδοι προστασίας του καταναλωτή) και 50-150 ώρες πρακτική εφαρμογή στα παραπάνω θεωρητικά μαθήματα.

Επιπλέον, πραγματοποίησε ένα εξάμηνο πρόγραμμα κατάρτισης από τα ΜΟΠ για τη δασοπροστασία των περιφερειών Δυτικής Ελλάδας και Πελοποννήσου. Το πρόγραμμα αυτό, για δυόμισι μήνες κατήρτισε 500 νέους θεωρητικά σε όλα τα προβλήματα της δασοπροστασίας και για τρεισήμισι μήνες πραγματοποίησαν, οι 500 αυτοί εκπαιδευόμενοι, πρακτική εφαρμογή στην πυροπροστασία και δασοπροστασία γενικά. Το ίδιο πρόγραμμα εφαρμόζεται τώρα από το ΠΑ.Κ.Ο.Ε. στην περιφέρεια Θεσσαλίας και στην περιφέρεια Κρήτης.

Περισσότερες πληροφορίες:

Πανελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών (ΠΑ.Κ.Ο.Ε.)

Λεωφ. Αλεξάνδρας 28, 10683 Αθήνα

Τηλ.:  2108100805, 2108101609, 2107230505

Fax:  2107230505

e-mail: pakoe@pakoe.gr

www.pakoe.gr

Read more...